Μαύρη τρύπα εργαστηρίου «εκπέμπει ακτινοβολία Χόκινγκ»

Οι μαύρες τρύπες δεν είναι απόλυτα μαύρες.
Εκπέμπουν την αμυδρή ακτινοβολία Χόκινγκ,
 σωματίδια που δραπέτευσαν από τη θανάσιμη έλξη

Χάιφα 

Έχουν περάσει ακριβώς 40 χρόνια από τότε που ο βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ σόκαρε τους συναδέλφους του ανακοινώνοντας ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν ακτινοβολία, τη λεγόμενη ακτινοβολία Χόκινγκ. Σαράντα χρόνια μετά, ένα πείραμα εργαστηρίου δείχνει να επιβεβαιώνει τη θεωρία.

Η θεωρία

Οι μαύρες τρύπες, σημεία στο χώρο όπου η πυκνότητα της ύλης φτάνει στο άπειρο, έχουν τόσο ισχυρό βαρυτικό πεδίο ώστε τίποτα, ακόμα και το φως, δεν μπορεί να δραπετεύσει από τη θανάσιμη έλξη τους. Το 1974, όμως ο Χόκινγκ διατύπωσε τη θεωρία ότι οι μαύρες τρύπες δεν είναι απόλυτα μαύρες, αλλά εκπέμπουν συνεχώς μια αμυδρή ακτινοβολία. Η λεγόμενη ακτινοβολία Χόκινγκ είναι αποτέλεσμα κβαντικών φαινομένων. Σύμφωνα με τη κβαντική θεωρία, το κενό δεν είναι ποτέ απόλυτα άδειο αλλά βρίθει από «εικονικά σωματίδια» ύλης και αντιύλης, τα οποία εμφανίζονται μόνο για μια στιγμή πριν αλληλοεξουδετερωθούν και πάψουν να υπάρχουν.

Αν όμως ένα τέτοιο ζευγάρι σωματιδίων εμφανιστεί κοντά σε μια μαύρη τρύπα, το ένα μπορεί να χαθεί μέσα της για πάντα, οπότε το δεύτερο είναι ελεύθερο να δραπετεύσει και να συνεχίσει τη ζωή του ως κανονικό σωματίδιο. Η ακτινοβολία Χόκινγκ αποτελείται από αυτά ακριβώς τα σωματίδια, είναι ωστόσο υπερβολικά αμυδρή για να καταγραφεί σε πραγματικές συνθήκες.

Η ιδέα

Μια εναλλακτική λύση για τη μελέτη της είναι η προσομοίωση του φαινομένου στο εργαστήριο. Ο Τζέιμς Στάινχαουερ, ερευνητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Technion-Israel στη Χάιφα του Ισραήλ, δημιούργησε ένα ανάλογο μιας μαύρης τρύπας το οποίο παγιδεύει ηχητικά κύματα αντί για φως.

Η ομάδα του Στάινχαουερ πάγωσε άτομα ρουβιδίου κοντά στο απόλυτο μηδέν για να δημιουργήσει ένα «συμπύκνωμα Μπόζε-Αϊνστάιν», μια κατάσταση της ύλης στην οποία πολλά παγωμένα άτομα συμπεριφέρονται συλλογικά σαν ένα άτομο.

Χρησιμοποιώντας ακτίνες λέιζερ, οι ερευνητές επιτάχυναν ένα μέρος του συμπυκνώματος πέρα από την ταχύτητα του ήχου. Αυτό σημαίνει ότι όσα ηχητικά κύματα ταξίδευαν μέσα στο συμπύκνωμα αντίθετα από την κατεύθυνση κίνησής του θα παγιδεύονταν στο εσωτερικό του ακριβώς όπως θα παγιδευόταν το φως από μια μαύρη τρύπα.

Το συμπύκνωμα γίνεται έτσι ανάλογο του «ορίζοντα γεγονότων» γύρω από μια μαύρη τρύπα, το όριο πέρα από το οποίο δεν υπάρχει δυνατότητα επιστροφής. Όπως το κενό βρίθει από ζευγάρια εικονικών σωματιδίων, ζευγάρια ηχητικών κυμάτων εμφανίζονται μέσα στην πειραματική διάταξη λόγω κβαντικών φαινομένων. Τα κύματα αυτά κανονικά αλληλοεξουδετερώνονται, ενίοτε όμως το ένα κύμα παγιδεύεται στον ορίζοντα των γεγονότων ενώ το δεύτερο είναι ελεύθερο να συνεχίσει την πορεία του.

