Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Η ρατσιστική συνειδηση οπως διαμορφωνεται απο τα ΜΜΕ

Γράφει ο Σταύρος Μαντατής: Τελειόφοιτος φοιτητής της Α.Ε.Α.Η.Κ, σπουδαστής του Διαδικτυακού Επαγγελματικού Προγράμματος Δημοσιογραφίας της Ακαδημίας των Πολιτών  

Συχνά πυκνά διαβάζουμε ή ακούμε για «παράνομους» μετανάστες που εισήχθησαν λαθραία στο Ελληνικό κράτος. Για παράνομες πράξεις από «λαθρομετανάστες», αύξηση εγκληματικότητας σε στέκια μεταναστών και πολλές τέτοιες «αμερόληπτες» ειδήσεις που τονίζουν στην είδηση κυρίως την εθνικότητα του ατόμου. 

Η κοινή γνώμη έχει ταυτίσει την μετανάστευση και τους μετανάστες με την παρανομία. Ασφαλώς άδικα αλλά όχι και τυχαία μιας και η «τέταρτη εξουσία», τα ΜΜΕ συμβάλει καθοριστικά με την στάση της στο να διαμορφωθεί αυτή η αντίληψη. 

Η πλειοψηφία των ΜΜΕ αναφέρεται σε μία παράνομη πράξη υπερπροβάλλοντας την εθνικότητα του δράστη αν είναι αλλοδαπός, αλλά δεν τηρεί το ίδιο και για τους Έλληνες. Για παράδειγμα τα έντυπα και κυρίως τα οπτικοακουστικά ΜΜΕ αναφέρθηκαν στην πρόσφατη δολοφονία της Φαίης απο τον φίλο της χαρακτηρίζοντάς τον ως «ημεδαπό» και ως «25χρονο». Για μια παρόμοια περίπτωση, του βιασμού στην Σύρο αρκετούς μήνες πρίν,  χαρακτήρισαν τον δράστη  «Πακιστανό» σύμφωνα με την καταγωγή του, προβάλλοντας την εθνικότητά του. Όπως θυμάστε είχε προκληθεί έντονη αναστάτωση και εξαγριωμένοι «πολίτες» κρατώντας ελληνικές σημαίες ήθελαν να λιντσάρουν τον δράστη κατα την μεταφορά του. Στην πρώτη περίπτωση ο δράστης αναφέρεται με την ηλικία του και ως «ημεδαπός» και στην δεύτερη τονίζεται η εθνικότητα του.

Η ειδησιογραφία εφημερίδων, διαδικτυακών σελίδων ακόμα και δελτίων ειδήσεων είναι γεμάτη απο τέτοια παραδείγματα που επιλέγουν να μην χρησιμοποιούν τον όρο Έλληνας για οτιδήποτε σχετίζεται με την παρανομία και πολύ περισσότερο  επιλέγουν να χαρακτηρίζουν πάντα τον υπαίτιο με την χώρα καταγωγής του. Σε μερικές περιπτώσεις και με το θρήσκευμα του. 
Αυτό συμβάλει ώστε στην «κοινή γνώμη» να διαμορφωθεί η λαθεμένη εντύπωση πως η εθνικότητα ή το θρήσκευμα είναι τα αιτία της παρανομίας και όχι οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες του συστήματος που ζούμε. 

Ένα ακόμα παράδειγμα επιτηδευμένης χρήσης της γλώσσας είναι όταν χαρακτηρίζεται ανάλογα με τις περιστάσεις κάποιος ως «υπαίτιος» ή «φερόμενος». Ειδικότερα όταν τα ΜΜΕ έδωσαν στην δημοσιότητα τις φωτογραφίες των τεσσάρων φοιτητών που σχετίζονται με την ληστεία της τράπεζας στην Κοζάνη αποκαλώντας τους «υπαίτιους» και γνωστοποιόντας την προσωπικά τους στοιχεία. Σε ανάλογες περιπτώσεις για ληστείες οι δράστες αναφέρονται ως «φερόμενοι».

Δεν πρέπει λοιπόν να μας ξαφνιάζει η έξαρση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού στην Ελληνική κοινωνία με την συνεπακόλουθη άνοδο ακροδεξιών πολιτικών σχηματισμών. Τα ΜΜΕ έχουν φανεί πολύ χρήσιμα στο να βγάλουν από το περιθώριο της ιστορίας την μισαλλοδοξία επιβεβαιώνοντας πως λειτουργούν ως όπλο των κυρίαρχων τάξεων που τους συμφέρει να διαχωρίζονται οι εργαζόμενοι μεταξύ τους για να διαιωνίζεται και να επιβιώνει το σύστημα της εκμετάλλευσης. 

Η δημοσιογραφία δεν είναι όμως αυτή και δεν πρέπει να είναι αυτή. Οι κανόνες δεοντολογίας της δημοσιογραφίας προτάσσουν ο δημοσιογράφος να αντιμετωπίζει τους πολίτες ισότιμα. Χωρίς διακρίσεις εθνικής καταγωγής, φύλου, φυλής, θρησκείας, οικονομικής κατάστασης, πολιτικών φρονημάτων και κοινωνικής θέσης .  


Όταν επιτευχθεί αυτό τότε θα μπορέσει και η δημοσιογραφία να συμβάλει έτσι ώστε να ερμηνευτούν καλύτερα διάφορα κοινωνικά φαινόμενα όπως η μετανάστευση και η εγκληματικότητα και γιατί όχι να βοηθήσει ώστε να εξαλειφθούν. Για να δικαιώνει στην πράξη όσους την αντιλαμβάνονται ως λειτούργημα και αυτούς που την ασκούν ως λειτούργημα. 

Σαν σήμερα το 1967 ο Ρίτσαρντ Νίξον επισκέπτεται την Αθήνα και στηρίζει την Χούντα

...η φωτογραφία αφιερωμένη σ' αυτούς που "ξεχνάνε"
σ' αυτούς που υψώνουν τη σημαία της χούντας σε συγκεντρώσεις τους
σ' αυτούς που πουλάνε πατριωτισμό και δηλώνουν ανερυθρίαστα γνωρίζοντας ότι ψεύδονται πως η χούντα δεν ήταν αμερικανόφερτη

Σαν σήμερα το 1967 ο Ρίτσαρντ Νίξον επισκέπτεται την Αθήνα και στηρίζει το καθεστώς της Χούντας.

Η χούντα ενίσχυσε το ταμείο της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον με 549.000 δολάρια. Μετρητά, ζεστά- ζεστά… Είχαν «ζεσταθεί» από τη συνεχή κίνηση!
Τα χρήματα αυτά τα είχε διοχετεύσει η CIA στην ΚΥΠ, με σκοπό να «αναβαθμιστεί» η δράση της ελληνικής Υπηρεσίας, να γίνει πιο αποτελεσματικό το αντικομουνιστικό της έργο, κλπ. Στη συνέχεια, κατ” εντολή Παπαδόπουλου και με μοχλό το Ρουφογάλη, γινόταν η «ανακύκλωση» και τα χρήματα όδευαν προς το Νίξον.Σαν σήμερα το 1967 ο Ρίτσαρντ Νίξον επισκέπτεται την Αθήνα και στηρίζει το καθεστώς της Χούντας.

Η χούντα ενίσχυσε το ταμείο της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον με 549.000 δολάρια. Μετρητά, ζεστά- ζεστά… Είχαν «ζεσταθεί» από τη συνεχή κίνηση!
Τα χρήματα αυτά τα είχε διοχετεύσει η CIA στην ΚΥΠ, με σκοπό να «αναβαθμιστεί» η δράση της ελληνικής Υπηρεσίας, να γίνει πιο αποτελεσματικό το αντικομουνιστικό της έργο, κλπ. Στη συνέχεια, κατ” εντολή Παπαδόπουλου και με μοχλό το Ρουφογάλη, γινόταν η «ανακύκλωση» και τα χρήματα όδευαν προς το Νίξον.

πηγή: Λέμε ΟΧΙ στη Χρυσή Αυγή

Η γλώσσα του σώματος όπως διακρίνεται στην φωτογραφία είναι επίσης και ο καλύτερη απάντηση σε όσους επικαλεστούν μια τυπική συνάντηση.  

