Eρασιτεχνισμός και ρατσισμός σε υπηρεσίες του τουρισμού του Δρ. Εμμανουήλ Κ. Δουνδουλάκη

ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

ΣΕ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ

(Ενδεικτικά παραδείγματα)

Γράφει ο

Δρ. Εμμανουήλ Κ. Δουνδουλάκης *

            Έχετε αναρωτηθεί πόσοι αρμόδιοι του επισιτισμού των ξενοδοχειακών μονάδων, μειωμένων αστέρων, έχουν πληροφορηθεί για τους διατροφικούς περιορισμούς των αλλοθρήσκων πελατών τους; Έχετε αναρωτηθεί πόσοι "υπάλληλοι υποδοχής" (réceptionniste) σε αυτές ή εργαζόμενοι στα ΚΤΕΛ γνωρίζουν βασικά στοιχεία της γλώσσας του σώματος ή τις διαφοροποιήσεις που υπάρχουν σε αυτήν, μεταξύ των λαών; Έχετε δοκιμάσει να περάσετε τις διακοπές σας σε ένα ξενοδοχείο αποκρύπτοντας την επαγγελματική σας ιδιότητα; Ξέρετε τί θα σας συμβεί; Ή μήπως όχι;

             Στο κείμενο που ακολουθεί, δεν έχω στόχο να δώσω απαντήσεις σε ερωτήματα, επιθυμώ μονάχα να προβληματίσω και να υποψιάσω τον αναγνώστη, ώστε να δει τα πράγματα "με διαφορετικό μάτι", να αποφύγει ερασιτεχνισμούς και ρατσιστικές εξάρσεις, που βλάπτουν την εικόνα της επιχείρησης, προβληματίζουν ως προς τις προσφερόμενες υπηρεσίες, εκθέτουν τον ιδιοκτήτη και δίνουν λανθασμένα μηνύματα στους πελάτες.

            Παράδειγμα πρώτο: Έχουν περάσει δέκα περίπου χρόνια από την περίοδο που, ενώ πραγματοποιούσα σπουδές στην Ελβετία, βρέθηκα σε έκθεση Τουρισμού στη Γενεύη. Στη συγκεκριμένη εκδήλωση, η Ελλάδα είχε την τιμητική θέση, μεταξύ όλων των άλλων κρατών, εκείνη τη χρονιά. Θα ανέμενε κανείς ότι τα προβεβλημένα προϊόντα (πόστερ, υπηρεσίες, κ.ά.) των εκθεμάτων της τιμώμενης χώρας, θα προσέλκυαν το ενδιαφέρον του υποψηφίου ταξιδιώτη και θα τον οδηγούσαν στις μαγευτικές παραλίες, στις καλοκαιρινές απολαύσεις της Ελλάδος. Αντί αυτού, ο υποψιασμένος έλληνας και ο ξένος περιηγητής, έφευγε μουδιασμένος καθώς διαπίστωνε την προχειρότητα και τον ερασιτεχνισμό με τον οποίο είχαν κινηθεί οι ιθύνοντες για να στηθούν τα εκθέματα. Το μεγαλύτερο σοκ προερχόταν κυρίως από τις επιλογές που έκαναν στα πόστερ, κάτι μαυρόασπρες αφίσες που βλέπαμε στις αίθουσες διδασκαλίας των Δημοτικών Σχολείων τη δεκαετία του ογδόντα, αλλά και στο διάκοσμο ορισμένων ξενοδοχείων στα οποία "ο χρόνος έχει σταματήσει" σαράντα χρόνια πίσω (!). Λες και είχαν ανασύρει ό,τι βρισκόταν "εν αχρησία" στα ντουλάπια, στις αποθήκες, από την εποχή εκείνη και το έφεραν στη Γενεύη, εκτιμώντας ότι θα προσέλκυαν κόσμο με αυτό. Προσωπικά, αισθάνθηκα προσβεβλημένος και συνάμα πολύ θυμωμένος με τους ομοεθνείς μου ιθύνοντες, για την προχειρότητα και τον ερασιτεχνισμό με τον οποίο αντιμετώπισαν την προβολή της Ελλάδας, σε ένα τόσο σημαντικό γεγονός. Τραγική ειρωνεία; Στο διπλανό γκισέ, με την προβολή της Τουρκίας, τα αντίστοιχα μεγέθη ήταν μη συγκρίσιμα. Μιλώ ειλικρινά: εάν δεν ήμουν έλληνας, δεν γνώριζα τα μαγευτικά τοπία, τις παραλίες της πατρίδας μου, τους φιλόξενους ανθρώπους -και έκρινα μόνο βάσει των εκθεμάτων- θα επέλεγα, χωρίς κανένα ενδοιασμό, τη γείτονα χώρα ως προορισμό για τις διακοπές μου.

            Παράδειγμα δεύτερο:  Κατά τη διάρκεια μετακίνησής μου με το, κατάμεστο από τουρίστες, υπεραστικό λεωφορείο του ΚΤΕΛ Ηρακλείου Κρήτης, πέρυσι το καλοκαίρι, παρατηρώ τις κινήσεις και τη συμπεριφορά του νεαρού εισπράκτορα προς τους ταξιδιώτες. Τα Αγγλικά του (και μόνο), περιορίζονταν σε σπαστές στερεότυπες εκφράσεις, με προφορά παιδιών του Δημοτικού και οι χειρονομίες του ήταν τέτοιες, που, εάν ήξερε από διαπολιτισμική γλώσσα σώματος, θα τις απέφευγε. Π.χ., κάθε φορά που ήθελε να επιβεβαιώσει ότι οι τουρίστες τού ζήτησαν δύο εισιτήρια ή όταν ήθελε να τους πει ότι η τιμή του εισιτηρίου τους είναι δύο ευρώ, χρησιμοποιούσε, παράλληλα με τη λεκτική και τη μη λεκτική (σωματική) επικοινωνία. Σχημάτιζε με τον δείκτη και το μέσο του χεριού του το γράμμα V, ενώ το εξωτερικό της παλάμης ήταν στραμμένο προς τα έξω (όπως σχηματίζουν το "σύμβολο της νίκης" οι οπαδοί μιας ομάδας, όμως τα ενωμένα δάκτυλα να δείχνουν προς το εσωτερικό, το σώμα). Η συγκεκριμένη χειρονομία όμως είναι προσβλητική, σε σεξουαλικό επίπεδο, όταν συναναστρέφεται κάποιος με Βρετανούς, Αυστραλούς, Νεο-ζηλανδούς και Μαλτέζους τουρίστες. Όταν φτάσαμε στον προορισμό μας, πλησίασα τον εισπράκτορα και του είπα ότι θα έπρεπε να αποφεύγει τη χειρονομία αυτή, εξηγώντας του το λόγο. Μετά την έκδηλη έκπληξή του, για όσα άκουσε (τα άκουγε πρώτη φορά), του υπέδειξα εναλλακτικό, επίσης μη λεκτικό τρόπο, για να δηλώσει το ίδιο ακριβώς πράγμα. Καθώς απομακρυνόμουν από το σταθμό των υπεραστικών λεωφορείων, συλλογιζόμουν την προχειρότητα και τον ερασιτεχνισμό με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τη σημαντικότερη, ίσως, πλουτοπαραγωγική πηγή τη χώρας μας, τον Τουρισμό, αλλά και τα κριτήρια με τα οποία επιλέγεται κάποιος για τις θέσεις αυτές.

            Παράδειγμα τρίτο: Κατά την πρόσφατη διαμονή μου σε φθηνό ξενοδοχείο του κέντρου της Αθήνας, απέφυγα, όπως κάνω σχεδόν πάντα, να υποψιάσω τους υπαλλήλους της υποδοχής του, για την ιδιότητά μου. Η συμπεριφορά του ιδιοκτήτη προς το πρόσωπό μου υπήρξε, εξ αρχής -και σχεδόν μέχρι το τέλος της παραμονής μου εκεί, οπότε αποκάλυψα την ιδιότητά μου-, υποτιμητική και αλαζονική. Αθέτησε ακόμη και το στοιχειώδη νόμο της επιχειρηματικότητας, ότι: "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο". Διαφορετική (απαξιωτική) υπήρξε επίσης και η συμπεριφορά του βοηθητικού προσωπικού, καθαρίστριες κ.ά., προς τους έλληνες πελάτες του ξενοδοχείου, σε σχέση με τους ξένους, όπως διαπίστωσα.

