Ιστορίες για να μη βαριέστε στην καραντίνα
Πριν καλά καλά βγει ο Μάρτης, έχουμε ήδη δύο πολύ δυνατά σενάρια επιστημονικής φαντασίας για τη ΛΔ Κορέα, το ένα, όπως είναι αναμενόμενο, συνδέεται με τον κορονοϊό και τις “εκτελέσεις” των φορέων του, το δεύτερο όμως είναι διαχρονικού χαρακτήρα, με δυναμική να γίνει all-time-classic, όπως ο θείος που έφαγαν τα 120 σκυλιά ή η νεκραναστημένη ποπ τραγουδίστρια ερωμένη που εκτελέστηκε γιατί έπαιζε σε πορνό.
Η είδηση λοιπόν είναι ότι οι πολιτικοί κρατούμενοι στη ΛΔ Κορέας χρησιμοποιούνται μετά το θάνατό τους ως φυσικό λίπασμα για καλύτερη σοδειά. Στη συνέχεια μάλιστα, τα φρούτα και λαχανικά που φυτεύονταν πήγαιναν για τις οικογένειες των δεσμοφυλάκων. Πόσα όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου να δώσουμε την Κιμ Ιλ Σου, την αυτόμολο από τη ΛΔΚ και πρώην κρατούμενη στο στρατόπεδο Κάε – Χον κατά τα λεγόμενά, είναι αδύνατον να προσδιορίσουμε γιατί και πάλι θα είναι φτωχή ανταμοιβή. Η ίσως ένα νόμπελ λογοτεχνίας, γιατί η εν λόγω το έχει με τις λυρικές περιγραφές:” Έθαβαν τους νεκρούς στα βουνά. Μια φορά, ένα παιδί κατουρούσε στα βουνά και είδε ένα χέρι να προεξέχει γιατί δεν το είχαν θάψει καλά”. Προσθέτει επίσης ότι το λίπασμα ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο για τη γεωργική παραγωγή και οι φύλακες σκέφτονταν ως εκ τούτου να θάψουν τα πτώματα ομοιόμορφα σε μεγαλύτερη έκταση για να επιτευχθεί το ίδιο αποτέλεσμα στην ευρύτερη περιοχή.
Τους ισχυρισμούς της Κιμ επιβεβαιώσει η “Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Βόρεια Κορέα” με έδρα τη Σεούλ, με το επιχείρημα ότι “στις δορυφορικές φωτογραφίες του στρατοπέδου δε φαίνονται κρεματόρια”. Άρα αφού δεν τους καίνε, φως φανάρι ότι τους θάβουν για λίπασμα, τι χρεία έχομεν μαρτύρων.
Όλα αυτά τα όμορφα τα μεταφέρει η γνωστή για την εγκυρότητά της Daily Mail, ενώ και στα καθ’ ημάς αναπαράγεται, και μάλιστα από από “προοδευτικά” μέσα όπως “Το ποντίκι”, και μάλιστα διανθισμένο με τη λεπτομέρεια – άγνωστο αν προέρχεται από κάποια ξένη πηγή ή αποτελεί αποτέλεσμα πρωτόβουλου πνεύματος κάποιου συντάκτη – ότι οι κρατούμενοι κουβαλούσαν το χώμα κι όσοι δεν άντεχαν γίνονταν επί τόπου λίπασμα.
Όσο για την αξιοπιστία των μαρτυριών των αυτόμολων της ΛΔΚ, αρκεί να αναφέρουμε ότι πριν μερικά μόνο χρόνια, ένας από τους πιο προβεβλημένους εξ αυτών, ο Σιν-Ντονγκ Χιουκ αναγκάστηκε να ανασκευάσει μέρος της ιστορίας του δημόσια, με τον Αμερικανό πρώην ρεπόρτερ της Ουάσινγκτον Ποστ που δημοσίευσε σε βιβλίο την αρχική αφήγηση του Χιουκ να κάνει λόγο και για “πολλά ακόμα” που θα άλλαζαν στις επόμενες εκδόσεις του βιβλίου.