Τα κύματα

Το πρόβλημα όμως είναι ότι τα κύματα αυτά είναι πολύ αμυδρά και πρέπει να ενισχυθούν προκειμένου να καταγραφούν. Για να γίνει αυτό οι ερευνητές δημιούργησαν έναν δεύτερο ορίζοντα γεγονότων τον οποίο δεν μπορούσαν να διαπεράσουν τα ηχητικά κύματα. Αυτό ανάγκασε τα κύματα να αναπηδούν συνεχώς από τον ένα ορίζοντα στον άλλο, πυροδοτώντας τη γέννηση νέων ζευγαριών κυμάτων και ενισχύοντας το σήμα του πειράματος μέχρι να φτάσει σε μετρήσιμα επίπεδα. Παραμένει ωστόσο ασαφές αν το μοντέλο που δημιούργησαν οι ερευνητές προσομοιώνει με ακρίβεια τη συμπεριφορά μιας πραγματικής μαύρης τρύπας.

Η εικόνα θα μπορούσε να γίνει πιο σαφής αν η ερευνητική ομάδα καταφέρει να καταγράψει το ανάλογο της ακτινοβολίας Χόκινγκ χωρίς να χρησιμοποιήσει έναν δεύτερο ορίζοντα των γεγονότων. Δεδομένου όμως ότι η ακτινοβολία Χόκινγκ από τις μαύρες τρύπες θεωρείται πρακτικά αδύνατο να καταγραφεί άμεσα με τις σημερινές τεχνολογίες, τα εργαστηριακά ανάλογα των μελανών οπών μάλλον θα παραμείνουν για καιρό το βασικό εργαλείο για τη μελέτη τους. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Physics».

πηγή

Read More

Ο Νίκος Αγγελίδης σχολιάζει τις προγραμματικές δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ΕΡΤ

Μου ζητούν φίλοι να σχολιάσω τις προγραμματικές δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ΕΡΤ. Θα πω δυο (ίσως και παραπάνω) αράδες...

Προσωπικά εγώ ο Νίκος Αγγελίδης του Γεωργίου και της Σταυρούλας γεννηθείς εν Αθήναις το μακρινό έτος 1967, δηλώνω ότι... ΔΕΝ πρόκειται να μπω σε καμία διαδικασία αξιολόγησης.

Δηλώνω με όποιες συνέπειες έχει η κίνηση μου αυτή, ότι ΔΕΝ πρόκειται να συμμετάσχω ποτέ σε μια τέτοια αστεία, υποτιμητική και ξεπατικωμένη από κυβερνητικές μεθόδους διαδικασία.

Κρατήστε την δήλωση μου αυτή και χρησιμοποιήστε το όποτε και αν σας χρειαστεί. Κατά βούληση... "φίλοι" (αριστεροί...) και εχθροί.

Εκτιμώ ότι οι πραγματικοί αγωνιστές, δεν υποτάσσονται, δεν συμβιβάζονται και πάνω από όλα δεν πουλάνε τις ιδέες τους για να γίνουν Χαλίφηδες στη θέση του Χαλίφη...

Από παλιομοδίτικες ΠΑΣΟΚικές μεθόδους έχουμε χορτάσει κύριοι.

Η δική μας αξιολόγηση είναι ο αγώνας και τα χιλιόμετρα που κάναμε και κάνουμε μακριά από τα σπίτια μας για να μπορούμε να ξεμπροστιάζουμε μέσα από την συχνότητα της ελεύθερης ΕΡΤ, την κυβέρνηση των δοσίλογων και των προδοτών... Αυτά πιστεύουμε, αυτά κάνουμε, κάποιοι προφανώς εκτός τόπου και χρόνου ρομαντικοί, ενδεχομένως και ηλήθιοι με τα δεδομένα της ελληνικής "ακμάζουσας" κοινωνίας.

Προσωπικά δεν μπήκα και δεν πρόκειται να μπω ΠΟΤΕ σε κανένα κομματικό παιχνίδι...

Δηλώνω με όποιες συνέπειες λοιπόν... ότι ΔΕΝ θα αγκαλιάσω κανέναν από τους υπάλληλους - χαφιέδες της πιο αναξιοπρεπούς κυβέρνησης στην ιστορία του τόπου.