            Όλοι γνωρίζουμε ότι σε πολλές των περιπτώσεων οι ξένοι τουρίστες, ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης και κοινωνικής τάξης, έχουν σημαντικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους έλληνες, ως προς τις τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων, τις προσφορές στις τιμές διαμονής τους στα ξενοδοχεία κ.ά. Ίσως να είναι η νοοτροπία των ξενοδόχων, να επιχειρούν να δώσουν ένα "καλό προφίλ" στο εξωτερικό. Προσωπικά, θα ευχόμουν να ήταν αυτό! Εκείνο όμως για το οποίο δείχνουν να αδιαφορούν είναι ότι η "εγχώρια κατανάλωση", ο έλληνας πελάτης, είναι εξίσου σημαντικός και μπορεί να του αποφέρει περισσότερα κέρδη με επιλογή του ίδιου ξενοδοχείου, κατά την επαναλαμβανόμενη επίσκεψή του στη συγκεκριμένη περιοχή. Διερωτώμενος τι μπορεί να συμβαίνει στην περίπτωση της διαφορετικής αυτής αντιμετώπισης, εκτιμώ ότι ίσως οι ξενοδόχοι έχουν τη συγκεκριμένη συμπεριφορά επειδή θεωρούν τον έλληνα "δεδομένο". Ίσως πάλι επειδή εκείνος είναι γνώστης της νοοτροπία τους. Γι' αυτό και  οι υπάλληλοι δείχνουν να αδιαφορούν γι' αυτόν, για την κάλυψη των αναγκών του την περίοδο της παραμονής και διαμονής του στις ξενοδοχειακές τους μονάδες.  Βέβαια, για να μην παρεξηγηθώ, η διαπίστωση αυτή δεν αποτελεί γενικευμένο φαινόμενο, αλλά κυοφορείται κυρίως στους κόλπους ξενοδοχείων όπου κυριαρχεί ο ερασιτεχνισμός. Εννοείται ότι μια ξενοδοχειακή μονάδα η οποία λειτουργεί επαγγελματικά και υποδειγματικά, δεν θα διακινδύνευε να αμαυρώσει το όνομα και τη φήμη της, μπαίνοντας στη διαδικασία ενός ιδιότυπου ρατσισμού, που αφορά μονάχα τους έλληνες πελάτες.

            Μία σημαντική πτυχή των υπηρεσιών του Τουρισμού, είναι και το επισιτιστικό τμήμα (τομέας διατροφής). Επειδή οι πελάτες των ξενοδοχείων ανήκουν, πολλές φορές σε διαφορετικές φυλές, πολιτισμικές κουλτούρες και έχουν διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις, καλό θα ήταν να συμπεριφερόμαστε με επαγγελματισμό και στον τομέα αυτό, αποφεύγοντας τα πολιτισμικο-θρησκευτικά ατοπήματα, στις ξενοδοχειακές μονάδες. Για να τα αποφύγουμε όμως αυτά, πρέπει να γνωρίζουμε βασικά στοιχεία των διατροφικών περιορισμών των διαφόρων θρησκευτικών ομάδων, ώστε, ούτε να φέρνουμε σε δύσκολη θέση τον πελάτη, ούτε να του δίνουμε την αίσθηση ότι είμαστε ωφελιμιστές, πήραμε τα χρήματά του και τώρα  αδιαφορούμε για τις ανάγκες του.

            Οι περισσότεροι γνωρίζουμε, επί παραδείγματι, ότι στους διατροφικούς περιορισμούς (απαγορευμένα: "χαράμ") της θρησκείας του Ισλάμ εμπίπτουν, μεταξύ των άλλων, το χοιρινό κρέας και το αλκοόλ. Εκείνο που πιθανότατα αγνοούμε, είναι ότι, εάν σε ένα μπουφέ ξενοδοχείου, σε ένα τραπέζι -που πρόκειται να δεξιωθούμε έναν αυστηρό μουσουλμάνο- έχουμε κάποια τροφή της κατηγορίας "χαράμ" (απαγορευμένης), τότε κάθε άλλη τροφή, κατάλληλη προς βρώσιν ("χαλάλ"), "μετατρέπεται" σε "χαράμ" και ο συνειδητός μουσουλμάνος δεν επιτρέπεται να τη δοκιμάσει. Γι' αυτό και όσοι ασχολούνται με τέτοιες μονάδες ή εστίες σίτισης πελατών -μεταξύ των οποίων ενδέχεται να είναι και μουσουλμάνοι- πρέπει να τοποθετήσουν τις τροφές "χαράμ" σε διαφορετικό τραπέζι.

            Ανάλογοι διατροφικοί περιορισμοί διαπιστώνονται και στους πιστούς του Ιουδαϊσμού, με τους αντίστοιχους όρους "τρεφά" (ακατάλληλη τροφή) και "κοσέρ" (τροφή κατάλληλη προς βρώσιν). Θα αρκεστώ να σημειώσω ότι, επειδή οι Εβραίοι αποφεύγουν τις προσμίξεις (γάμο) με άλλες φυλές, απουσιάζει από αυτούς το ένζυμο της λακτάσης, του οποίου η απουσία προκαλεί προβλήματα στο πεπτικό τους σύστημα. Αυτό έχει ως συνέπεια να αποτρέπεται η ταυτόχρονη κατανάλωση κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων, κάτι που δεν πρέπει να παραβλέπεται από τα επισιτιστικά τμήματα των Ξενοδοχειακών μονάδων.

            Η ιδέα της μετενσάρκωσης και της "μη βίας" σε Βουδισμό, Ινδουισμό και άλλα  φιλοσοφικά συστήματα της Άπω Ανατολής, προσανατολίζει τους θιασώτες τους κυρίως στη φυτοφαγία. Η διάσταση αυτή, σε συνάρτηση με τη θεώρηση των αγελάδων ως "ιερό ζώο", το διατροφικό περιορισμό σε αβγά, κρεμμύδι, σκόρδο κ.ά., επιβάλλει στους ξενοδοχειακούς να συμπεριφέρονται με επαγγελματισμό και προσοχή στις επιθυμίες του πελάτη, προς αποφυγήν της πρόκλησης του θυμικού του.

            Τα παραπάνω ενδεικτικά παραδείγματα από πεδία και υπηρεσίες που συνδέονται με τον Τουρισμό, καταδεικνύουν ότι μια χώρα, όπως η Ελλάδα -μεσούσης της οικονομικής κρίσης- και με κύρια πλουτοπαραγωγική πηγή αυτόν, οφείλει να αποφεύγει τον ερασιτεχνισμό και κάθε μορφή ρατσισμού, είτε προς τους έλληνες, είτε προς τους ξένους. Αυτό πρέπει να γίνεται διότι δεν έχει την πολυτέλεια να εγκλωβίζεται σε πράξεις που δείχνουν ότι υποβαθμίζουν το ανθρώπινο πρόσωπο και την αξιοπρέπειά του, ότι καλλιεργούν το κλίμα της μισαλλοδοξίας, ότι αμαυρώνουν την εικόνα των υπηρεσιών του συγκεκριμένου τομέα, στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. Όσο γρηγορότερα το κατανοήσουμε αυτό, τόσο πιο αποτελεσματικοί θα είμαστε, όχι για να στοχεύσουμε στον πλουτισμό των λίγων, αλλά για να επιτύχουμε μια ορθότερη διαχείριση και αποτελμάτωση της κρίσης. 

-----------------------------------------------------

Ο Δρ. Εμμανουήλ Κ. Δουνδουλάκης είναι εκλ. Επίκουρος Καθηγητής στην Α.Ε.Α.Η.Κ. Συγγραφέας 13 βιβλίων & Λογοτέχνης. Σπούδασε Θεολογία, Management-Marketing, Παλαιογραφία, Ψυχολογία και Συμβουλευτική, σε Πανεπιστήμια της Ελλάδας και το Εξωτερικού. Είναι σπουδαστής του Διαδικτυακού Προγράμματος Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας της Ακαδημίας των Πολιτών.

Read More

Συνέντευξη με τον στιχουργό Χρήστο Χατζηναθαναήλ

Ο Χρήστος Χατζηναθαναήλ γεννήθηκε στην Ανεμώτια Λέσβου το 1932. 

