ΜΑΡΤΥΡΙΑ: Oσα έγιναν στ αλήθεια κατα την υποστολή της Ελληνικής σημαίας στην Μυτιλήνη 18/09/2016

Επειδή γράφονται και λέγονται πολλά ανακριβή και αναληθή για τα όσα συνέβησαν χθες στην προκυμαία της Μυτιλήνης προς αποκατάσταση της αλήθειας γράφω το συγκεκριμένο post.

Eδώ και κάποιες βδομάδες ακροδεξιοί κύκλοι προσπαθούν να κατασκευάσουν γεγονότα για να δημιουργήσουν σκηνικό έντασης ανάμεσα στους ντόπιους και τους πρόσφυγες και καλλιεργήσουν αντιπροσφυγικό κλίμα στο νησί. Σ αυτή τους την προσπάθεια αρωγοί βρίσκονται συγκεκριμένο τοπικό παραδημοσιογραφικό site καθώς και ιδιοκτήτης ραδιοφωνικού σταθμού που καθημερινά ξερνά ρατσισμό και φασισμό από το μικρόφωνο του.

Τόσο καιρό δεν τους βγαίνει κάποιο γεγονός ώστε να κατηγορήσουν τους ταλαιπωρημένους ανθρώπους που έχουν εγκλωβιστεί στο νησί μετά τη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας. Έτσι, λοιπόν, την προηγούμενη Κυριακή 11 Σεπτέμβρη επινόησαν μια ιστορία ξεκινώντας από μια μισή αλήθεια που την έκαναν ένα ολόκληρο ψέμα.

Συγκεκριμένα κάθε Κυριακή πρωί στη Μυτιλήνη γίνεται από στρατιωτικό άγημα η έπαρση της σημαίας και κάθε απόγευμα η υποστολή της.Το γεγονός αυτό γίνεται σε ανάμνηση του αγήματος του Παύλου Κουντουριώτη που απελευθέρωσε τη Λέσβο το 1912. Την προπερασμένη Κυριακή 11 Σεπτέμβρη με εντολή της Λιμενικής Αστυνομίας η υποστολή της σημαίας που επρόκειτο να γίνει το απόγευμα δεν έγινε.Κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει εξηγήσει τον λόγο.

Άδραξαν λοιπόν την ευκαιρία γνωστά ακροδεξιά στοιχεία και τα φερέφωνα τους να διαδίδουν ότι η υποστολή της σημαίας δεν έγινε γιατί εμποδίστηκε από πορεία των προσφύγων. Αυτό ήταν ένα μεγάλο ψέμα κατασκευασμένο για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς τους. Καμιά πορεία προσφύγων δεν είχε γίνει την Κυριακή 11 Σεπτέμβρη.

Όλη την προηγούμενη εβδομάδα μέσα από τις σελίδες τους στα social media ακροδεξιοί όπως η αυτοαποκαλούμενη ως «Πατριωτική Κίνηση Λέσβου» αλλά και μέλη της Χ.Α. Λέσβου καλούσαν σε συγκέντρωση για χθες Κυριακή 18 Σεπτέμβρη, για να προστατεύσουν, όπως έγραφαν, την σημαία από τους "λαθροπίθηκους".

Το αποτέλεσμα ήταν να συγκεντρωθούν γύρω στα 50 άτομα εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι γνωστοί περιθωριακοί της Μυτιλήνης, άτομα με βαρύ ποινικό μητρώο και άλλα μπουμπούκια του υποκόσμου. Φυσικά υπήρχαν και άσχετοι με την συγκέντρωση περαστικοί που έκαναν αυτή την ώρα τη βόλτα τους στην προκυμαία και κοντοστάθηκαν να δουν τι γινόταν. Απέναντι από την συγκέντρωση των ακροδεξιών υπήρχε αντισυγκέντρωση από αντιφασίστες γύρω στα 30 άτομα κυρίως νεολαίοι οι οποίοι συγκεντρώθηκαν εκεί με σκοπό να αποτρέψουν τυχόν επιθέσεις των ακροδεξιών σε πρόσφυγες. Η υποστολή της σημαίας έγινε κανονικά χωρίς κανένα πρόβλημα από το άγημα και από χθες οι ακροδεξιοί και τα φερέφωνα τους άρχισαν να διαδίδουν ένα άλλο ψέμα.