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Κάθε πότε θα γίνεται η καταβολή των επιδοτήσεων στους αγρότες τους επόμενους μηνες

Έως τον Σεπτέμβριο θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία επιστροφής του ΦΠΑ στους αγρότες, ενώ πρόκειται να καταβληθεί και η δεύτερη δόση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης Πετρελαιοειδών. Όπως είπε, στο πλαίσιο σημερινής συνέντευξης Τύπου, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Αθανάσιος Τσαυτάρης, από το σύνολο των αγροτών που έχουν κάνει αιτήσεις επιστροφής ΦΠΑ, έχουν ήδη πληρωθεί γύρω στους 50.000 παραγωγούς.

Ο υπουργός ανέφερε, επίσης, πως έως το τέλος του τρέχοντος μηνός θα δοθούν 10 εκατ. ευρώ για τις αποπληρωμές σφαλμάτων της ενιαίας ενίσχυσης του 2012 και στις πρώτες ημέρες του Ιουλίου θα καταβληθεί σε 70.000 κτηνοτρόφους η εξισωτική αποζημίωση ύψους 130 εκατ. ευρώ. Τέλος, έως το τέλος Ιουνίου θα καταβληθεί το συνολικό ποσό των 40 εκατ. ευρώ σε όσους είχαν υποβάλει αγροπεριβαλλοντικά επενδυτικά σχέδια.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Έδινε εξετάσεις στα θρησκευτικά αλλά έγραψε για την ΑΕΚ

Απίστευτος ο μαθητής που αντί για να γράψει τα θρησκευτικά στις σχολικές του εξετάσεις έγραψε για την ΑΕΚ.

Στο τέλος έκλεισε το γραπτό και ευχήθηκε "Καλό καλοκαίρι" 

Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Άρης Βελουχιώτης γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος (Βίντεο)


Άρης Βελουχιώτης 
(Ημεροδρόμος - Ν. Μπογιόπουλος - Ριζοσπάστης 18/6/13)

Προχτές την Κυριακή, στις 16 του μήνα, συμπληρώθηκαν 68 χρόνια. Ηταν 16 Ιούνη του 1945 όταν ο κομμουνιστής, ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, ο αγωνιστής στην πάλη κατά του ιμπεριαλισμού και του φασισμού, ο πρωτοπόρος μαχητής για μια Ελλάδα της λαοκρατίας και όχι της πλουτοκρατίας, για την Ελλάδα της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού, θα φύγει από τη ζωή.

Ο Αρης, κυκλωμένος από τους διώκτες του, έξω από τη Μεσούντα, θα ανοίξει ο ίδιος την πόρτα της αιωνιότητας. Θα περάσει στην αθανασία της συλλογικής μνήμης και συνείδησης, δίνοντας το τέλος με το ατομικό του περίστροφο. Μαζί του στο θάνατο τον συντρόφεψε και ο πιστός του αντάρτης, ο Τζαβέλας.

Ακολούθησε ο κανιβαλισμός. Η θηριωδία του μεταβαρκιζιανού καθεστώτος. Οι δύο νεκροί σύντροφοι θα αποκεφαλιστούν και τα κεφάλια τους θα κρεμαστούν, σαν σήμερα, από τις 18 έως τις 20 Ιούνη, σ' ένα φανοστάτη στα Τρίκαλα.

 *
Ο Αρης δεν υπήρξε, δεν διαμορφώθηκε «τυχαία». Από τον Θανάση Κλάρα γεννήθηκε ο Αρης Βελουχιώτης, γιατί «αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι, πάντα είν' ο ίδιος ο λαός».

Η διαδρομή από τον Θανάση Κλάρα μέχρι το γνήσιο παιδί του ΚΚΕ, τον Αρη Βελουχιώτη, είναι μια διαδρομή ταυτισμένη με το μήνυμα που εκπέμπεται από τα ίδια τα νάματα της ποίησης του κομμουνισμού.

Πολλοί παριστάνουν τους «αρμόδιους» να μιλήσουν γι' αυτή τη διαδρομή, για τις σχέσεις του Αρη με το ΚΚΕ. Ομως, αρμοδιότερος είναι ο ίδιος ο Αρης. 

Και μίλησε:

«...Αν στη ζωή μου υπάρχει ένα σημείο που με συγκίνηση και με υπερηφάνεια αφάνταστη από καιρού σε καιρό γυρίζω και βλέπω, είναι ακριβώς η εποχή που μπήκα στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Διαπαιδαγωγήθηκα ταξικά, έμαθα το συμφέρο μου, πέταξα τον κεφαλαιοκρατικό πολιτισμό στα μούτρα της λωποδύτριας μπουρζουαζίας και ρίχτηκα με πίστη, με θέληση, με ηρωισμό στον αγώνα για τις εργαζόμενες μάζες. Εκτοτε, δεν έχω στο ενεργητικό μου παρά φυλακίσεις για πάλη επαναστατική. Μιλάν τα γεγονότα, μιλάει αυτή η αλήθεια. Ούτε ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ. Είναι αυτό σε βάρος μου; Είναι αυτό στοιχείο ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα; ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ότι γλίτωσα απ' τη διαφθορά της συνείδησης, στην οποία με οδηγούσε το ληστρικό αστικό καθεστώς και κόσμησα τον Κλάρα που φερόντανε τροχάδην στον γκρεμό με ΑΓΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ στοιχεία και μόνο με τέτοια. Το Κομμουνιστικό Κόμμα εξαγνίζει και δημιουργεί αγωνιστές αφοσιωμένους στη μεγάλη υπόθεση του προλεταριάτου. Είναι το μόνο κόμμα που οδηγεί τους εκμεταλλευόμενους στον ιστορικό δρόμο: Στην οριστική απελευθέρωση του προλεταριάτου. Στο κόμμα αυτό έδωσα όλη μου τη ζωή και θα συνεχίσω να δίνω όσες δυνάμεις μου απομείναν στον αγώνα του, για το ψωμί των εργαζομένων, κατά των φόρων και των πολέμων, για την επανάσταση».
 (Θανάσης Κλάρας, επιστολή στον «Ριζοσπάστη», 9/9/1931)

Αυτός ήταν ο Αρης.

 *
Σ' ένα άλλο «προφητικό» κείμενο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Αναγέννηση» στις 21 Ιούνη 1945, ένας Θεσσαλός δημοσιογράφος, ο Φαίδων Μακρής, έγραψε:

«Σύμφωνα με τους μαθηματικούς νόμους του εκκρεμούς, το καθημαγμένο κεφάλι του Αρη Βελουχιώτη, ταλαντευόταν προχθές κρεμασμένο σ' ένα φανοστάτη της πλατείας των Τρικάλων. Αιωρείτο αργά. Δεξιά - αριστερά, δεξιά - αριστερά και κάθε ταλάντευση σημείωνε και μια τραγική στιγμή των καιρών που διανύουμε. Σιωπηλά τα πλήθη βλέπαν με κατάπληξη το μακάβριο θέαμα.

Ενα "γιατί;" μεγάλο σαν το έργο του Αρη, γεννιόταν μες στις ψυχές όλων χωρίς να φτάνει και στα χείλια. Η ανταρσία του ενάντια στο κράτος τιμωρήθηκε με το θάνατο, η ανταρσία ενάντια στο κόμμα του τιμωρήθηκε ακόμα πιο σκληρά για έναν κομμουνιστή, με τη διαγραφή του.

Ομως, η αισχρή, βάρβαρη και ανίερη διαπόμπευση της κεφαλής του ήρωα είναι μια ιστορική αδικία και μια εθνική ντροπή...