Το 1948 θα μεταναστεύσει για πολιτικούς λόγους στην Αθήνα και θα δουλέψει για 38 χρόνια σε εργοστάσιο. Το 1951 άρχισε να κινείται πολιτικά στην νεολαία της Ε.Δ.Α. Την ίδια χρονιά συνελήφθη έπειτα απο παρακολούθηση ασφαλιτών, στο πλοίο της γραμμής απο Πειραιά για Μυτιλήνη. Έπειτα απο παρέμβαση του πατέρα του Δημήτρη Χατζηναθαναήλ (που ήταν άνθρωπος του Παλατιού) αφήνεται ελεύθερος σε δύο μέρες. 

Όπως θυμάται ο ίδιος στόχος της νεολαίας της Ε.Δ.Α όταν οργανώθηκε ήταν: Η αποφυλάκιση των εξόριστων και κρατούμενων κομμουνιστών. Απο τον Αϊ Στράτη αποφυλακίστηκαν οι: Στέφανος Σαράφης (Στρατηγός του ΕΛΑΣ), Μιχάλης Χατζημιχάλης (Στρατηγός), Ηλίας Ηλίου (Δικηγόρος). Μανώλης Προϊμάκης (καλλιτέχνης), Γιάννης Ιμβριώτης (αρχηγός του Αγροτικού Κόμματος), Νίκος Τσόλας (συνδικαλιστής του Αγροτικού Κόμματος) και αργότερα ο Αντώνης Αμπατέλος απο τις φυλακές Κέρκυρας. 

Το 1967 λίγο πριν το πραξικόπημα της Χούντας εκλέγεται Γραμματέας της τοπικής οργάνωσης της ΕΔΑ Αγίων Αναργύρων. Απο το πραξικόπημα και μετά κυνηγήθηκε απο το αμερικανοκίνητο παρακράτος της Δεξιάς.  Παρακολουθούνταν στενά ο ίδιος και η οικογένειά του και αντιμετώπιζε και προβλήματα ακόμα και στην νέα του δουλειά. 

Απο το 1981 έως το 1992 ήταν πρόεδρος του Συλλόγου Ανεμωτισίων Αθήνας αφήνοντας πίσω του πλούσια δράση. Μεταξύ των άλλων έργων και της συνεισφοράς του στον Σύλλογο είναι: Η δημιουργία τράπεζας αίματος, η πραγματοποίηση ομιλιών κατά των ναρκωτικών, η δημιουργία χορευτικού τμήματος με παραδοσιακές στολές, η πραγματοποίηση αφιερώματος στην ιστορία της μουσικής και στον Απόστολο Καλδάρα και άλλα πολλά. Το 1986 ο Σύλλογος οργάνωσε στην Ανεμώτια χορευτικό με επίτιμο καλεσμένο τον ηθοποιό Κώστα Καζάκο μέλος του Προεδρείου της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης. Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και ο Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΚΚΕ, Σταύρος Σκοπελίτης. 

Ο ηθοποιός Κώστας Καζάκος και δίπλα του ο Χρήστος Χατζηναθαναήλ στην Ανεμώτια το 1986

Το 1999 ο Χρήστος Χατζηναθαναήλ εκλέχτηκε πρόεδρος του Εξωραϊστικού Συλλόγου Κόκκινου Μύλου Αθήνας και διατέλεσε πρόεδρος για τέσσερα χρόνια. 

όπου ΣΜ Σταύρος Μαντατής

όπου ΧΧ Χρήστος Χατζηναθαναήλ

ΣΜ Πότε ξεκίνησες να γράφεις στίχους; Ποια ήταν τα πρώτα σου ερεθίσματα;

ΧΧ: Άρχισα να γράφω όταν ήμουν φαντάρος το 1954 και έστελνα τα στιχάκια στον στιχουργό και δημοσιογράφο Κώστα Μάνεση για να με συμβουλεύει. Είχα στραφεί στο λαϊκό τραγούδι γιατί στο κάθε βήμα μου συναντούσα την αδικία, την κοινωνική εκμετάλλευση, το ψέμα, την ατιμία, την εγκατάλειψη, τον παρασιτισμό.

ΣΜ Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σου;

ΧΧ: Η ίδια η ζωή! Για παράδειγμα το 1972 όταν ήμουν εργάτης στο εργοστάσιο συνέβη το εξής γεγονός: Το αφεντικό αρρώστησε βαριά και ταξίδεψε στο Λονδίνο. Τότε παίρνοντας αφορμή απο αυτό έγραψα και το πρώτο μου τραγούδι με τους εξής στίχους. 

Τι νόμιζες βρε άνθρωπε αθάνατος θα μείνεις 

και επι πτωμάτων πάτησες πλούσιος για να γίνεις 

Ο Χάρος δεν πληρώνεται όσα και να του δώσεις, 

τις βίλες και τα μέγαρα σε άλλους θα παραδώσεις. 

Σαν το δενδρί μαρένεσε που κάποτε θα σπάσει 

μα η πλεονεξία σου πλούτη δεν θα χορτάσει

Πατήστε για να ακούσετε το τραγούδι

Το τραγούδι δεν γράφεται μέσα σε δωμάτιο. Γράφεται στους τόπους δουλειάς, σε κάθε βήμα της ζωής, όπως λέει ο Α. Καλδάρας είναι "πόνος και συμφορά". Ο Απόστολος Καλδάρας σπούδαζε στην Γεωρική Σχολή της Θεσσαλονίκης και τον τράβηξε το λαϊκό τραγούδι και τα προβλήματα του λαού μας.

Ο Απόστολος Καλδάρας μαζί με τον Βασίλη Τσιτσάνη αποτελούν δυο μεγάλους συνθέτες που ανήκουν στον προοδευτικό χώρο. 

Ο Α. Καλδάρας δούλευε στην επιμελητεία του ΕΛΑΣ όταν το Στρατηγείο ήταν στα Τρίκαλα. Είναι ο δημιουργός του "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι" όπου το τραγούδι αυτό έγινε ύμνος του λαού μας. Του τραγουδιού "Θα σου δώσω μια να σπάσεις" κ.α

Ο Β. Τσιτσάνης απο την Θεσσαλονίκη πήρε την κομπανία του για να πάει να παίξει σε ένα χωριό των Τρικάλων που είχε γιορτή ο ΕΛΑΣ. Είναι ο δημιουργός της "Συννεφιασμένης Κυριακής", "Σφυρίζει η Φάμπρικα" κ.α

ΣΜ Ποιος ή ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου στίχοι και για ποιο λόγο; Δικοί σου ή ξένοι.. 

ΧΧ: Οι στίχοι που περιέχουν βαθύτερο πολιτικό και κοινωνικό νόημα και έχουν συνδεθεί με τους αγώνες του λαού μας ή εκείνη που περιγράφουν την καθημερινή ζωή.

Για παράδειγμα το 1944 όταν ήρθε εδώ ο Σκόμπι με την σαβούρα του να καταπνίξει το λαϊκό κίνημα και επειδή σκορπούσαν τις λίρες, μερικές γυναίκες έτρεξαν να συναναστραφούν με τους νέους κατακτητές για μια γούνα και χρυσαφικά. Αμέσως με τον τρόπο του επενέβει ο Βασίλης Τσιτσάνης. Με το τραγούδι "Αμαρτωλή" (http://www.youtube.com/watch?v=y-ApLbA7EE8) και του εξής στίχους. 

Γιατί το δρόμο σου ν' αλλάξεις

για δυο στολίδια άμυαλη, τρελή

Και το στεφάνι σου, να το πετάξεις,

να γίνεις στη ζωή αμαρτωλη

Τώρα στους δρόμους κάνεις βόλτες,

με παγωμένη κι άδεια την καρδιά,

μα θα σου φαίνονται βαριές οι πόρτες,

που θα σε δέχονται κάθε βραδιά.

Και κάθε νύχτα θα περιμένεις,

διαβάτη για να βρεις αγοραστή

και ντροπιασμένη μπρος μας θα διαβαίνεις,

με νέο, κάθε τόσο, εραστή

Επίσης οι στίχοι του Απόστολου Καλδάρα στο τραγούδι "Σε ένα βράχο φαγωμένο" (http://www.youtube.com/watch?v=ucUCVg2PZho) που αναφέρεται για τους εξόριστους στα ξερονήσια Κομμουνιστές Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. 

Σ ένα βράχο φαγωμένο

από κύμα αγριωπό

ένα σούρουπο είχα κάτσει

λίγο να συλλογιστώ.