Ότι δήθεν οι αντιφασίστες συγκεντρώθηκαν για να σταματήσουν το άγημα και με την παρέμβαση τους αυτό απετράπει. Φυσικά και κάτι τέτοιο δεν συνέβη, τουναντίον όσοι πρόσφυγες βρισκόταν εκείνη την ώρα στην πλατεία στο άκουσμα του ελληνικού εθνικού ύμνου σηκώθηκαν όρθιοι.

Αυτά είναι τα πραγματικά γεγονότα στα οποία ήμουν μπροστά.

Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας της Λέσβου παραμένει φιλάνθρωπη και αλληλέγγυα στους πρόσφυγες και γι αυτό γύρισε την πλάτη στα κηρύγματα μίσους.

Υ.Γ. Πραγματικά είναι ότι πιο σιχαμερό να βλέπεις προδότες της Κύπρου, πληροφοριοδότες της ασφάλειας την περίοδο της Χούντας και απογόνους μαυραγοριτών που έφτιαξαν την περιουσία τους στην Κατοχή να ψάλλουν τον εθνικό ύμνο!

Αναδημοσίευση απο facebook/ Θράσος Αβραάμ

Read More

Ο ΣΤΑΥΡΌΣ ως σύμβολο θρησκευτικής λατρείας

Ο ΣΤΑΥΡΌΣ

[Γραφικό Κεφαλαίου 16]

Αν ρωτήσουμε σήμερα κανένα χριστιανό τί παριστάνει ο σταυρός, θα μας απαντήσει ότι είναι ένα σύνεργο θανάτου, ένα όργανο βασανισμού πάνω στο οποίο σταυρώθηκε ο κύριος Ιησούς. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ολότελα λαθεμένο. Είναι πολύ αμφίβολο αν στ' αλήθεια ο σταυρός είναι το σύνεργο της σταύρωσης, γιατί στην αρχαιότητα οι άνθρωποι σταυρώνονταν πάνω σε κάτι στύλους με μια πλάγια σανίδα στο πάνω μέρος, σε σχήμα Τ. Δεν πρόκειται όμως γι' αυτό, αλλά για το γεγονός ότι σε πολλές θρησκείες συναντάμε την εικόνα του σταυρού, πολλούς αιώνες πριν από το χριστιανισμό, μα τότε ο σταυρός δεν αντιπροσώπευε ένα αντικείμενο που να έχει σχέση με το θάνατο, αντίθετα, ήταν το σύμβολο της ζωής, λόγου χάρη στους Αιγυπτίους και στους άλλους λαούς. Την εικόνα του σταυρού τη βρίσκουμε επίσης σε εργαλεία, σε αγγεία και σε μνημεία της παλαιολιθικής εποχής, όταν δεν ήταν γνωστός ούτε ο χαλκός, ούτε το σίδερο, δηλαδή χιλιάδες χρόνια πριν απ' το χριστιανισμό.

Ο σταυρός, λοιπόν, εμφανίζεται παντού στα μνημεία μιας εποχής που χάνεται στα βάθη των καιρών. Τί σήμαινε ο σταυρός πραγματικά; Σε πολλά μέρη, στην αρχή ο σταυρός ήταν ένα εργαλείο παραγωγής της φωτιάς. [Γραφικό 66]