Δηλώνω με όποιες συνέπειες... ότι ΔΕΝ θα απλώσω στεφάνι ελαίας στους "αγωνιστές" του κώλου και στα παπαγαλάκια της κυβέρνησης που χόρεψαν τσάμικο με φόντο τον βιασμό της επαγγελματικής μας ταυτότητας και της αξιοπρέπειας μας.

Τέλος δηλώνω υπερήφανος για τις πολιτικές μου αντιλήψεις - δεν τις πρόδωσα ποτέ - όσο "ξεπερασμένες" και αν είναι. Παραμένω σταθερά προσηλωμένος στα πιστεύω μου και αισθάνομαι υπέροχα που δεν αποσκίρτησα ούτε μισό λεπτό παρά τις πιέσεις.

Αγαπώ απλά και όμορφα τους καθαρούς και γνήσιους ανθρώπους. Αρνούμαι να συμπράξω στο ξεπούλημα των πιστεύω μου. Ενδεχομένως να είμαι και κορυφαίος μαλάκας με τα δεδομένα των σημερινών καιρών. Ευχαριστώ όμως δεν θα πάρω...

Ζήτω ο Μαρξ, ζήτω ο Λένιν....

Read More

Οι αντιρατσιστικές καταβολές του λαού της ΑΕΚ

Αναδημοσίευση απο το aek-live

Μπορεί η ΑΕΚ να είναι ρατσιστική ομάδα;

Για να απαντήσουμε σε αυτή την ερώτηση θα πρέπει να γνωρίζουμε δύο βασικά πράγματα. Πρώτο: τι είναι ο ρατσισμός και δεύτερο και κυριότερο: την ιστορία της ΑΕΚ. Η γνώση και των δυο αυτών σε συνδυασμό, μπορεί να μας προκαλέσει μια μοναδική αγάπη γι αυτή την ομάδα, που δεν αρχίζει κι ούτε τελειώνει μια Κυριακή στο γήπεδο. Λατρεία που δεν περιορίζεται μόνο σε «τίτλους» και διακρίσεις, όπως συμβαίνει στο κόσμο άλλων ομάδων. Αλλά και επιθυμία να προστατευτεί αυτή η κληρονομιά που κουβαλάει για δεκαετίες η ΑΕΚ..

«Πέρα κι Αϊβαλή έγινε καταστροφή, μα μια ιδέα απ τον ξεριζωμό γεννήθηκε από πρόσφυγες εδώ»

Η Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως ιδρύθηκε το 1924 από πρόσφυγες στην Αθήνα. Ο δικέφαλος αετός που συμβολίζει την βυζαντινή αυτοκρατορία, το κίτρινο και μαύρο που είναι τα χρώματα της Κων/λης και οι σκοποί του σωματείου επιλέχτηκαν ως ιερή παρακαταθήκη στην ιστορία που ήδη από εκείνα τα χρόνια είχε επιφορτιστεί με αίμα και βάσανα.  

Η ιστορία των ανθρώπων της ΑΕΚ και της σχέσης τους με τον αθλητισμό ξεκινάει νωρίτερα. Στη Κωνσταντινούπολη στα τέλη του 19^ου και στις αρχές το 20^ου αιώνα το ελληνικό στοιχείο που ανθούσε οικονομικά κατείχε και τα «πρωτεία» στον αθλητισμό. Στη Περίοδο της Απολυταρχίας που διένυε η Οθωμανική Αυτοκρατορία, για τον Μουσουλμανικό Τουρκικό πληθυσμό, όχι να παίξει ποδόσφαιρο, αλλά ακόμη και η συσπείρωση του σ’ ένα φιλανθρωπικό σωματείο εθεωρείτο ποινικό αδίκημα. Κατά συνέπεια το ποδόσφαιρο παιζόταν είτε από τις οικογένειες των Άγγλων που ζούσαν στην Πόλη, είτε από τους Ρωμιούς που ήταν από τα ομορφότερα πολιτιστικά στοιχεία της Πόλης. [1]

Οι πολιτικές εξελίξεις καθορίζουν ιστορικά γεγονότα…

Αιτία της ίδρυσής της ΑΕΚ στάθηκε μια τραγωδία στη νεότερη ιστορία του Ελληνισμού, η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922.