Κάθε βήμα στη ζωή μου

είναι πόνος και συμφορά,

θέλω ο δόλιος να πετάξω

μα δεν έχω τα φτερά.

Έτσι μ έχει καταντήσει

μιας γυναίκας η οργή, 

στρώμα να χω τα χορτάρια

και προσκέφαλο τη γη.

Απο τους αγαπημένους δικούς μου στίχους είναι στο τραγούδι "Τι νόμιζες βρε άνθρωπε" και "Το ερημόσπιτο" (http://www.youtube.com/watch?v=HUDsYYG7vjA). Για το πρώτο μιλήσαμε παραπάνω για το δεύτερο το νόημα του είναι ότι αναφέρεται στον εμφύλιο. 

Το τραγούδι "Χωρίσαμε ένα δειλινό" αναφέρεται στην αστυφιλία και την μαζική φυγή του κόσμου στα αστικά κέντρα.  Για αυτό λέει ένα άλλο τραγούδι "Εφτά νομά σε ένα δωμά" έτσι ζούσε ο κόσμος εφτά άτομα μεσα σε ενα σπίτι. 

ΣΜ: Ποιοι στίχοι σου και τραγούδια ερμηνεύτηκαν και απο Ποιους;

ΧΧ: Κυρίως ο Μανώλης Σαμιώτης ερμήνευσε το 1981 δώδεκα τραγούδια μου στον δίσκο "Πως γλεντάνε οι ρεμπέτες". Συνοδεύεται σε μερικά τραγούδια φωνητικά απο την τραγουδίστρια Έφη Λάσπαρη. Τα τραγούδια μου τραγουδιούνται απο τους λαϊκούς οργανοπαίχτες στα πανηγύρια. 

Τα δώδεκα τραγούδια του δίσκου "Πως γλεντάνε οι ρεμπέτες" 1981 :

1. Τι νόμιζες βρε άνθρωπε (https://www.youtube.com/watch?v=MwZx5edGx-4)
2. Σε αυτό το ερημόσπιτο (https://www.youtube.com/watch?v=HUDsYYG7vjA) 
3. Η Σμυρνιά (https://www.youtube.com/watch?v=ZZ0kiPeOkoE)
4. Η Μάνα https://www.youtube.com/watch?v=gM-yqvuoV0I 
5. Τι έχεις άνθρωπε και κλαίς https://www.youtube.com/watch?v=dcoMfl0T73E
6. Σε ξεγελάσαν τα λεφτά  
7. Το ντερβισόπαιδο 
8. Χαράματα μου έφυγες https://www.youtube.com/watch?v=V3c4k8Oast0
9. Οι λιμουζίνες https://www.youtube.com/watch?v=APuUzknQ8Yw
10. Το καΐκι του Νικόλα
11. Το κρασί και το τσιγάρο https://www.youtube.com/watch?v=FNzuv9dslnw
12. Έλα μικρό μου έλα https://www.youtube.com/watch?v=nL1NgocjFWs

Ακόμα ένα δικό μου τραγούδι που τραγουδιέται σε πανηγύρια της Λέσβου είναι το "Γυναίκα ποιος σε έπλασε".  

ΣΜ: Τί είναι για σένα το λαϊκό τραγούδι;

ΧΧ: Είναι τρόπος ζωής.  Απο μικρό παιδί πάντα στα χείλια μου είχα τα τραγούδια του Τσιτσάνη. "Γεννήθηκα για να πονώ", "Φτώχεια που με κουρέλιασες". Στην δουλειά τραγουδούσα ... στο βυρσοδεψείο, στο χωράφι παντού. Το έχω συνδέσει με την δικιά μου ζωή σε διαφορετικές στιγμές. Μετα το θάνατο της γυναίκας μου σταμάτησα ήθελα να τραγουδήσω το τραγούδι του Άκη Πάνου "Ας τον τρελό στην τρέλα του". 

ΣΜ: Εκτός απο συνθέτης είσαι και πολίτης αυτής της χώρας με ιδεολογία που έχεις αγωνιστεί κατά το παρελθόν. Πως βλέπεις τις πολιτικές εξελίξεις; Υπάρχει μέλλον στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες;

ΧΧ: Πάμε κατα διαόλου... αυτός ο Κουβέλης αφού ψήφισε όλα τα μέτρα της Κυβέρνησης αποχώρησε και μας έμειναν δυο "συνέταιροι" και ένας λαός καταρρακωμένος. Μόνο με την ενότητα του λαϊκού κινήματος υπάρχει μέλλον. Αλλά πάντα υπάρχει ο φόβος των οπορτουνιστών και χρειάζεται προσοχή γιατί έχουμε μεγάλη εμπειρία απο την διασπαστική δράση τους μέσα στο κίνημα απο πολύ παλιά. 

Η συνέντευξη παραχωρήθηκε και για την εβδομαδιαία εφημερίδα των εργαζομένων της Λέσβου ΝΕΟ ΕΜΠΡΟΣ http://neo-empros.net/v2/

Read More

Αναφορα προβλημάτων στη χορήγηση απαλλαγής από τα θρησκευτικά

Δελτίο τύπου: Αναφορά προβλημάτων στη χορήγηση απαλλαγής από τα θρησκευτικά

Όλο και περισσότεροι μαθητές αντιμετωπίζουν προβλήματα στη χορήγηση της απαλλαγής από τα θρησκευτικά, εξαιτίας τις ασάφειας και αντιφατικότητας των εγκυκλίων που ρυθμίζουν το θέμα και αφήνουν περιθώρια αυθαιρεσίας στους διευθυντές των σχολικών μονάδων. Οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας είναι ενήμερες για το θέμα και δεν ενεργούν, ούτε επιβάλλουν κυρώσεις στους αυθαιρετούντες διευθυντές. Η στάση του Υπουργείου είναι απολύτως αδικαιολόγητη, δεδομένου ότι τόσο μεμονωμένοι πολίτες και ΜΚΟ όσο και κρατικές υπηρεσίες, όπως είναι ο Συνήγορος του Πολίτη, έχουν επισημάνει επανειλημμένα το πρόβλημα εδώ και πολύ καιρό.

Στις 24-7-2013 η Ένωση Αθέων κατέθεσε στο Υπουργείο Παιδείας αναφορά για τα πολλά προβλήματα που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια στο θέμα της χορήγησης απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών. Η αναφορά πήρε αριθμό πρωτοκόλλου Γραφείο Υπουργού Παιδείας 8789/24-7-13, Γραφείο Υφυπουργού Παιδείας 2545/24-7-13 και Γενικό Πρωτόκολλο Υπουργείου Παιδείας (προς Δ/νση Σπουδών Β’βάθμιας Εκπαίδευσης, Τμήμα Μαθητικών Θεμάτων) 102204/24-7-13.

Η ίδια αναφορά είχε σταλεί στις 12-5-2013 και στην Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη

Επιστολή

Αναφορά

Νομικό υπόβαθρο

Ευελπιστούμε ότι οι αρμόδιοι θα ευαισθητοποιηθούν και θα προβούν σε άμεσες ενέργειες για την επίλυση του προβλήματος.

Read More

Έρχεται και 3ο Ερασιτεχνικό Τουρνουά Ποδοσφαίρου στην Ανεμώτια!!!

Οι νέοι της Ανεμώτιας διοργανώνουν και φέτος για 3η συνεχόμενη χρονιά το 3ο Ερασιτεχνικό Τουρνουά Ποδοσφαίρου 11Χ11.

Οι αγώνες θα διεξαχθούν στις 4-5, 9 και 11 Αυγούστου στο δημοτικό γήπεδο της Ανεμώτιας. 

Οι ομάδες θα πρέπει να δηλώσουν συμμετοχή έως τις 2 Αυγούστου στις 13:00. Απο τον αριθμό των ομάδων θα προκύψουν και τα ζευγάρια που θα ανακοινωθούν στην κλήρωση που θα γίνει στο internet cafe BattleGrοunds Kαλλονής την Παρασκευή 2 Αυγούστου στις 22:00. Τα διαδικαστικά των αγώνων θα ανακοινωθούν με νέο Δελτίο Τύπου και οι αρχηγοί των ομάδων θα ενημερωθούν τηλεφωνικά.

Αυστηροί κανόνες για τις ομάδες που θα συμμετέχουν.