 "Χαράς ευαγγέλια" γαύγισε για το θάνατο του ήρωα η εμπαθής ασημότης της Νομαρχίας Τρικάλων, χωρίς να σκεφτεί ότι όταν αυτός θα εγκαταλείψει με "τας κεκανονισμένας τιμάς" τη ζωή, ύστερα από λίγο δε θα τον θυμούνται ούτε οι στενότεροι συγγενείς του, ενώ τον Αρη Βελουχιώτη δε θα τον ξεχάσουν ούτε οι φίλοι του ούτε οι εχθροί του. Γιατί αυτός και το έργο του έχουν πια καταγραφεί στην ιστορία του έθνους».Προχτές την Κυριακή, στις 16 του μήνα, συμπληρώθηκαν 68 χρόνια. Ηταν 16 Ιούνη του 1945 όταν ο κομμουνιστής, ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, ο αγωνιστής στην πάλη κατά του ιμπεριαλισμού και του φασισμού, ο πρωτοπόρος μαχητής για μια Ελλάδα της λαοκρατίας και όχι της πλουτοκρατίας, για την Ελλάδα της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού, θα φύγει από τη ζωή.

Ο Αρης, κυκλωμένος από τους διώκτες του, έξω από τη Μεσούντα, θα ανοίξει ο ίδιος την πόρτα της αιωνιότητας. Θα περάσει στην αθανασία της συλλογικής μνήμης και συνείδησης, δίνοντας το τέλος με το ατομικό του περίστροφο. Μαζί του στο θάνατο τον συντρόφεψε και ο πιστός του αντάρτης, ο Τζαβέλας.

Ακολούθησε ο κανιβαλισμός. Η θηριωδία του μεταβαρκιζιανού καθεστώτος. Οι δύο νεκροί σύντροφοι θα αποκεφαλιστούν και τα κεφάλια τους θα κρεμαστούν, σαν σήμερα, από τις 18 έως τις 20 Ιούνη, σ' ένα φανοστάτη στα Τρίκαλα.

*
Ο Αρης δεν υπήρξε, δεν διαμορφώθηκε «τυχαία». Από τον Θανάση Κλάρα γεννήθηκε ο Αρης Βελουχιώτης, γιατί «αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι, πάντα είν' ο ίδιος ο λαός».

Η διαδρομή από τον Θανάση Κλάρα μέχρι το γνήσιο παιδί του ΚΚΕ, τον Αρη Βελουχιώτη, είναι μια διαδρομή ταυτισμένη με το μήνυμα που εκπέμπεται από τα ίδια τα νάματα της ποίησης του κομμουνισμού.

Πολλοί παριστάνουν τους «αρμόδιους» να μιλήσουν γι' αυτή τη διαδρομή, για τις σχέσεις του Αρη με το ΚΚΕ. Ομως, αρμοδιότερος είναι ο ίδιος ο Αρης.

Και μίλησε:

«...Αν στη ζωή μου υπάρχει ένα σημείο που με συγκίνηση και με υπερηφάνεια αφάνταστη από καιρού σε καιρό γυρίζω και βλέπω, είναι ακριβώς η εποχή που μπήκα στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Διαπαιδαγωγήθηκα ταξικά, έμαθα το συμφέρον μου, πέταξα τον κεφαλαιοκρατικό πολιτισμό στα μούτρα της λωποδύτριας μπουρζουαζίας και ρίχτηκα με πίστη, με θέληση, με ηρωισμό στον αγώνα για τις εργαζόμενες μάζες. Εκτοτε, δεν έχω στο ενεργητικό μου παρά φυλακίσεις για πάλη επαναστατική. Μιλάν τα γεγονότα, μιλάει αυτή η αλήθεια. Ούτε ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ. Είναι αυτό σε βάρος μου; Είναι αυτό στοιχείο ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα; ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ότι γλίτωσα απ' τη διαφθορά της συνείδησης, στην οποία με οδηγούσε το ληστρικό αστικό καθεστώς και κόσμησα τον Κλάρα που φερόντανε τροχάδην στον γκρεμό με ΑΓΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ στοιχεία και μόνο με τέτοια. Το Κομμουνιστικό Κόμμα εξαγνίζει και δημιουργεί αγωνιστές αφοσιωμένους στη μεγάλη υπόθεση του προλεταριάτου. Είναι το μόνο κόμμα που οδηγεί τους εκμεταλλευόμενους στον ιστορικό δρόμο: Στην οριστική απελευθέρωση του προλεταριάτου. Στο κόμμα αυτό έδωσα όλη μου τη ζωή και θα συνεχίσω να δίνω όσες δυνάμεις μου απομείναν στον αγώνα του, για το ψωμί των εργαζομένων, κατά των φόρων και των πολέμων, για την επανάσταση».
(Θανάσης Κλάρας, επιστολή στον «Ριζοσπάστη», 9/9/1931)

Αυτός ήταν ο Αρης.

*
Σ' ένα άλλο «προφητικό» κείμενο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Αναγέννηση» στις 21 Ιούνη 1945, ένας Θεσσαλός δημοσιογράφος, ο Φαίδων Μακρής, έγραψε:

«Σύμφωνα με τους μαθηματικούς νόμους του εκκρεμούς, το καθημαγμένο κεφάλι του Αρη Βελουχιώτη, ταλαντευόταν προχθές κρεμασμένο σ' ένα φανοστάτη της πλατείας των Τρικάλων. Αιωρείτο αργά. Δεξιά - αριστερά, δεξιά - αριστερά και κάθε ταλάντευση σημείωνε και μια τραγική στιγμή των καιρών που διανύουμε. Σιωπηλά τα πλήθη βλέπαν με κατάπληξη το μακάβριο θέαμα.

Ενα "γιατί;" μεγάλο σαν το έργο του Αρη, γεννιόταν μες στις ψυχές όλων χωρίς να φτάνει και στα χείλια. Η ανταρσία του ενάντια στο κράτος τιμωρήθηκε με το θάνατο, η ανταρσία ενάντια στο κόμμα του τιμωρήθηκε ακόμα πιο σκληρά για έναν κομμουνιστή, με τη διαγραφή του.

Ομως, η αισχρή, βάρβαρη και ανίερη διαπόμπευση της κεφαλής του ήρωα είναι μια ιστορική αδικία και μια εθνική ντροπή...

"Χαράς ευαγγέλια" γαύγισε για το θάνατο του ήρωα η εμπαθής ασημότης της Νομαρχίας Τρικάλων, χωρίς να σκεφτεί ότι όταν αυτός θα εγκαταλείψει με "τας κεκανονισμένας τιμάς" τη ζωή, ύστερα από λίγο δε θα τον θυμούνται ούτε οι στενότεροι συγγενείς του, ενώ τον Αρη Βελουχιώτη δε θα τον ξεχάσουν ούτε οι φίλοι του ούτε οι εχθροί του. Γιατί αυτός και το έργο του έχουν πια καταγραφεί στην ιστορία του έθνους».

(Ημεροδρόμος - Ν. Μπογιόπουλος - Ριζοσπάστης 18/6/13)


                                            Βίντεο για τον Καπετάνιο του ΕΛΑΣ  






Άρθρο-απάντηση LesvosPost.com «Ας κρατήσουν τα πανηγύρια και το τσουβάλιασμα»

Γράφει ο υπεύθυνος ρεπορτάζ του LesvosPost.com Σταύρος Μαντατής

Η δημοσιογραφική είδηση προϋποθέτει την έρευνα και πέντε απαράβατους όρους για να γράψει κάποιος το αποτέλεσμά της, δηλαδή την αλήθεια. Προϋποθέτει το θάρρος, να γράφεις την αλήθεια. Την εξυπνάδα, να ξεχωρίζεις την αλήθεια. Την τέχνη, να χειρίζεσαι την αλήθεια σαν όπλο. Τη κρίση, να διαλέγεις εκείνους που στα χέρια τους η αλήθεια γίνεται αποτελεσματική και τη μαεστρία, να διαδίδεις την αλήθεια σε πολλούς


Με έκπληξη διαβάσαμε την ανακοίνωση της ΣΕΜΜΕΛ σχετικά με τις απεργιακές κινητοποιήσεις για την ΕΡΤ με την οποία χαρακτηριζόμαστε "παραδημοσιογραφικό" site και "απεργοσπάστες"! 