Η «Μεγάλη Ιδέα», «ο Εθνικός Πόλεμος» και η πολιτική του επεκτατισμού που εκφράστηκαν κυρίως από τον πρωθυπουργό και μετέπειτα πρόεδρο της ΑΕΚ, Ελευθέριο Βενιζέλο οδήγησαν τη χώρα στη Μικρασιατική Εκστρατεία και σε ένα καταστροφικό γι αυτήν πόλεμο.  Στον ξεριζωμό από τις περιοχές της Μικράς Ασίας και του Πόντου, περίπου 4.000.000 εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο εκτοπισμός των οποίων αποτέλεσε την αφορμή δημιουργίας της ΑΕΚ.

…. η προσφυγιά θύμα του εθνικού διχασμού.

Ήδη πριν απ αυτή(σ.σ. την μικρασιατική καταστροφή), ο στενός φίλος του Ελ. Βενιζέλου από την επανάσταση της Θερίσου και διορισμένος απ τον ίδιο, το 1919 ύπατος αρμοστής Σμύρνης, Αριστείδης Στεργιάδης, (θέση που διατήρησε και μετά τις εκλογές του 1920 και την νίκη των αντιβενιζελικών) λίγο πριν την επικείμενη τραγωδία ενθάρρυνε με γράμματα άλλες πόλης και αντιπροσώπους της Αρμοστείας να  παρακινήσουν τους ελληνικούς πληθυσμούς να παραμείνουν ακόμα και μετά την κατάρρευση του Μετώπου. Ο ίδιος εγκατέλειψε την Σμύρνη με αγγλικό πλοίο και η κυνική δήλωση του: «Καλύτερα να μείνουν εδώ να τους σφάξει ο Κεμάλ, γιατί αν πάνε στην Αθήνα θα ανατρέψουν τα πάντα»! μας προϊδεάζει για την αντιπροσφυγική πολιτική που θα τύχουν οι πρόσφυγες τα επόμενα χρόνια. Αλλά και τον φόβο που διακατείχε τους κυβερνητικούς της εποχής για κοινωνική αναταραχή.

Η προδοσία της «μητέρας πατρίδας»

Οι πρόσφυγες που κατάφεραν να περάσουν στον σημερινό ελλαδικό χώρο, κουβάλησαν μαζί τους και τις ελπίδες για μια νέα ζωή, που πολύ γρήγορα διαψεύστηκαν. Καθώς πέρα απ την φτώχεια, είχαν να αντιμετωπίσουν και την εχθρική αντιμετώπιση στη νέα πατρίδα τους, που εκπορεύονταν από πολιτικό μένος.

Οι αντιβενιζελικοί σε κάθε ευκαιρία θα επιτίθονταν με κάθε μέσο στους πρόσφυγες για τα φιλοβενιζελικά τους αισθήματα- βεβαία όσα διατηρήθηκαν κυρίως μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. 

Κομβικό σημείο για τη σχέση των προσφύγων με το ελλαδικό πολιτικό σύστημα θα είναι η υπογραφή της “Ελληνοτουρκικής συνθήκης φιλίας, ουδετερότητος και διαιτησίας” από τους Βενιζέλο και Κεμάλ. Ο μεσολαβητής γι’ αυτή την εξέλιξη ήταν ο Ιταλός δικτάτορας Μουσολίνι. Ο Ελ. Βενιζέλος θα υπογράψει το 1930 την “Συνθήκη” παρά την έντονη αντίδραση των προσφύγων, τους οποίους απείλησε με διώξεις, με το γνωστό Ιδιώνυμο. Δηλαδή, με την κατηγορία του εχθρού του κράτους. Το Ιδιώνυμο είχε ψηφιστεί για να κατασταλεί η ανάπτυξη του κομμουνιστικού κινήματος…. Με αυτή την κίνηση ο Βενιζέλος έθεσε οριστικά τέρμα στις ελπίδες των μικρασιατών να επιστρέψουν στις εστίες τους.

Η συμφωνία του 1930, μαζί με την υποβολή πρότασης του πρωθυπουργού της Ελλάδας Ελ. Βενιζέλου προς την Επιτροπή του Νόμπελ για την βράβευση του Μουσταφά Κεμάλ Πασά -που είχε ήδη λάβει το προσωνύμιο Ατατούρκ (Πατέρας των Τούρκων)- με το Νόμπελ Ειρήνης, εγκαινίασαν μια νέα εποχή. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το κείμενο που στάλθηκε στην Επιτροπή, στο οποίο ο Κεμάλ χαρακτηριζόταν ως: “πραγματικός στυλοβάτης της ειρήνης”.[2]

Η ξενοφοβία κι ο ρατσισμός σε αυτό τον γεωγραφικό χώρο δεν είναι τωρινά φαινόμενα. Ο όρος μετανάστης για αρκετές δεκαετίες (ασφαλώς έχει και τώρα) είχε υποτιμητικό χαρακτήρα.