• Οι ομάδες θα πρέπει αυστηρά να δηλώσουν συμμετοχή έως την Παρασκευή 2 Αυγούστου στις 13:00 (ομάδες που δεν δηλώσουν συμμετοχή έως το όριο δεν θα γίνονται δεκτές) 
• Σε μια ομάδα θα μπορούν να αγωνιστούν έως 5 παίχτες που αγωνίζονται σε ομάδες που συμμετέχουν σε ερασιτεχνικές κατηγορίες.
• Οι αρχηγοί των ομάδων θα πρέπει:

1. Να προσκομίσουν τα 35 ευρώ ως συμμετοχή της ομάδας τους στο τουρνουά 
2. Κατάσταση με ονοματεπώνυμο συμμετεχόντων 
3. Να δηλώσουν χρώμα εμφάνισης.

• Παίχτης που έχει δηλώσει ότι θα αγωνιστεί με μια ομάδα δεν μπορεί να αγωνιστεί με άλλη. 
• Παίχτης που δεν έχει δηλώσει ομάδα δεν μπορεί να αγωνιστεί στο τουρνουά. 

Την Κυριακή 11 Αυγούστου θα γίνει η απονομή του κυπέλλου στην νικήτρια ομάδα και μία σεμνή εκδήλωση για τους σκοπούς του Τουρνουά όπου θα βραβευτούν και άνθρωποι του ποδοσφαίρου.

Όπως κάθε χρονιά έτσι και φέτος το Ερασιτεχνικό Τουρνουά Ποδοσφαίρου γίνεται προσπαθώντας να δώσει αφορμή για σκέψη κυρίως στην νεολαία σε κάποιο κοινωνικό πρόβλημα. Το φετινό Τουρνουά θέλει να θίξει το ζήτημα του αλκοολισμού που παρατηρείται και σε νεαρές ηλικίες νέων της Λέσβου και συνδέεται και με τροχαία ατυχήματα. Φιλοδοξεί να αναδείξει τις αρετές για τους νέους που βρίσκονται στην Οργάνωση της ζωής τους χωρίς υποκατάστατα και στις ωφέλειες του Ερασιτεχνικού Αθλητισμού.

Μέρος των εσόδων απο τις συμμετοχές των ομάδων θα διατεθούν για αυτό τον σκοπό και για να καλυφτούν τα έξοδα της διοργάνωσης. Φυσικά οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα θα δημοσιευθεί και φέτος στο διαδίκτυο.


Η ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Read More

Εθελοντική αιμοδοσία στην Ανεμώτια

Εθελοντική αιμοδοσία θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 1 Αυγούστου στο Ιατρείο της Ανεμώτιας στις 10:00 π.μ. 

Την αιμοδοσία οργανώνουν οι κάτοικοι της Ανεμώτιας

Read More

Κούρεμα έως 60% για τα φωτοβολταϊκά

Σύμφωνα με πηγές της κυβέρνησης η συνάντηση που πραγματοποιήθηκε χθες με τους φορείς της αγοράς ΑΠΕ έγινε σε καλό κλίμα αν και εκφράστηκαν αντίθετες απόψεις και δεν υπήρξε συμφωνία στην πρόταση της κυβέρνησης να υπάρξει εθελοντικό «κούρεμα» στις υφιστάμενες τιμές που πληρώνονται ΑΠΕ.

Το μεγαλύτερο «βάρος» για την εξάλειψη του ελλείμματος θα κληθούν να σηκώσουν τα φωτοβολταϊκά για τα οποία η μείωση που προτείνει η κυβέρνηση είναι 45% μεσοσταθμικά, ποσοστό που μπορεί να φτάσει σε ορισμένες περιπτώσεις έως και το 60%. 

Ωστόσο η κυβέρνηση κράτησε ουσιαστικά κλειστά τα χαρτιά της και δεν εμφάνισε τους άσσους που κρατά στο μανίκι της, σε σχέση με τα αντικίνητρα που θα χρησιμοποιήσει προκειμένου να πειστούν οι ενδιαφερόμενοι να μπουν στο λεγόμενο new deal. 

Σύμφωνα με τον αρμόδιο ΥΠΕΚΑ, Μ. Παπαγεωργίου, δόθηκε μια μάχη για να σωθεί το σύστημα (εάν δεν είχαν ληφθεί τα μέτρα που ελήφθησαν το έλλειμμα κινδύνευε να φτάσει τα 2,7 δισ.). Το εναπομείναν «άνοιγμα» της αγοράς ωστόσο υπολογίζεται στα 700 εκατ. ποσό που θα κληθούν να επωμιστούν όλοι οι μετέχοντες στην αγορά δηλαδή οι επενδυτές, οι τράπεζες και η πολιτεία. «Στόχος μας είναι να επιτευχθεί λύση για βιωσιμότητα του συστήματος τα επόμενα 7 με 8 χρόνια. Πρέπει να συνεισφέρουν όλοι όσοι ωφελούνται στην αγορά» ανέφερε ο κ. Παπαγεωργίου. 

Πιο συγκεκριμένα από την πλευρά της κυβέρνησης προτείνεται ο περιορισμός της απόδοσης των έργων ΑΠΕ σε ένα ποσοστό της τάξης του 7 με 8% που μεταφράζεται σε: 

- 45% μέση μείωση για τις υφιστάμενες συμβάσεις στα φωτοβολταϊκά 

- 10% μείωση στα αιολικά και τις υπόλοιπες τεχνολογίες ΑΠΕ (ουσιαστικά αντικατάσταση της έκτακτης εισφοράς με ισόποση μείωση των ταριφών). 

Η κυβέρνηση τόνισε στους φορείς ότι υπάρχουν ενδείξεις για θετική ανταπόκριση των τραπεζών ενώ και η Πολιτεία είναι έτοιμη να δεχθεί τα μειωμένα φορολογικά έσοδα που συνεπάγεται η ρύθμιση. Αντίθετα ξεκαθαρίστηκε ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για περαιτέρω επιβάρυνση των καταναλωτών μέσω ΕΤΜΕΑΡ ή για αύξηση του λιγνιτικού τέλους (μετά και τις αλλαγές στον τρόπο υπολογισμού της οριακής τιμής του συστήματος που ήρε τη σχετική στρέβλωση στην χονδρεμπορική αγορά). Ως ανταποδοτικό όφελος για τους παραγωγούς η πολιτεία εμφανίζεται έτοιμη να υπογράψει την επέκταση των υφιστάμενων συμβάσεων. 

Χθες συμφωνήθηκε να υποβληθούν προτάσεις των ενδιαφερόμενων φορέων μέχρι τις αρχές Αυγούστου και μέχρι τέλος του επόμενου μήνα να υπάρχει διαμορφωμένη τελική πρόταση που θα ψηφιστεί μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου καθώς υπάρχει και η σχετική χρονική πίεση της τρόικας. 

Τι απαντούν οι φορείς 

Από την πλευρά του συνδέσμου εταιρειών ΑΠΕ ΕΣΗΑΠΕ, τονίστηκε ότι εκτιμάται θετικά η πρωτοβουλία του διαλόγου για τη βιωσιμότητα του συστήματος και υπό προϋποθέσεις και όρους η πρωτοβουλία για μειώσεις στα υφιστάμενα PPA’ s μπορεί να οδηγήσει σε λύσεις. Στον αντίποδα κάθετα αρνητικοί εμφανίζονται οι εκπρόσωποι των παραγωγών φωτοβολταϊκών, ενώ διευκρινίσεις ζητούν οι εταιρείες φωτοβολταϊκών. 

Πάντως όπως τόνισε ο ΕΣΗΑΠΕ, μπορεί να υπάρχει πρόβλημα βιωσιμότητας, ωστόσο είναι γνωστό ότι αυτό δεν οφείλεται στις ΑΠΕ, ενώ ήδη οι παραγωγοί συμμετέχουν μέσω της εισφοράς και του άτυπου δανεισμού του ΛΑΓΗΕ στη στήριξη της αγοράς. «Είμαστε σε θέση να συνεισφέρουμε στην εξεύρεση ουσιαστικής λύσης αλλά θα πρέπει να προηγηθεί σοβαρή μελέτη που θα λάβει υπόψη της το κόστος των τεχνολογιών ΑΠΕ (μελέτη ΡΑΕ) και ταυτόχρονα δε θα είναι οριζόντια» υποστηρίξε ο ΕΣΗΑΠΕ, που θεωρεί ότι ακόμη και για έργα της ίδια τεχνολογίας πχ αιολικά, θα πρέπει να υπάρχουν διαφορετικά κριτήρια στη μείωση των τιμών που θα λαμβάνουν υπόψη το μέγεθος και τις άλλες ειδικές συνθήκες. Επίσης δεν μπορεί να υπάρξει μια προσαρμογή των αποδόσεων στα επίπεδα του 7-8% που θα ήταν δικαιολογημένα σε άλλες αγορές της Ευρώπης, ωστόσο στις ειδικές συνθήκες της Ελλάδας (κόστος χρήματος, καθυστερήσεις στις επιστροφές ΦΠΑ, προβληματικό καθεστώς αδειοδότησης, γραφειοκρατία κλπ) δεν μπορεί να σταθεί. 