Προφανώς η ανακοίνωση παραβλέπει κάποια πράγματα: 

Το LesvosPost.com είναι ένα δημοσιογραφικό site της Λέσβου το οποίο έχει ίσως την μεγαλύτερη ροή ειδήσεων, των οποίων οι περισσότερες αποτελούν "πρωτογενή υλικό". Οι ειδήσεις του δηλαδή αποτελούν αποτέλεσμα της δημοσιογραφικής δουλειάς των μελών του. Τα ρεπορτάζ και οι συνεντεύξεις των υπεύθυνων μελών του LesvosPost.com κυριαρχούν στις ειδησεογραφία που δεν στηρίζεται σε ένα απλό copy paste.

Πως λοιπόν χαρακτηρίζεται αυτό το site παραδημοσιογραφικό; Η δημοσιογραφία ταυτίζεται με μόνο κάποιο τίτλο ή κάρτα μέλους; Το LesvosPost.com δεν έχει ανάγκη τέτοιους τίτλους τα δημοσιογραφικά διαπιστευτήριά του τα έχει αποκτήσει στον δρόμο και αποτελούν συνέχεια όσων έχουν τα μέλη του μάθει από τα προγράμματα σπουδών που παρακολούθησαν και παρακολουθούνε. 

Αναφέρεται επίσης πως είμαστε "απεργοσπάστες" αφού πρώτα κόπτεστε για τα δικαιώματα των εργαζομένων. 

Όπως σημείωσε ο διευθυντής του LesvosPost.com , Γιώργος Στεφάνου, σε απάντησή του ΕΔΩ

Το LesvosPost.com δεν ανήκει σε κανένα συνδικαλιστικό όργανο που λέγεται ΣΕΜΕΛ. Το οποίο από όσο ξέρουμε δεν είναι αναγνωρισμένο από την ΕΣΗΕΑ, ούτε από την ΕΣΗΕΠΙΝ.

Πολύ περισσότερο Το LesvosPost.com δεν ανήκει σε κανέναν συνδικαλιστικό φορέα για να "δώσει λόγο" για την στάση του στην απεργία των ΜΜΕ. Ακόμα δεν υπάρχει καμία νομοθεσία στην Ελλάδα που να εντάσσει τα SITES η BLOGS σε κάποια ευρύτερη δημοσιογραφική αρχή. 

Τα μέλη του του LesvosPost.com βρέθηκαν τις ημέρες των απεργιών έξω από το Ραδιομέγαρο της ΕΡΑ Αιγαίου, της ΕΡΑ Ηρακλείου Κρήτης και της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή στην Αθήνα για να συμπαρασταθούν στους απολυμένους και να καλύψουν τις κινητοποιήσεις (Τα σχετικά ρεπορτάζ και οι ανταποκρίσεις το επιβεβαιώνουν αυτό).Το LesvosPost.com ακόμα και τώρα κάνει αναμετάδοση του απεργιακού προγράμματος των απολυμένων της ΕΡΤ και στις αναρτήσεις του καλύπτει τις εξελίξεις σχετικά με το ζήτημα. 

Η δημοσιογραφία έχει ανάγκη από αρετή και τόλμη και όχι κινήσεις εντυπωσιασμού που πλασάρουν μια "κοινωνική ευαισθησία" για να διαφοροποιηθεί η δημοσιογραφική στάση από κάτι στο οποίο εντάσσεσαι ιδεολογικά και πρακτικά. Το δύσκολο είναι να μην διατηρείς ψευδαισθήσεις ως προς την κατεύθυνση ενός αγώνα και το κυριότερο είναι να προσπαθείς με την δημοσιογραφική σου στάση να αποκαλύψεις τους υπαίτιους των καταστάσεων. 

Με βάση τις πέντε δυσκολίες που αναφέρθηκαν στην αρχή κρίνεται πως η δημοσιογραφική δεοντολογία προτάσσει η έρευνα σας να ακολουθάει περισσότερη μεθοδολογία στο εξής. 

Διότι το ΣτΕ αποφάσισε την επαναλειτουργία του σήματος και των εκπομπών, μέχρι να δημιουργηθεί ο καινούργιος φορέας. Κανένα από τα άλλα άρθρα της ΚΥΑ δεν αναστέλλεται με βάση την απόφαση του ΣτΕ. Δηλαδή, οι 2.500 και πλέον εργαζόμενοι της ΕΡΤ παραμένουν απολυμένοι, η διάλυσή της είναι δρομολογημένη και το μόνο που υποχρεούται η κυβέρνηση, είναι να «ξανασηκώσει» το σήμα της, μέχρι να δημιουργηθεί η ΝΕΡΙΤ ΑΕ! Το άρθρο 1 και 2 είναι σαφή: «Η μετάδοση ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών, η κυκλοφορία εκδόσεων, η λειτουργία διαδικτυακών ιστοτόπων όπως και κάθε άλλη δραστηριότητα της ΕΡΤ ΑΕ και των θυγατρικών αυτής, διακόπτονται μετά το τέλος του κανονικού προγράμματος της 11ης Ιουνίου 2013 και έως τη σύσταση νέου φορέα, που θα υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον στο πλαίσιο της τήρησης αρχών που συνάδουν με τους όρους της διαφάνειας και της χρηστής διαχείρισης εντός του ανταγωνιστικού ραδιοτηλεοπτικού περιβάλλοντος». Το 2ο άρθρο γράφει: «Οι συχνότητες της ΕΡΤ ΑΕ παραμένουν ανενεργές έως τη σύσταση του νέου φορέα, οπότε και μεταφέρονται σε αυτόν αυτοδικαίως».

Ας "κρατήσουν τα πανηγύρια"... και το βολικό "τσουβάλιασμα". η δικαίωση θα έρθει με την επαναπρόσληψη των απολυμένων και με επαναλειτουργία του κρατικού φορέα ενημέρωσης που θα προβάλλει τη λαϊκή αγωνία και τους λαϊκούς αγώνες

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

Έλαμψε εχτές στη Μυτιλήνη ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Σήμερα ολοκληρώνεται η μεγάλη έκθεση expo Aegean που πραγματοποιείται εδώ και 4 μέρες στην Μαρίνα Μυτιλήνης με την συναυλία των Imam Baildi και βέβαια αμέτρητα πυροτεχνήματα αργά τα μεσάνυχτα…..Στην τελετή έναρξης της 1ης Εμπορικής – Τουριστικής και Πολιτιστικής Έκθεσης της «EXPO – AEGEAN» στη μαρίνα της Μυτιλήνης, παρευρέθηκε ο Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου κ. Νάσος Γιακαλής, εγκαινιάζοντας τις εκδηλώσεις που ξεκίνησαν την περασμένη Παρασκευή το απόγευμα.

Ο Περιφερειάρχης, ξεναγήθηκε στους χώρους της έκθεσης, επισκέφτηκε τα καλαίσθητα περίπτερά της δείχνοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που παρουσίαζαν και παρακολούθησε τις μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις της βραδιάς. Ας σημειωθεί ότι στην έκθεση, συμμετείχε και η Περιφέρεια με δικό της περίπτερο, φιλοξενώντας τα προϊόντα των Γυναικείων Αγροτικών Συνεταιρισμών της Λέσβου.



Στο σύντομο χαιρετισμό του, ο κ. Γιακαλής συνεχάρη τους διοργανωτές και όλους όσοι εργάστηκαν για τις εκδηλώσεις τονίζοντας πως η μεγάλη συμμετοχή επιχειρηματιών και φορέων, μέσα σε μία δύσκολη συγκυρία που βιώνουν οι πολίτες και των δύο χωρών, δίνουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία στη σημερινή εκδήλωση, στέλνοντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας για ένα καλύτερο μέλλον.


Νωρίτερα ο Περιφερειάρχης είχε προγραμματισμένη συνάντηση στο γραφείο του με Δημάρχους και εκπροσώπους Εμπορικών Επιμελητηρίων των απέναντι παραλιών που βρέθηκαν στη Λέσβο με επικεφαλής τον Πρόεδρο του Επιμελητηρίου Σμύρνης κ. Ekrem Demirtas και το Δήμαρχο Τσεσμέ Faik Tutuncuoglu. Ο κ. Γιακαλής είχε την ευκαιρία να συζητήσει με την τουρκική αποστολή για διάφορα κοινά θέματα και προβληματισμούς που απασχολούν τους πολίτες από τα νησιά μας αλλά και από τα παράλια, καθώς και για την πρόσφατη εξέλιξη με τη βίζα που διευκολύνει την μετακίνηση των Τούρκων επισκεπτών στα νησιά. 