Ήταν χαρακτηριστική η άρνηση αποδοχής των προσφύγων ως «Ελλήνων πολιτών» δεκατρία χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.(…)Κηρύγματα φανατισμού και ρατσισμού προς τους «αυτόχθονες» κατά των προσφύγων γεμίζουν τις σελίδες των φιλομοναρχικών εφημερίδων. Οι πρόσφυγες αποκαλούνται «λεφούσι» και «Τούρκοι»: «Οι γηγενείς καλούνται να συνασπιστούν σε συλλόγους ‘αμύνης’ κατά των προσφύγων», έγραφε η «Ακρόπολις» στις 6 Φεβρουαρίου του 1936. Οι επιθέσεις κατά των προσφύγων ήταν συνεχείς. [3] Σας θυμίζει κάτι αυτό;

Η δικτατορία της 4^ης Αυγούστου θα συνεχίσει και θα επεκτείνει το ρατσιστικό/ εθνικιστικό μίσος. Αποκορύφωμα αποτελεί η πράξη του εθνικιστή Ιωάννη Μεταξά που μετονόμασε στη Θεσσαλονίκη την Οδό Αποστόλου Παύλου σε Οδό Κεμάλ Ατατούρκ.[4] Ο Έλληνας εθνικιστής δηλαδή τίμησε τον Τούρκο εθνικιστή! Ο δικτάτορας δεν στάθηκε όμως μόνο σε αυτό κατά τα έργα και της ημέρες της «συμμορίας» του, απαγόρευσε σε όλη την χώρα το ρεμπέτικο τραγούδι και ότι άκουσμα είχε σχέση με τον ξεριζωμό.  Σε εκείνη την περίοδο αναφέρονται τραγούδια όπως: «Μου σπάσανε τον μπαγλαμά» και απαγορευμένα όπως: «Παραπονιούνται οι μάγκες μας»,  «Χτες το βράδυ στο σκοτάδι» κ.α. 

Στα χρόνια της κατοχής ο λαός της ΑΕΚ δίνει τον δικό του φόρο αίματος στον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική απελευθέρωση. Ανάμεσα στους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που πέθαναν εξαιτίας της πείνας και των κακουχιών, που εκτελέστηκαν, δολοφονήθηκαν ή έπεσαν στα πεδία των μαχών, υπήρξαν αναμφίβολα αμέτρητοι «ανώνυμοι» Ενωσίτες αδερφοί μας, οπαδοί της βυζαντινογέννητης Θεάς. Η στενότερη κιτρινόμαυρη οικογένεια, η ίδια η ομάδα, γνώρισε μόνο μια απώλεια, αυτή του Σπύρου Κοντούλη. [5]

Στον αντίποδα…

Υπήρξαν και αθλητές που ντρόπιασαν την ιστορία και το λαό της ΑΕΚ. Ένα τέτοιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του Γιώργου Κατίδη. Ο οποίος όταν σημείωσε το νικηφόρο γκολ της ΑΕΚ στον αγώνα με την Βέροια, επέλεξε να πανηγυρίσει μπροστά στις εξέδρες με τον Ναζιστικό χαιρετισμό. Ένα χαιρετισμό που έχει συνδεθεί με τρομερά εγκλήματα εναντίων της ανθρωπότητας και τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. Η άμεση ενεργοποίηση των αντιφασιστικών αντανακλαστικών των οπαδών που τον αποδοκίμασαν έντονα δεν άφησε χώρο και περιθώρια για παρερμηνείες. Ενδεικτική η ανακοίνωση της Original 21 όπου μεταξύ άλλων αναφέρει: «ΕΥΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΦΟΡΑΓΕ ΤΗΝ ΦΑΝΕΛΑ..(….)Το να χαιρετάς φασιστικά... ΡΕ ΤΙΠΟΤΕΝΙΕ ΞΕΥΤΙΛΑ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ! Τρίζουν τα κόκκαλα των προγόνων μας, της ίδιας μας της ιστορίας... της προσφυγιάς και των αντιφασιστικών μας αξιών!(….)Οι γερμανοτσολιάδες, οι νενέκοι και οι προσκυνημένοι, όσοι δηλαδή πριν από εσένα χαιρετούσαν με τον ίδιο τρόπο, είχαν και αυτοί δικαιολογίες. Η ιστορία δεν τους ξεχνά!ΕΜΕΙΣ, Η ΜΕΓΑΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΕΚ, ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΑΞΙΩΝ, ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!»