Από τις άλλες τεχνολογίες ΑΠΕ οι εκπρόσωποι της βιομάζας τόνισαν ότι ακόμη και με τις σημερινές τιμές δεν υπάρχουν επενδύσεις και περαιτέρω μείωση των αποδόσεων θα ήταν λάθος, ενώ από τους εκπροσώπους των μικρών υδροηλεκτρικών ζητήθηκε να υπάρξει συνεισφορά ανάλογα με το κόστος που προκαλεί η κάθε τεχνολογία. 

Του Χάρη Φλουδόπουλου

Πηγή

Read More

Ένας χρόνος LesvosPost.com και μεγάλο party στο Café Bar «GARAGE»

Μετράμε αντίστροφα πλέον για το πρώτο καλοκαιρινό πάρτι του «LesvosPost.com» το πρώτο πάρτι που διοργανώνει στην Λέσβο τοπικό ενημερωτικό Μ.Μ.Ε….

Όλα κανονίστηκαν σε χρόνο ρεκόρ… Ημν/α- Ώρα- Τοποθεσία- Δώρα- Χορηγοί 

Ετοιμαστείτε λοιπόν για το «1ο ΠΑΡΤΙ LesvosPost.com» που θα γίνει στο γνωστό Café Bar «GARAGE» στην προκυμαία Μυτιλήνης…. Την Κυριακή 11 Αυγούστου 2013 με ώρα έναρξης 22:30….. 

Μεγάλοι χορηγοί του πάρτι είναι η Start From Zero Productions και το Ούζο Πλωμαρίου-Ισιδώρου Αρβανίτου

Ετοιμαστείτε να ζήσουμε μια μοναδική «ΕΛΛΗΝΙΚΗ» βραδιά με πολύ ΟΥΖΟ… που γίνεται για πρώτη φορά από τοπικό ενημερωτικό Μ.Μ.Ε της Λέσβου… 

ΕΛΑΤΕ να το γιορτάσουμε μαζί….. Γιατί το LesvosPost.com ανήκει στους ΠΟΛΙΤΕΣ…..

Δηλώστε συμμετοχή στην εκδήλωση στο FACEBOOK ΕΔΩ…..

Το LesvosPost.com έκλεισε αισίως ένα χρόνο λειτουργίας στις 15-07-13 (δείτε εδώ περισσότερα) και το γιορτάζει μαζί σας!

Οραματιστήκαμε τη δημιουργία της πρώτης ιστοσελίδας στην Λέσβο που θα ανήκει σε εσάς στους πολίτες με έδρα τη Μυτιλήνη, όπου θα παρουσιάζει με τη μεγαλύτερη δυνατή αντικειμενικότητα την Λεσβιακή, ψυχαγωγική, κοινωνική και πολιτική επικαιρότητα.. και το πετύχαμε καθώς μέσα σε ένα χρόνο μας αγαπήσατε, μας διαβάσατε, μας φωνάξατε, μας κάνατε να νιώσουμε δυνατοί, για την δύσκολη συνέχεια της ενημέρωσης…. Όλα αυτά μας κάνουν να συνεχίζουμε, μας κάνουν να θέλουμε να σας γνωρίσουμε, να πείτε τα παράπονα, την γνώμη σας, για να γίνει το LesvosPost.com η ΦΩΝΗ σας προς τους τοπικούς και μη άρχοντες…

Καταφέραμε και μαζέψαμε σε χρόνο ρεκόρ (μέσα σε μια μέρα) 11 υπέροχα δώρα, που παρά την κρίση που μαστίζει την χώρα μας οι χορηγοί μας, χωρίς να το σκεφτούν καν μας έλεγαν ΝΑΙ… Προσπαθήσαμε και πιστεύω καταφέραμε και επιλέξαμε καταστήματα τηςτοπικής αγοράς και όχι ΜΕΓΑΛΑ καταστήματα η πολυεθνικές εταιρείες..Μέλημα μας είναι να τονώσουμε την τοπική αγορά που αργοπεθαίνει… Σύντομα θα ανακοινωθούν κι άλλες δραστηριότητες πάνω σε αυτό, κάθε πρόταση είναι δεκτή..

ΟΛΟΙ λοιπόν μαζί με εμάς ελάτε να γίνουμε ΕΝΑ να χορέψουμε, να τραγουδήσουμε, να πιούμε, και να ξεχαστούμε έστω για λίγες ώρες από τα οικονομικά προβλήματα που μαστίζουν την κάθε Ελληνική οικογένεια.. Φυσικά μόνο με Ελληνικά τραγούδια που θα επιλέξει ο καταπληκτικός DJ MANOLO του GARAGE.

ΕΙΣΤΑΙ όλοι καλεσμένοι Παιδιά, νέοι, ηλικιωμένοι… ΟΛΟΙ….

Οι ιδιοκτήτες του καταστήματος GARAGE πρόσφεραν ΜΟΝΟ για το πάρτι τις καλύτερες τιμές σε ποτά και σφηνάκια.. Το ποτό θα διατίθενται στα 5€ και τα σφηνάκια στο 1€.

Στην είσοδο από τις 22:00 θα διατίθενται στους θαμώνες τουGARAGE ειδικοί λαχνοί ΔΩΡΕΑΝ για να συμμετάσχουν όλοι στην μεγάλη κλήρωση των 11 δώρων που θα γίνει στις 00:00 π.μ στοCafé Bar Garage…

Αξίζει να αναφερθούμε και στους ΜΕΓΑΛΟΥΣ χορηγούς του πάρτι μας που είναι η εταιρεία διοργάνωσης Start From ZeroProductions όπου φέτος το καλοκαίρι έφερε τους καλύτερους καλλιτέχνες στο νησί μας όπως ( Ε. Ζουγανέλη, Γ. Κότσιρα-Στάθη Δρογώση, Γ. Χαρουλη, Μ. Ασλανίδου και το συγκρότημα MOTHE JAZZ TRIO) σε όλες αυτές τις συναυλίες χορηγός επικοινωνίας ήταν και είναι το LesvosPost.com. Και το Ούζο Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου που από το 1894, με τη χαρακτηριστική γεύση και το ιδιαίτερο άρωμα, περιέχει: μαλακό νερό από τις πηγές του ποταμού Σεδούντα, γλυκάνισο Λισβορίου, μάραθο από τη Βόρεια Εύβοια, αστεροειδές, κανέλα, μοσχοκάρυδο, εκχυλίσματα μαστίχας Χίου, διάφορα άλλα βότανα της Λεσβιακής γης και αλάτι από τις αλυκές Καλλονής Λέσβου.Έτσι, με την ιδιαίτερη διαδικασία παραγωγής και την περίφημη συνταγή του Ισίδωρου Αρβανίτη, το Ούζο Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου από 100% απόσταξη, ξεχωρίζει με την παραδοσιακή γεύση του και το μοναδικό άρωμα.

Τέλος θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά τον Δημήτρη Αλεξίου με την Α-DESIGN για τον σχεδιασμό των αφισών, προσκλήσεων και του facebook cover. 

Επίσης εννοείται ευχαριστούμε θερμά όλους τους χορηγούς επικοινωνίας www.foititelia.gr ,www.plomarinews.gr,www.lesvoscalendar.gr, mytiliniadialektos.gr και τον POP FM για την δωρεάν παραγωγή και μετάδοση του spot , όπως και την Μαρία Λημναίου (Ραδιοφωνική παραγωγός) για την εκφώνηση αυτού …(Το spot της επόμενες ημέρες θα είναι στον αέρα του POP FM στους 98,6 FM)

Φυσικά δεν ξεχνάμε και το ζαχαροπλαστείο Πανταζή για την παρασκευή της τούρτας έκπληξης που θα δείτε στις 11/8 το βράδυ (23:50). Επίσης ένα ΜΕΓΑΛΟ ευχαριστώ σε όλους τους χορηγούς- δωροθέτες μας για τα δώρα που μας έδωσαν.. Όλοι οι προαναφερόμενοι βρίσκονται στο τέλος της δημοσίευσης με τα λογότυπα. (πατήστε πάνω τους για να μεταφερθείτε στις σελίδες τους.)