Ο κ. Γιακαλής αντάλλαξε δώρα με τους συναδέλφους του, αυτοδιοικητικούς από τα παράλια της γειτονικής χώρας και ανανέωσε το ραντεβού του μαζί τους, στην πρώτη ευκαιρία που θα παρουσιαστεί στο άμεσο μέλλον.


Χτες πλήθος κόσμου γέμισε την Μαρίνα Μυτιλήνης για να δει τα περίπτερα τα πολιτιστικά δρώμενα αλλά και στο τέλος να χορέψει και να τραγουδήσει παλιά και νέα τραγούδια του μεγάλου «Βασίλη Παπακωνσταντίνου» Ο οποίος δεν ξέχασε και το κλείσιμο της ΕΡΤ λέγοντας μερικές εύστοχες ατάκες κατά την διάρκεια της συναυλίας…


Η κάμερα του L.P με τον αρχισυντάκτη και Δ/ντη του LesvosPost.com Γεώργιο Στεφάνου βρέθηκε χτες στο χώρο που πραγματοποιείτε η έκθεση «expo Aegean» και αφού ξεναγήθηκε σε όλα τα περίπτερα αμέσως μετά παρακολούθησε και κατέγραψε πλάνα από την μεγαλειώδη συναυλία του Β. Παπακωνσταντίνου… Απολάυστε τα βίντεο…





Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου που ξεκίνησε εχτές την καλοκαιρινή του περιοδεία με τίτλο "40 χρόνια έφηβος"  μας προϊδέασε για το τι θα ακολουθήσει στις επόμενες συναυλίες που θα έχουν εορταστικό χαρακτήρα και ασφαλώς δεν θα μένουν ανεπηρέαστες απο τις πολιτικές εξελίξεις και τα κοινωνικά δρώμενα... Επόμενοι σταθμοί στο φετινό ταξίδι του Βασίλη είναι στην Πετρούπολη στις 20 και στο Ηράκλειο στις 26 αυτού του μήνα.  

Το μανιφέστο του ελεύθερου δημοσιογράφου

Είναι δύσκολο να θίξει κανείς σήμερα το ζήτημα της ελευθερίας του Τύπου χωρίς να καταγγελθεί για παραλογισμό, να κατηγορηθεί ότι είναι φασίστας [i], να θεωρηθεί νοσταλγός [ii] του Στάλιν.

Ωστόσο, η ελευθερία του Τύπου, είναι ένα από τα πρόσωπα της ελευθερίας και η επιμονή μας να την υπερασπιζόμαστε θα γίνει κατανοητή αν θελήσουμε να αναγνωρίσουμε πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος να κερδηθεί πραγματικά ο πόλεμος.

Ένας από τους καλούς κανόνες μιας φιλοσοφίας άξιας του ονόματός της είναι να μην αναλώνεται ποτέ σε μάταιους κλαυθμούς απέναντι σε μια κατάσταση που δεν μπορεί πια να αποφευχθεί. Το ερώτημα στην Ελλάδα [iii] δεν είναι πλέον σήμερα πώς μπορεί να διαφυλαχθούν οι ελευθερίες του Τύπου. Είναι πώς, απέναντι στην καταστολή αυτών των ελευθεριών, μπορεί να παραμείνει ελεύθερος ένας δημοσιογράφος. Τα μέσα είναι τέσσερα: διαύγεια, άρνηση, ειρωνεία και επιμονή.

Η διαύγεια προϋποθέτει την αντίσταση στο δέλεαρ του μίσους και την κουλτούρα του μοιραίου. Στον κόσμο που γνωρίζουμε, είναι βέβαιο ότι τα πάντα μπορεί να αποφευχθούν. Ο ίδιος ο οικονομικός, καπιταλιστικός [iv] πόλεμος, που είναι ένα ανθρώπινο φαινόμενο, μπορεί ανά πάσα στιγμή να αποφευχθεί ή να σταματήσει με ανθρώπινα μέσα. Αρκεί να γνωρίζει κανείς την ιστορία των τελευταίων ετών της ευρωπαϊκής πολιτικής για να έχει τη βεβαιότητα πως ο πόλεμος, ο όποιος πόλεμος, έχει προφανή αίτια. Αυτή η καθαρή ματιά στα πράγματα αποκλείει το τυφλό μίσος και την απελπισία. Ένας ελεύθερος δημοσιογράφος δεν απελπίζεται και παλεύει για αυτό που πιστεύει αληθινό σαν οι ενέργειές του να μπορούσαν να επηρεάσουν την εξέλιξη των γεγονότων. Δεν δημοσιεύει τίποτε που μπορεί να υποδαυλίσει το μίσος ή να αναμοχλεύσει την απελπισία.

Απέναντι στο διογκούμενο κύμα ανοησίας, είναι επίσης απαραίτητο να αντιτάξουμε κάποιες αρνήσεις. Όλοι οι περιορισμοί του κόσμου δεν μπορούν να κάνουν ένα καθαρό πνεύμα να γίνει ανέντιμο. Με τις λιγοστές γνώσεις που διαθέτουμε για τον μηχανισμό της πληροφόρησης είναι εύκολο να διασφαλίσουμε την αυθεντικότητα μιας είδησης. Ένας ελεύθερος δημοσιογράφος, το 2013 [v], πρέπει να αφιερώσει σε αυτό όλη την προσοχή του. Διότι, αν δεν μπορεί να πει όλα όσα πιστεύει, μπορεί να μην πει αυτό που δεν πιστεύει ή που θεωρεί αναληθές.

Μια ελεύθερη εφημερίδα κρίνεται εξίσου από αυτά που λέει και από αυτά που δεν λέει. Αυτή η αρνητική ελευθερία είναι, μακράν, η πιο σημαντική όλων. Διότι προετοιμάζει την έλευση της αληθινής ελευθερίας. Κατά συνέπεια, μια ανεξάρτητη εφημερίδα παραθέτει την πηγή των πληροφοριών της, βοηθά το κοινό να τις αξιολογήσει, απορρίπτει την προπαγάνδα, απαλείφει τα υβρεολόγια, πραΰνει με σχόλια την ομογενοποίηση των πληροφοριών και, με δυο λόγια, υπηρετεί την αλήθεια στο ανθρώπινο μέτρο των δυνάμεών της.

Και φτάνουμε έτσι στην ειρωνεία. Μπορεί κανείς να δεχθεί, θεωρητικά, πως ένα πνεύμα που θέλει και μπορεί να επιβάλει περιορισμούς είναι αδιαπέραστο στην ειρωνεία. Δεν βλέπουμε τη Μέρκελ, την τρόικα και τους εν Ελλάδι εντεταλμένους τους [vi], για να χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα ανάμεσα σε άλλα, να χρησιμοποιούν τη σωκρατική ειρωνεία. Η ειρωνεία παραμένει λοιπόν ένα άνευ προηγουμένου όπλο εναντίον των υπερβολικά ισχυρών.

Συμπληρώνει την άρνηση υπό την έννοια ότι επιτρέπει, όχι απλώς να απορρίπτουμε το ψευδές, αλλά να λέμε συχνά το αληθές. Ένας ελεύθερος δημοσιογράφος, το 2013 [vii], δεν συντηρεί πολλές ψευδαισθήσεις για την ευφυΐα αυτών που τον καταπιέζουν. Είναι απαισιόδοξος όσον αφορά τον άνθρωπο. Μια αλήθεια που διατυπώνεται σε δογματικό τόνο εννέα φορές στις δέκα λογοκρίνεται. Η ίδια αλήθεια ειπωμένη ευχάριστα δεν λογοκρίνεται παρά πέντε φορές στις δέκα. Ένας ελεύθερος δημοσιογράφος λοιπόν, το 2013 [7], είναι απαραίτητα ειρωνικός, αν και συχνά παρά τη θέλησή του. Η αλήθεια και η ελευθερία είναι απαιτητικές μετρέσες, έχουν λίγους εραστές.