Ο λαός της ΑΕΚ, που σε σχέση με άλλες ομάδες επιδεικνύει ιδιαίτερη ευαισθησία, για το τι πρεσβεύει η ΑΕΚ, δεν ξεχνάει. Με graffiti σε τείχους και σε πανό στο γήπεδο και σε δρόμους, υπενθυμίζει: «ΑΕΚ σημαίνει προσφυγιά ξεριζωμένη», «Και το θαύμα της ΑΕΚ πρόσφυγες το έκαναν», «ΑΕΚ φτώχεια, προσφυγιά, ξεριζωμός, μοναδικός εχθρός μας είναι ο φασισμός».   

Πώς μπορούμε να ξεχάσουμε την ιστορία μας και να γίνουμε ρατσιστές; Να απαρνηθούμε τις ρίζες μας και τις καταβολές μας; Θα ήταν οξύμωρο αν τα εγγόνια των προσφύγων κυνηγούν σε αυτό το μέρος- που κυνηγούσαν τους παππούδες τους οι «ντόπιοι»- εξαθλιωμένους ανθρώπους, που κι αυτοί αναγκάστηκαν να εκτοπιστούν. Θα ήταν τραγελαφικό να στηριζόμασταν σε δόγματα περί ανωτερότητας.

Επειδή τότε όπως και τώρα υπήρξε μετακίνηση ανθρώπων χωρίς «νομιμότητα»,  που δεν βρήκαν οργανωμένους χώρους υποδοχής, που δεν είχαν κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα. Που κατηγορήθηκαν για ανηθικότητα και για μετάδοση ασθενειών. Αλλά απεναντίας εκείνοι προσέφεραν φτηνή εργατική δύναμη για να χτιστούν ένα σωρό δημόσια και ιδιωτικά έργα που βοήθησαν στην οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας. Κάτι υπέρπολύτιμο, καθώς δημιουργήθηκαν προσοδοφόροι τομείς για ντόπιους και ξένους επενδυτές. 

Κάποιος ίσως να αναρωτηθεί τι σχέση έχουν όλα τα παραπάνω με το τώρα και την ΑΕΚ…  Μα αυτή είναι η ΑΕΚ! Ο κόσμος της και η ιστορία της που συνδέεται με γεγονότα και καταστάσεις στην ιστορία αυτής της χώρας.            Σε αυτό το άρθρο έγινε μια μικρή προσπάθεια για να προσεγγιστούν ορισμένες  από αυτές τις πτυχές της ιστορίας ενός περήφανου αλλά και συνάμα αδικημένου και κατατρεγμένου κόσμου που ταυτίστηκε με το όνομα ενός αθλητικού σωματείου. 

ΥΓ: Στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι μετανάστες! Κι ο ρατσισμός που διασπά τους εκμεταλλευόμενους για να αποκομίζουν κέρδη οι επενδυτές/σωτήρες/καπιταλιστές δεν έχει χώρο ούτε στον αθλητισμό ούτε πουθενά. Αλλά κυρίως στην προσφυγική ΑΕΚ!

---

[1] Onur Yazıcıoğlu. Ποδοσφαιρικός σεβντάς στην εξορία, εφημερίδα Ανατολή, τεύχος Οκτωβρίου 2010

[2] Γιώργος Κόκκινος – Βλάσης Αγτζίδης. Tο τραύμα και οι πολιτικές της Μνήμης. Ενδεικτικές όψεις των συμβολικών πολέμων για την Ιστορία και τη Μνήμη, εκδ. Ταξιδευτής, Αθήνα

[3] http://internos911.blogspot.gr/2014/09/blog-post_16.html

[4] Το πένθος δια τον θάνατον του Κεμάλ Ατατούρκ. Εκδηλώσεις ελληνικής θλίψεως, εφημ. Ελεύθερον Βήμα, 12-11-1938.

[5] http://oneloveaek.blogspot.gr/2012/04/blog-post.html

Read More