Φυσικά το πάρτι θα μεταδίδεται και Live-ζωντανά από τοwww.lesvospost.com και το www.plomarinews.gr από τις 22:00

Read More

Σαν σήμερα 22 Ιουλίου 1943: Η μεγαλειώδης πορεία του ΕΑΜ για τη Μακεδονία (VIDEO)

Η καταλληλότερη ίσως απάντηση στην "επιχειρηματολογία" της ξενόδουλης άκρας δεξιάς που ακόμα και σήμερα αναμασά ανιστόρητες θεωρίες για παράδοση της Μακεδονίας στους Βούλγαρους απο το ΚΚΕ. 

Τον Ιούλιο του 1943, η χιτλερική διοίκηση, αντιμέτωπη με τα κρίσιμα προβλήματα του πολέμου, πήρε την απόφαση να παραχωρήσει ολόκληρη τη Μακεδονία και τη Θράκη στους Βούλγαρους φασίστες. Η μάχη ξεκίνησε στις 7 Ιούλη απ' τη Θεσσαλονίκη. Χιλιάδες νέοι και πλήθη λαού ξεκίνησαν με διαδήλωση από την Αποστόλου Παύλου. Το ίδιο βράδυ στη Νεάπολη μιλούν, σε συγκέντρωση λαού και νεολαίας, στελέχη του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ, ξεσηκώνοντας την πόλη. Τις επόμενες μέρες, σε Επτάλοφο, Νεάπολη, Τούμπα, Καλαμαριά κινητοποιούνται 50.000 λαού. Στις 10 Ιούλη κηρύσσεται παλλαϊκή απεργία. Την ίδια μέρα ξεσηκώνεται το Κιλκίς. Στις 17 η Εδεσσα, τα Γιαννιτσά. Ολη η Μακεδονία, με πρωτοπόρους το ΕΑΜ και την ΕΠΟΝ, δίνει τη μάχη ενάντια στο διαμελισμό της χώρας.

Τη μάχη αυτή, όμως, την έκρινε η ασύγκριτη σε μαζικότητα και μαχητικότητα διαδήλωση του λαού της Αθήνας, στις 22 Ιούλη 1943. Σε αυτή την πρωτοφανέρωτη μεγαλειώδη διαδήλωση, χιλιάδες λαού πλημμύρισαν το κέντρο της πρωτεύουσας(400.000). Σε αυτή τη μάχη, οι κατακτητές ήταν αποφασισμένοι να χτυπήσουν. Τη στιγμή που οι σημαίες έχουν φτάσει στην οδό Ομήρου, μπροστά στην Τράπεζα της Ελλάδας, τα τανκς έρχονται. Μια ξανθιά κοπέλα ορμά με τη σημαία και την ανεμίζει μπροστά απ' το τανκ. Μια ριπή τη ρίχνει κάτω νεκρή. Και οι ερπύστριες περνούνε πάνω απ' το άψυχο κορμί της. Ηταν η Παναγιώτα Σταθοπούλου. Μια άλλη ΕΠΟΝίτισσα ορμά στο τανκ, σκαρφαλώνει και χτυπά τον τανκίστα στο πρόσωπο. Μια σφαίρα, τη ρίχνει κι αυτή νεκρή. Ηταν η Κούλα Λίλη. 

Δείτε το βίντεο πατώντας ΕΔΩ 

22 Ιουλίου 1943,  Του Ηλία Βενέζη

Την παραμονή της μεγάλης μέρας κατά το βράδυ, αφού τελείωσαν ό,τι τους είχε οριστεί να κάνουν απ' την ομάδα τους, είπαν να ξεκουραστούν λίγο.

«Ας πάμε στα δέντρα», είπε το κορίτσι. «Να πάρουμε λίγη δροσιά.»

Πήγαν στο πάρκο και κάθισαν σ' έναν πάγκο. Τ' άστρα πια είχαν βγει. Ηταν καθαρή νύχτα. Ηταν οι δυο τους εκεί μονάχοι. Κάμποση ώρα μείνανε σιωπηλοί.

«Μήπως... μήπως φοβάσαι τίποτα;» τη ρώτησε μια στιγμή. Του έπιασε το χέρι και τον έσφιξε.

«Οχι», είπε, και η φωνή της ήταν σταθερή και βέβαιη. «Δε φοβάμαι.»

Επειτ' από λίγο.

«Οι Γερμανοί θα χτυπήσουν σκληρά αύριο. Να 'σαι σίγουρη», λέει το αγόρι.

«Είμαι σίγουρη.»

Πέρασε πάλι λίγη ώρα.

«Θα 'ρθουν και για μας καλές μέρες», είπε το αγόρι συγκινημένο. «Τότε θα μπορούμε να νοιαστούμε και για την ευτυχία μας, τη δική σου και τη δική μου...».

Μίλησαν τότε για τα όνειρά τους και για το μέλλον. Είχαν γνωριστεί πριν από λίγους μήνες, σε ώρα κρίσιμη, όταν είχαν βρεθεί πλάι - πλάι σε μια διαδήλωση στους δρόμους της Αθήνας. Εκείνη βάδιζε κορυφαία, τα μαύρα μαλλιά της ανεμίζονταν στον αγέρα, ανεμίζονταν κι οι δίπλες της σημαίας που κρατούσε στα χέρια της. Οταν από ένα ψηλό παράθυρο φάνηκε η σιδερένια κάννη του περιστρόφου που ένας Γερμανός σκόπευε ίσια στο στόχο: τη σημαιοφόρο με τα ανεμισμένα μαλλιά.

Πρόφταξε και την τράβηξε πίσω μια ελάχιστη στιγμή πριν ακουστεί ο κρότος του πυροβολισμού. Η διαδήλωση χύθηκε σε μια πάροδο και τράβηξε προς το σκοπό της απ' άλλο δρόμο, πάντα με κορυφαία την Ελληνίδα με τ' ανεμισμένα μαλλιά.

Ετσι γνωρίστηκαν. Εκείνη σπούδαζε χημεία, κι εκείνος σπούδαζε στο Πολυτεχνείο. Φκιάνανε όνειρα, για το μέλλον.

Οταν η ειρήνη θα ερχόταν πάλι στους τυραννισμένους ανθρώπους, όταν τη γυμνή γη του τόπου μας δε θα την πατούσε πόδι δυνάστη, όταν οι άνθρωποι θα είχαν πάλι δικαίωμα στη λευτεριά, τότε κι αυτοί, έχοντας κάνει το χρέος τους προς την πατρίδα τους, θα κάνανε το ταξίδι για την ατομική τους ευτυχία. Θα ήταν ωραία! Θα είχαν πάρει τότε το πτυχίο τους και θα μπορούσαν να παντρευτούν. Θα κάνανε ένα αγόρι που θα είχε τα μαύρα μαλλιά της μητέρας του. Θα το μαθαίνανε από μικρό ν' αγαπά με πάθος την αξία του ανθρώπου και την αξία της λευτεριάς, αν ήταν ανάγκη θα το μαθαίνανε ακόμη να μισεί ό,τι θα ήταν ανάγκη να μισήσει.

Γιατί θέλανε απ' το παιδί αυτό να βγει ένας σωστός άντρας που να μπορούσε σε μια ώρα κρίσιμη να πει όχι, όταν θα έπρεπε να το πει. Οχι πια τυραννία του ανθρώπου, όχι αίμα χυμένο σπάταλα στους πολέμους, όχι πια άδικο που γέμισε και πλημμύρισε τη γη, όχι συλλογισμένα παιδάκια που γέρασαν πριν από την ώρα τους και λυπημένα κοιτάζουν τ' άστρα.

Ναι, έτσι θα ήταν το αγόρι τους. Ενας σωστός άντρας.

Της πήρε και της χάιδεψε πάλι το χέρι.

«Θα 'ρθουν... Δεν μπορεί... Θα 'ρθουν σύντομα οι καλές μέρες», της είπε.