Είναι προφανές πως αυτή η πνευματική στάση δεν μπορεί να συντηρηθεί αποτελεσματικά χωρίς ένα ελάχιστο επιμονής. Πολλά εμπόδια τίθενται στην ελευθερία της έκφρασης. Δεν είναι τα πιο σοβαρά που μπορούν να αποθαρρύνουν ένα πνεύμα. Γιατί οι απειλές, οι παύσεις, οι διώξεις έχουν γενικά στην Ελλάδα [viii] το αντίθετο από το ποθούμενο αποτέλεσμα. Πρέπει όμως να παραδεχτούμε πως υπάρχουν εμπόδια που αποθαρρύνουν: η σαθρή ανοησία, η οργανωμένη νωθρότητα, η επιθετική βλακεία, και αυτά είναι μόνο μερικά. Να το μεγάλο εμπόδιο επί του οποίου πρέπει να θριαμβεύσουμε. Η επιμονή είναι εδώ θεμελιώδης αρετή. Με τρόπο παράδοξο αλλά προφανή, τίθεται στην υπηρεσία της αντικειμενικότητας και της ανοχής.

Ιδού λοιπόν ένα σύνολο κανόνων για τη διατήρηση της ελευθερίας ακόμη και στους κόλπους της δουλείας. Και μετά; Θα ρωτήσει κάποιος. Μετά; Ας μη βιαζόμαστε. Αν κάθε Ελληνας [ix] θελήσει να προστατεύσει στη σφαίρα του ό,τι θεωρεί αληθές και δίκαιο, αν θελήσει να βοηθήσει με τον αδύναμο τρόπο του στην περιφρούρηση της ελευθερίας, να αντισταθεί στην εγκατάλειψη και να κάνει γνωστή τη βούλησή του, τότε και μόνο τότε αυτός ο πόλεμος θα κερδηθεί, με την ουσιαστική έννοια της λέξης. Η αρετή του ανθρώπου είναι να αντέξει απέναντι σε ό,τι τον ακυρώνει.


Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε από τον γαλλο-αλγερινό συγγραφέα, φιλόσοφο και δημοσιογράφο, βραβευμένο με Νόμπελ λογοτεχνίας, Αλμπέρ Καμύ (1913 – 1960). Τον Νοέμβριο του 1939, την εποχή που οι φωτιές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έχουν αρχίσει ήδη να κατακαίνε την Ευρώπη και ο Τύπος ήδη λογοκρίνεται, ο 26χρονος τότε Καμύ είναι αρχισυντάκτης της εφημερίδας Le Soir Republicain στη γενέτειρά του, το Αλγέρι, και συντάσσει το μανιφέστο του ελεύθερου δημοσιογράφου. Οι αποικιοκρατικές αρχές θα απαγορεύσουν τη δημοσίευσή του. Το κείμενο παρέμεινε ανέκδοτο ως το 2012, όταν εντοπίστηκε από μια συνεργάτιδα της εφημερίδας Le Monde, τη Μασά Σερί, στα Εθνικά Αρχεία των Υπερπόντιων Εδαφών στην Εξ-Αν-Προβάνς της Γαλλίας. Το δημοσίευουμε έχοντας αλλάξει ελάχιστες λέξεις. Τις πρωτότυπες τις βλέπετε στις υποσημειώσεις. Οποιεσδήποτε ομοιότητες με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι, άλλωστε, συμπτωματικές.

[i] η Μάτα Χάρι
[ii] ανηψιός
[iii] Γαλλία
[iv] -
[v] 1939
[vi] Χίτλερ
[vii] 1939
[viii] Γαλλία
[ix] Γάλλος

Πηγή: unfollow 

Νέος ισχυρός σεισμός στην Κρήτη

Νέος ισχυρός σεισμός 6 Ρίχτερ σημειώθηκε πριν λίγα λεπτά στην Κρήτη 00:39 πμ 119 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Ηρακλείου Κρήτης. Στον γεωγραφικό θαλάσσιο χώρο όπου τις τελευταίες 2 μέρες εκδηλώνεται έντονη δραστηριότητα.  Ο σεισμός έγινε αισθητός και στο Ηράκλειο. 
Μέχρι στιγμής δεν εχει αναφερθεί κάποια υλική ζημιά ή κάποιος τραυματισμός.

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

22ο αντιιμπεριαλιστικό πανελλαδικό διήμερο 5-7 Ιούλη, Χανιά- Σούδα

«ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΩΝ,
ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ»

To αντιιμπεριαλιστικό πανελλαδικό διήμερο της ΚΝΕ ταξιδεύει φέτος στα Χανιά της Κρήτης. Χιλιάδες νέοι και νέες θα κατασκηνώσουμε στους Αγίους Αποστόλους Χανίων. Θα ενώσουμε τη φωνή μας και θα διαδηλώσουμε ενάντια στην αμερικανονατοϊκή βάση της Σούδας, το βασικότερο στήριγμα του αμερικανικού 6ουστόλου που βρίσκεται στο χώρο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Σε ένα από τα πιο σημαντικά ορμητήρια των ιμπεριαλιστών που χρησιμοποιούν για να σφάζουν λαούς και να προωθούν τα συμφέροντά τους. Στη βάση που χρησιμοποιήθηκε για το μακέλεμα των λαών της Γιουγκοσλαβίας (1999), του Αφγανιστάν (2001), του Ιράκ (2003) και πιο πρόσφατα της Λιβύης (2011). Που ακόμα και ο τότε υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ παραδέχτηκε ότι«χωρίς τη βάση της Σούδας ο πόλεμος στο Ιράκ δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί».



Η βάση της Σούδας σήμερα αναβαθμίζεται στρατιωτικά με ευθύνη της κυβέρνησης, ενώ την ίδια ώρα οξύνονται οι ανταγωνισμοί μεταξύ μονοπωλιακών ομίλων και καπιταλιστικών κρατών στην ευρύτερη περιοχή και ενώ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ κλιμακώνουν την ιμπεριαλιστική επέμβαση ενάντια στο Συριακό λαό.

Η ελληνική κυβέρνηση για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών μπλέκει τον ελληνικό λαό και τη νεολαίαστους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστικών οργανισμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Συμμετέχει στις ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων, διατηρεί τις στρατιωτικές ΝΑΤΟϊκές βάσεις, όπως της Σούδας, κάνει συμφωνίες και κοινά στρατιωτικά γυμνάσια με το Ισραήλ. Ο λαός και η νεολαία δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από αυτές τις συμμαχίες, όπως δεν κέρδισαν τίποτα όλα αυτά τα χρόνια. Γι’ αυτό δυναμώνουμε την πάλη για:

Να μην συρθεί η Ελλάδα στους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που ετοιμάζονται σε βάρος της Συρίας και του Ιράν, οι οποίοι θα έχουν τραγικές συνέπειες για τους λαούς της περιοχής και της χώρας μας.
Να υπάρξει άμεση απεμπλοκή, να μην τηρηθεί οποιαδήποτε «συμβατική υποχρέωση» και συμφωνία με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ που άμεσα ή έμμεσα εμπλέκει τη χώρα.
Να μη χρησιμοποιηθεί, να κλείσει τώρα η βάση της Σούδας και όλες οι στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα!
Να επιστρέψουν όλα τα ελληνικά στρατεύματα που βρίσκονται εκτός συνόρων.
Να ακυρωθούν τα στρατιωτικά γυμνάσια και όλες οι συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ.
Να δυναμώσει η πάλη για την αποδέσμευση από αυτούς τους σχεδιασμούς και το ΝΑΤΟ.


«Από τους πολέμους των εκμεταλλευτών…»

Στη Μέση Ανατολή, στην Ανατολική Μεσόγειο, στα Βαλκάνια έχουν βγει τα μαχαίρια ανάμεσα στα μονοπώλια των ΗΠΑ, ΕΕ, Κίνας, Ρωσίας και άλλων, για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των κοιτασμάτων πετρελαίου, φυσικού αερίου, για τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς, τα μερίδια των αγορών. Οι εκμεταλλευτές κάθε χώρας συμμαχούν και ανταγωνίζονται μεταξύ τους ανάλογα με τα συμφέροντά τους.

Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις, οι πόλεμοι που διεξάγονται για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών, είναι αποτέλεσμα των ανταγωνισμών τους, συνέχεια της «ειρηνικής» πολιτικής τους με στρατιωτικά πλέον μέσα.

«Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους καθώς ο γιος από τη μάνα» (Μπέρτολτ Μπρεχτ).Είναι υποκριτές όσοι μιλάνε για ειρήνη αλλά δε βγάζουν άχνα για τα μονοπώλια και τα κέρδη τους που οδηγούν στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Ο καπιταλισμός είναι που γεννάει κρίσεις, φτώχεια, πολέμους. Αυτός πρέπει να ανατραπεί σε κάθε χώρα.

Σήμερα τσακώνονται μονοπωλιακοί όμιλοι και καπιταλιστικά κράτη μεταξύ τους για το ποιος θα έχει τη λιγότερη χασούρα από την καπιταλιστική κρίση ενώ στρατιωτικές επεμβάσεις μικρές ή μεγάλες κλιμακώνονται. Αύριο ότι δε λύσουν σε συμφωνίες και συνόδους θα το λύσουν με τα όπλα πιο γενικευμένα από ότι τώρα, βουτώντας τους λαούς στο αίμα τους.

Σήμερα για τα κέρδη τους οι εκμεταλλευτές, μαζί με τις κυβερνήσεις και τις ενώσεις τους τσακίζουν τα δικαιώματά μας στη μόρφωση, τη δουλειά, τη ζωή, μας καταδικάζουν στην ανεργία, στην εργασιακή περιπλάνηση. Αύριο πάλι για τα συμφέροντα τους θα θελήσουν να μας κάνουν κρέας για τα κανόνια τους.

«… στην κατάργηση της εκμετάλλευσης»

Οι νέοι και οι νέες των εργατικών λαϊκών οικογενειών σηκώνουμε τη δική μας σημαία, τη σημαία του αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματά μας. Τη σημαία του αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για την εργατική λαϊκή εξουσία. Για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του. Για την αλληλεγγύη και την κοινή πάλη των λαών. Για το δικό μας μέλλον, για τις δικές μας ανάγκες στη ζωή.

Πάρε μέρος στο 22ο Αντιιμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ στα Χανιά, στις 5-7 Ιούλη!
Ενίσχυσε οικονομικά την ΚΝΕ για τη διοργάνωση του Διημέρου!



Βίντεο από το περσινό 21ο αντιιμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ στο Νεστόριο Καστοριάς



Χρήσιμες απαντήσεις σε βλάκες για το κλείσιμο της ΕΡΤ

Η βλακεία δεν έχει όρια, όπως όλοι γνωρίζουμε. Επίσης γνωρίζουμε ότι η υπομονή έχει όρια. Για να μην τα εξαντλήσετε, προσπαθήστε να αντιμετωπίσετε την βλακεία όπως της αξίζει: Τρολάρετέ την!


Παρακάτω προτείνονται ορισμένες απαντήσεις:




ΒΛΑΚΑΣ: Καλά την έκαναν και την έκλεισαν, όλοι με βίσμα είχαν μπει.
ΑΠΑΝΤ.: Καλά αυτούς τουλάχιστον τους διόρισαν. Εσύ που ψήφιζες τζάμπα τόσα χρόνια ΠΑΣΟΚ-ΝΔ δεν αισθάνεσαι λίγο μαλάκας;

ΒΛΑΚΑΣ: Και που υπήρχε δεν έβλεπα, οπότε δεν με νοιάζει.
ΑΠΑΝΤ.: Ούτε εγώ έχω δει το αγροτικό ιατρείο του χωριού σου, οπότε δεν με νοιάζει αν το κλείσουν.

ΒΛΑΚΑΣ: Ωραία, τόσο καιρό την πληρώναμε τζάμπα. Τώρα θα ξεφουσκώσει ο λογαριασμός της ΔΕΗ.
ΑΠΑΝΤ.: Αλήθεια ε; Και που σκοπεύεις να επενδύσεις αυτά που θα γλιτώσεις από την ΕΡΤ;

ΒΛΑΚΑΣ: Αφού ήταν παπαγαλάκια της κυβέρνησης, τι σε νοιάζει;
ΑΠΑΝΤ.: Ενδιαφέρομαι για την ισορροπία της φύσης και αγαπώ τα σπάνια πτηνά.

ΒΛΑΚΑΣ: Για το Άλτερ γιατί δεν έγιναν τα ίδια και τώρα φωνάζουν όλοι;
ΑΠΑΝΤ.: Γιατί δεν μπορούν να φανταστούν τη ζωή τους χωρίς Μπήλιω Τσουκαλά.

ΒΛΑΚΑΣ: Ήταν κοπρόσκυλα και δεν δούλευαν. Όπως όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν όλα.
ΑΠΑΝΤ.: Και μετά ποιον θα έχεις να βρίζεις;

ΒΛΑΚΑΣ: Αφού είπε η κυβέρνηση ότι θα την ξανανοίξει, πως κάνουν έτσι;
ΑΠΑΝΤ.: Ε, άμα το είπε η κυβέρνηση θα γίνει. Έχεις δίκιο, μαλακία μου που αγχώνομαι.

ΒΛΑΚΑΣ: Καλά εσύ δεν έκραζες την ΕΡΤ για τη Γιουροβίζιον;
ΑΠΑΝΤ.: Καλά εσύ δεν αγχωνόσουν αν θα πλασαριστεί ο Αγάθωνας στην πεντάδα;

ΒΛΑΚΑΣ: Στον ιδιωτικό τομέα απολύονται χιλιάδες κάθε μέρα. Δεν βλέπω κανέναν να ασχολείται με αυτούς.
ΑΠΑΝΤ.: Καλά εσύ δεν μου έλεγες ότι σε έπρηζα πέρυσι με τους Χαλυβουργούς;

 

πηγή: http://2310net.wordpress.com   Αναδημοσίευσή απο: http://aristeramitilini.blogspot.gr

Γιατί φοβάμαι Χούντα. Του Κώστα Βαξεβάνη

Ξέρω πως αυτό το άρθρο θα σχολιαστεί και ίσως να γίνει και η αιτία για να μου αποδοθούν κατηγορίες πεσιμισμού, απαισιοδοξίας, αιρετικού λόγου ή αδυναμίας να κρίνω πώς έχουν τα πράγματα. Ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει.Θεωρώ πως μερικές φορές ο φόβος είναι πιο χρήσιμος από την άγνοια κινδύνου και ο φόβος πως τα πράγματα ισχύουν στη χειρότερη πλευρά τους πιο πολιτικός από οποιαδήποτε politically correct ανάλυση.

Η Δημοκρατία δεν απειλείται και δεν πέφτει, αν δεν ξεφτιλιστεί. Δεν εξαφανίζεται με αυτοματισμό, αν δεν φανεί περιττή στα μάτια του κόσμου. Δεν κυριαρχούν σωτήρες, αν πρώτα η Δημοκρατία δεν έχει δείξει ανίκανη να λύσει τα προβλήματα που δημιουργεί η λειτουργία της. Η Δημοκρατία πέφτει αν δείξει πως είναι ανίκανη και περιττή.

Ας δούμε τι γίνεται στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Η Δημοκρατία αδυνατεί να επιλύσει οποιοδήποτε πρόβλημα στην ελληνική κοινωνία. Η Δημοκρατία που διαχειρίζεται η τρικομματική κυβέρνηση έχει επιλέξει τα χειρότερα σενάρια για τις ζωές όλων μας. Δεν χρειάζεται ανάλυση. Νομίζω πως διαφωνούμε μεταξύ μας στο αν αυτό είναι αναγκαίο ή όχι. Όπως και να το χαρακτηρίσουμε, όμως, υπάρχει. Η Δημοκρατία μας εμφανίζεται όλο και πιο ανίκανη να λύσει τα προβλήματα. Ακόμη και αυτοί που χειροκροτούν την «γερμανική επιβολή» ως Δημοκρατία, θα συμφωνήσουν πως δεν μπορούν να ψηφίσουν Μέρκελ στις επόμενες ελληνικές εκλογές.

