Γράφει ο Σταύρος Μαντατής, τελειόφοιτος Φοιτητής Α.Ε.Α.Η.Κ και μέλος στο Διαδικτυακό Πρόγραμμα Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας της Ακαδημίας των Πολιτών.
Bλαντιμίρ Μαγιακόφσκι! Ένας οικουμενικός ποιητής που πάνω από τα σύννεφα του διαστήματος, γέρνει να ακουμπήσει στις καρδιές μας. Φλογερός και παθιασμένος σε όλη του την ζωή, ασυμβίβαστος ως το αιφνιδιαστικό του τέλος. Πρόφτασε να χαρίσει το κλειδί για να ξεκλειδώσουμε τη μαγεία της σκέψης του και χάραξε το μονοπάτι για να τον συναντήσουν οι ταπεινοί και καταφρονεμένοι κάθε εποχής.
«Έζησε ως επαναστάτης, πέθανε σαν ποιητής… έζησε ως ποιητής, πέθανε σαν επαναστάτης».
Γεννήθηκε στη Βαγδάτη της Γεωργίας στις 7 Ιουλίου 1893. Από τους γονείς του έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Το πρώτο βιβλίο που διάβασε και δεν τον ενθουσίασε καθόλου ήταν “Πτηνοτρόφος Αγκάφια”. Το δεύτερο ήταν ο «Δον Κιχώτης».
Τα πρώτα ιδεολογικά του σκιρτήματα άρχισαν, όπως θυμάται ο ίδιος, όταν: «Ήρθε η αδερφή μου από τη Μόσχα (….) Μου έδωσε κρυφά κάτι μακρόστενα χαρτάκια. Μου άρεσε. Ήταν πολύ ριψοκίνδυνο (…) Ήταν η επανάσταση. Και ήταν σε στίχους. Στίχοι και επανάσταση ενώθηκαν, έτσι, μέσα στο μυαλό μου».
Το 1908 ο Μαγιακόφσκι έγινε μέλος του Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος. Φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Μόσχας και προσχώρησε στο κίνημα των Ρώσων φουτουριστών, όπου γρήγορα διακρίθηκε κι έγινε ο κύριος εκπρόσωπός τους.
«Πάντως μ’ αρέσει που έπιασε την παλιά Ρωσία από τα μαλλιά και την έστειλε στο διάολο..» γράφει στο ποίημα του για αυτόν ο Νίκος Καρούζος.
Το 1915 δημοσιεύει το πρώτο μεγάλο του ποίημα με τίτλο: «Σύννεφο με παντελόνια».
Το καλοκαίρι του ιδίου χρόνου γνωρίζει και ερωτεύεται τη Λίλια Μπρικ. Της αφιερώνει το ποίημά του «Σπονδυλωτό Φλάουτο» το 1916.
Την μεγάλη Επανάσταση του Οκτώβρη του 1917 την έζησε στην Αγία Πετρούπολη.
Λέγεται πως οι επαναστατημένοι εργάτες κατά την έφοδό τους στα χειμερινά ανάκτορα τραγουδούσαν τους εξής στίχους του: «Φάε ανανάδες, αγριόκοτες μάσα, στερνές σου μέρες, μπουρζουά φτάσαν!».
Από την ίδρυση του σοσιαλιστικού κράτους ο Μαγιακόφσι υπηρέτησε πολυποίκιλα το νέο καθεστώς, εκλαϊκεύοντας με ποικίλους τρόπους την πολιτική της ΕΣΣΔ.
Το 1924 έγραψε μία ελεγεία από 3.000 στίχους για το θάνατο του Λένιν.
Στα τρία τελευταία χρόνια της ζωής είχε περιέλθει σε κατάθλιψη. Απογοητευμένος και από τη Σοβιετική πραγματικότητα -με αποκορύφωμα την άρνηση των αρχών να του δώσουν άδεια να ταξιδέψει στο εξωτερικό- αυτοπυροβολήθηκε στις 14 Απριλίου του 1930.
Στο σημείωμα που βρέθηκε στον τόπο της αυτοκτονίας του έγραφε μεταξύ των άλλων:
«…Η βάρκα του έρωτα συντρίφτηκε πάνω στην καθημερινότητα…»
Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Δρ. Ευστράτιου Παπάνη, επίκουρου καθηγητή κοινωνιολογίας του πανεπιστημίου Αιγαίου και προέδρου της Ακαδημίας των Πολιτών, με τίτλο ʽΨυχολογία της Προσωπικότητας και Αυτοεκτίμησηʼ.