Κι εκείνη τότε κάτου απ' τ' άστρα έσκυψε και τον φίλησε στο μέτωπο, σα να ήθελε να τον σφραγίσει με τα χείλια της το μεγάλο λόγο: «Θα 'ρθουν».

Στέναζε ο λαός των Ελλήνων απ' την αβάσταχτη δουλεία των Ιταλών και των Γερμανών. Τα λεφούσια τους είχαν ξεχυθεί στη φτωχή γη του τόπου, ρήμαξαν, έκαψαν τις καλύβες των χωριών, σκότωσαν γυναίκες και παιδιά και γερόντους.

Υστερα ήρθε ο λιμός. Τα λεφούσια των δυναστών πήραν τον ελάχιστο καρπό της γης, πήραν το μαύρο ψωμί απ' το στόμα των παιδιών και των μητέρων και ο λιμός ήρθε.

Στις πολιτείες και στα χωριά οι άνθρωποι πέφτανε καταγής και πέθαιναν, τα μωρά πέθαιναν πάνω στο βυζί των μανάδων τους που είχε στερέψει, και τα ματάκια τους που έπρεπε να ονειρεύονται αγγέλους έκλειναν σιγά - σιγά, άσπρα, με παράπονα.

Ωστόσο ο λαός δε γονάτιζε. Μάζευε τις λίγες δυνάμεις που του έμεναν, έβγαινε στους δρόμους και φώναζε.

Ετσι, ήρθε το μήνυμα πιο ψηλά, στα βορινά μέρη της Ελλάδας, νέος καταχτητής πατούσε τη γη. Οι Βούλγαροι σφάζανε, ρημάζανε. Ο πεινασμένος λαός έσφιξε τα δόντια του και είπε να βγει πάλι στους δρόμους και να φωνάξει για λευτεριά και για δικαιοσύνη.

Μες στην Αθήνα στους μεγάλους δρόμους της, το πλήθος περπατά σιωπηλό και σκυφτό σα να σεργιανά στον ήλιο και στα αγάλματα. Τίποτα δεν προδίνει πως κάτι ετοιμάζεται, πως κάτι θα γίνει. Ωστόσο, η στυφή σιωπή είναι τόση μες στη χαρά του ήλιου που λάμπει, που το μαντεύεις: κάτι είναι σαν ηφαίστειο που άξαφνα θ' ανάψει.

Κι η σπίθα ανάβει.

Απ' το λαό που περπατά σαν αμέριμνος, σ' ένα δοσμένο σύνθημα ξεχύνεται άξαφνα ένα μεγάλο κύμα και τρέχει προς τον ανοιχτό χώρο που είναι μπρος στο Πανεπιστήμιο. Γεμίζει ο τόπος. Ενα κορίτσι, κρατώντας ένα στεφάνι από δάφνη, σκαλώνει στο άγαλμα του Φεραίου και το στεφανώνει. Ο λαός γονατίζει. Και όλα τα πικραμένα στόματα ψέλνουν τον Υμνο στην Ελευθερία.

Την ίδια στιγμή ακούγονται απ' την άκρη του δρόμου οι αλυσίδες του γερμανικού τανκ, που κίτρινο σαν το θάνατο, τρέχει προς το μέρος που άναψε η σπίθα. Πριν προφτάξει να ρίξει τη φωτιά του, η διαδήλωση πυκνή τώρα, ολοένα πιο πυκνή, ξεχύνεται σε άλλο δρόμο, στρίβει, ελίσσεται σαν ζωντανό πλάσμα που αμύνεται και παλεύει με σιγουριά και με πίστη.

Ολα τα στόματα τώρα φωνάζουν, όλα τα στόματα ουρλιάζουν.

«Οχι πια άλλο! Θέλουμε τη λευτεριά μας! Θέλουμε τη λευτεριά!».

Από πολύ μακριά, κληρονομημένο από χρόνους παλιούς το βαθύ αίσθημα, η αγάπη του λαού αυτού για τη λευτεριά και τη δικαιοσύνη, ξεσπούσε γυρεύοντας ν' ακουστεί, ενώ γύρω του λυσσασμένα άρχισαν να χύνουν μολύβι και αίμα τα άρματα πάνου σε ανθρώπους άοπλους και ανυπεράσπιστους, σε γυναίκες και παιδιά.

«Οχι πια άλλο! Οχι άλλο! Κάτω οι τύραννοι!»

Αφρισμένο τώρα κατέβαινε την πλατιά λεωφόρο το κύμα και βογκούσε. Σαν αλαφρός ψίθυρος στην αρχή, από λίγα στόματα πρώτα, ύστερα από όλα τα στόματα, άρχισε πάλι να χύνεται το παθητικό τραγούδι της λευτεριάς, ο Υμνος των Ελλήνων. Στην κορυφή του κύματος μια ασπρογάλανη σημαία ξεδιπλώθηκε τότε. Κυμάτισε στο λίγο αγέρα, κυμάτισαν και τα μαλλιά του κοριτσιού που τη σήκωνε στα χέρια του.

Προχωρούσε με σταθερό βήμα, ξαναμμένη και περήφανη, και πλάι της βάδιζε ο φίλος της. Τραγουδούσαν τον Υμνο στην Ελευθερία και βάδιζαν. Λίγο πιο μπρος τους, μπρος τα μάτια τους που σπίθιζαν, έλαμπε το όραμα της Ελλάδας. Και λίγο πιο μπρος ακόμα, ήταν το όραμα το δικό τους, η ευτυχία που μίλησαν χτες με τα άστρα, ένα αγοράκι με μαύρα μαλλιά, που θα το μεγάλωναν και θα το μάθαιναν να γίνει σωστός άντρας που να μπορεί να πει στην κρίσιμη ώρα ένα «όχι». Οχι πια πόλεμοι και αίμα άδικο...

Τα περιστατικά ήρθαν έπειτα γρήγορα σαν αστραπή. Το γερμανικό άρμα φάνηκε στην άκρη του δρόμου απ' την αντίθετη μεριά που κατέβαινε η διαδήλωση και χύθηκε πάνου στο πλήθος. Το πολυβόλο άρχισε να κροτά. Αλλά το κύμα που κατέβαινε με ορμή δεν ήταν μπορετό να σταματηθεί. Συνέχισε την πορεία. Το πολυβόλο έριχνε τώρα πάνου στα κορμιά. Βρήκε πρώτα κατάστηθα το νεανικό σώμα που είχε ανεμισμένα μαλλιά στο κεφάλι και που κρατούσε στα χέρια του την ανεμισμένη σημαία.

Την ίδια στιγμή το τανκ που έτρεχε με δαιμονισμένο θόρυβο και είχε φτάσει, έπεσε πάνου στο λαβωμένο σώμα που σπάραζε, πέρασε από πάνω του τις βαριές αλυσίδες του, μπήκε μέσ' στο πλήθος, το σκόρπισε για μια στιγμή και τράβηξε πέρα.

Ολα έγιναν σαν αστραπή. Το αλαλιασμένο πλήθος μόλις πέρασε ο μηχανοκίνητος θάνατος ξεχύθηκε πάλι απ' τις παρόδους όπου είχε καταφύγει, κι έτρεξε βογκώντας προς το σώμα του κοριτσιού, που έχοντας αγκαλιασμένη τη σημαία την έβρεχε με το αίμα που έτρεχε απ' τις σπαραγμένες σάρκες του.

Με θολά τα μάτια την πήρε το αγόρι, ο φίλος της, στα χέρια του και τη σήκωσε. Ενας άλλος φοιτητής σήκωσε τη ματωμένη σημαία. Κι απ' τη βαθιά σιωπή που είχε ξαπλωθεί με το δέος του θανάτου, σηκώθηκε άγρια σα σίφουνας η φοβερή κραυγή του πλήθους που καταριόταν τους φονιάδες και φώναζε για εκδίκηση και λευτεριά.

Εκανε όνειρα για το μέλλον... Κοιμήσου, μικρή Ελληνίδα. Τα όνειρα θα 'ρθουν. Δε θα 'ρθουν πια για σένα. Αλλά θα 'ρθουν για τα άλλα τα κορίτσια και τα αγόρια του τόπου σου, για τα κορίτσια και τα αγόρια του κόσμου. Κι αυτά θα σε θυμούνται και θα σ' ευλογούν, επειδή με το αίμα σου άγιασες τα όνειρά τους.

Read More