Η Δημοκρατία μας επίσης, κάθε ημέρα εμφανίζεται και πιο περιττή. Αχρείαστη, με υποκατάστατα λειτουργίας. Ο κοινοβουλευτισμός περιορίζεται σε εκλογή Κοινοβουλίου και όχι απαραίτητα στον τρόπο λειτουργίας του. Αφήνω κατά μέρος τα σκανδαλώδη που διανθίζουν τη δράση του (όσοι διαβάσετε το HOT DOC που είναι στα περίπτερα θα δείτε πως λειτουργούν ως μαφιόζοι για να μην δικαστεί ποτέ υπουργός και για τίποτα) και πάω στο συνεχές κλάδεμα κάθε θεσμικής ουσιαστικής λειτουργίας.

Από την πρώτη στιγμή που προέκυψε το θέμα «ΕΡΤ» επιμένω, πως αυτό που κυρίως αποδεικνύεται είναι η κατάργηση της Δημοκρατίας. Τι εννοώ; Η κυβέρνηση πέρασε για τις ΔΕΚΟ (όχι μόνο για την ΕΡΤ) Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που αφορούν την κατάργησή τους. Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, είναι η προσωρινή ανάθεση της Νομοθετικής Εξουσίας (που έχει η Βουλή) στην Εκτελεστική Εξουσία (την κυβέρνηση). Δηλαδή ένας μη ψηφισμένος νόμος εφαρμόζεται σε απρόβλεπτες και επείγουσες καταστάσεις και επικυρώνεται εκ των υστέρων από τη Βουλή. Τον τελευταίο χρόνο, η κυβέρνηση κυβερνά με νόμους που περνά με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου χωρίς να υπάρχει επείγουσα ή απρόβλεπτη κατάσταση. Κάθε φορά που υπάρχει κοινωνική ή εσωκοινοβουλευτική αντίδραση για κάποιο μέτρο, αυτό περνά αυτόματα για να αποφευχθούν οι αντιδράσεις και οι κλυδωνισμοί. Στο μεσοδιάστημα ως την ψήφισή του, τα media έχουν προετοιμάσει τον κόσμο ή έχουν επέλθει τόσα πολλά ακόμη ανάλογα μέτρα, που η κοινή γνώμη αποκτά τον ρόλο του τρομαγμένου τερματοφύλακα πριν το πέναλτι.

Ίσως αυτό φαντάζει μια υπερβολή. Δηλαδή μπορεί να χαρακτηριστεί αισχρός πολιτικαντισμός, αλλά όχι και απραξία της Δημοκρατίας. Θα μου επιτρέψετε να αναφέρω ένα ιστορικό παράδειγμα. Μετά από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Γερμανία δημιουργήθηκε το Κράτος της Βαϊμάρης. Η Γερμανική Δημοκρατία δηλαδή, η οποία προσπαθούσε να διαχειριστεί την διάλυση της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, την ταπεινωτική ήττα και την ανάγκη για τη δημιουργία μιας Δημοκρατίας. Το 1930 η Γερμανική Δημοκρατία σπαρασσόταν και αδυνατούσε να λύσει πολλά από τα προβλήματα των Γερμανών. Μια ασταθής κυβέρνηση Συμμαχίας κυβερνούσε τη χώρα. Ανάμεσα στις αδυναμίες ήταν και αυτή του να νομοθετήσει. Έτσι η κυβέρνηση θεώρησε καλό, στο όνομα της σταθερότητας και της διακυβέρνησης της Γερμανίας, να ενεργοποιήσει το άρθρο 48 του Συντάγματος, που της έδινε το δικαίωμα να νομοθετεί με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, σε περιπτώσεις ανάγκης.(Σας θυμίζει κάτι;)
Επί τρία χρόνια ο Καγκελάριος Χίντεμπουργκ υπέγραφε νόμους που δεν ψηφίζονταν από το Κοινοβούλιο. Η κοινοβουλευτική λειτουργία έγινε περιττή. Ο κόσμος καταλάβαινε πως τον κοροϊδεύουν και πως η Δημοκρατία όχι μόνο ήταν υποκριτική, αλλά δεν μπορούσε να λύσει κανένα από τα προβλήματα που είχε δημιουργήσει η κατάρρευση της Γερμανικής Αυτοκρατορίας. Έτσι το 1933, ο Χίτλερ κατάφερε να πάρει την εξουσία (με εκλογές και όχι με πραξικόπημα όπως νομίζουν πολλοί) καταδεικνύοντας αυτή την υποκρισία και την μη λειτουργία της Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία κατέρρευσε όταν έγινε ανίκανη και περιττή.

Ακόμη και στην Ελλάδα του ‘60 που έγινε το πραξικόπημα, χρειάστηκε η Δημοκρατία να φανεί αδύναμη να αντιμετωπίσει το παρακράτος και οι πολιτικοί να εμφανιστούν ως μαριονέτες που αρκεί κάποιος να τους πληρώσει πολλά για να κάνουν μια αποστασία όπως αυτή του 1965. Ο Παπαδόπουλος δεν ήρθε με εκλογές, αλλά αν δεν είχε αυτοξευτελιστεί η Δημοκρατία, ούτε θα ερχόταν, ούτε θα έμενε.
Σήμερα ζούμε μια Δημοκρατία σε αυτή την κατάσταση. Ο θεσμός του Κοινοβουλίου έχει ξεφτιλιστεί. Η Δημοκρατία είναι απαξιωμένη και φαίνεται όλο και περισσότερο αχρείαστη, περιττή. Το Κοινοβούλιο «δείχνει» να μην χρειάζεται και η συνεχής επίκληση «κινδύνων» κάνουν την αυταρχική διακυβέρνηση να φαίνεται όλο και πιο δικαιολογημένη.

Η κατάσταση αυτή θα χειροτερεύει. Για να σταθεί, μια αυταρχική κυβέρνηση θα παράγει όλο και περισσότερο αυταρχισμό. Για να αποκτά την επίφαση της δημοκρατικής νομιμότητας, θα μετατίθεται σε όλο και πιο ακραίες θέσεις για να ψαρεύει ψήφους από το χώρο που γοητεύει η Χρυσή Αυγή. Τα κόμματα της συγκυβέρνησης, κενά πολιτικά και χρήσιμα μόνο για την επιβίωση της κυβέρνησης, θα αποδέχονται όλα τα συντηρητικά μέτρα για να διατηρείται η κυβέρνηση και να επιβιώνουν πολιτικά οι ηγέτες τους. Έτσι, θα βοηθούν όλο και περισσότερο στην συντηρητική στροφή διατηρώντας την λεκτική διαφοροποίηση. Το χειρότερο είναι πως περισσότερο αυτά παρά ο Σαμαράς, θα επισείουν την ανάγκη μη εκλογών, ξέροντας πως οι εκλογές μπορεί να σημάνουν το τέλος.

Έτσι, με τη μέθοδο του Χίτλερ ή του Παπαδόπουλου, η Δημοκρατία ως ανίκανη, περιττή, ατιμασμένη, δεν θα έχει λόγο να υπάρχει. Σε όλα αυτά που περιγράφω, φαίνεται να απουσιάζει ένας βασικός παράγοντας που μπορεί να τα ανατρέψει όλα. Είναι η θέληση του κόσμου και η απόφαση να τα ανατρέψει. Αυτό για να γίνει πρέπει τα κόμματα της αντιπολίτευσης ή οι παραπλανημένοι της συμπολίτευσης να ξεκαθαρίσουν τους κινδύνους στον κόσμο και να απαιτήσουν η ανατροπή των αντιδημοκρατικών μέτρων να γίνει τώρα. Και ελπίζω να είναι ο λόγος που θα αποδειχθώ πολύ κακός προφήτης.

Υ.Γ. Με φοβίζει περισσότερο ότι ακόμη και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει μπει στο ρόλο κλητήρα. Παρά τις περιορισμένες αρμοδιότητές του, θα μπορούσε, όταν -όπως συμβαίνει πάντα- ενημερώθηκε για τα Προεδρικά Διατάγματα που πρέπει να υπογράψει, να προειδοποιήσει πως δεν θα το κάνει για την αποφυγή πολιτικής κρίσης. Δεν το έκανε.

πηγή: koutipandoras