Δεν είναι ανάγκη να εξηγήσουμε και πολύ ούτε και λεπτομερειακά πόσο ευεργετική, υπέροχη και γεμάτη μυστήριο ήταν για την ανθρωπότητα η ανακάλυψη της φωτιάς. Χάρη στη φωτιά ο άνθρωπος μπόρεσε να ζεσταθεί μες στις κρύες σπηλιές, να φωτίσει τις καλύβες του, να διαλύει το τρομαχτικό σκοτάδι της νύχτας. Ξαφνικά ο άνθρωπος ένιωσε πιο ισχυρός, οι δυνάμεις του μεγάλωναν σαν έμαθε να παράγει φωτιά. Άλλα τη φωτιά για πρώτη φορά βρήκε τον τρόπο να την προκαλεί τρίβοντας δυο ξερά ξύλα. Πόσο θα ξαφνιάστηκε, και συνάμα θα τρόμαξε ο άνθρωπος για να χαρεί μετά θωρώντας τη φλόγα που ξεπηδούσε σαν έτριβε τα δυο ξύλα! Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι ο πρωτόγονος άνθρωπος είδε στο σταυρό το σύμβολο της ζωής, της φωτιάς και του ήλιου. Ο άνθρωπος πίστευε ότι το μεγάλο ουράνιο άστρο, ο ήλιος, που σκορπάει το φώς, την ζέστη και τη ζωή κατέβηκε στη γη και ενσαρκώθηκε στις σπίθες, στις φλόγες που είδε μπροστά του. Και αυτό δεν είναι παράξενο, γιατί η φωτιά που παρήγαγε ο άνθρωπος ήταν ίδια με τη φωτιά που άναβαν πολλές φορές οι κεραυνοί μες στην καταιγίδα, όταν οι θεοί, σύμφωνα με την δοξασία των αρχαίων, έριχναν απ' τους ουρανούς πύρινα βέλη στη γη. Μετά την ανακάλυψη, όμως της φωτιάς και οι άνθρωποι μπορούσαν να ρίχνουν παρόμοια πύρινα βέλη—φλεγόμενα ξύλα— πάνω στ' αγρίμια που τους επιτίθονταν. Είχαν την εντύπωση ότι μ' αυτό απόχτησαν ένα μέρος από τη δύναμη των θεών. Κι εκείνοι που προσκυνούσαν τον ήλιο άρχισαν να λατρεύουν και τη φωτιά και η εικόνα του σταυρού έγινε σύμβολο του φωτός, της ζωής. Ο σταυρός δεν είχε τότε καθόλου τη σημασία που του δίνουν μερικοί σήμερα.

Η λατρεία της φωτιάς ήταν πολύ διαδομένη. Σε πολλές θρησκείες διατηρούνται ακόμα ίχνη αυτής της λατρείας. Ένας περσικός ύμνος που εξυμνεί τη φωτιά αρχίζει με τούτα τα λόγια: «Ω, συ φωτιά, άρχοντα παντοδύναμε, που υψώνεσαι απ' τη γη, φωτιά που σκορπάς, με τις λαμπρές σου φλόγες, φως στο βασίλειο του σκότους, συ που κυβερνάς την τύχη όλων των πλασμάτων, οποιοδήποτε όνομα κι αν φέρουν αυτοί. Συ λιώνεις το χαλκό και τον κασσίτερο, συ τη νύχτα γεμίζεις τρόμο την ψυχή του κακού...». [Γραφικό 67]

Αργότερα, το εργαλείο παραγωγής της φωτιάς άλλαξε και πήρε το σχήμα της λεγόμενης σβάστικας (του αγκυλωτού σταυρού). Στο σημείο όπου σταυρώνονταν δυο κομμάτια ξύλα φτιάχνανε μια τρύπα απ' όπου περνούσαν ένα ξυλαράκι στρογγυλό. Με τη γρήγορη περιστροφή του ξύλου αυτού, οι άνθρωποι κατάφερναν να προκαλούν σπίθες. Τον αγκυλωτό σταυρό τον συναντάμε στους πιο διαφορετικούς λαούς. Στο βιβλίο του Μάλβερ«Επιστήμη και θρησκεία» ο αναγνώστης μπορεί να βρει πολυάριθμες εικόνες του αγκυλωτού σταυρού.^[72] Τον παλιό καιρό, οι ναοί χτίζονταν σε σχήμα σταυρού. Στις Ινδίες, στην Κίνα, στην Κορέα, στο Μεξικό, στην Αίγυπτο και στην Ελλάδα συναντάμε το σύμβολο του σταυρού, εκατοντάδες και χιλιάδες χρόνια πριν από το χριστιανισμό. Όταν οι άνθρωποι κοιτάζουν σήμερα την εικόνα του ασσυριανού βασιλιά Ασουνασιραπάλ είτε των αρχιερέων Σαμσί-Μπιν και Σαμσί-Ούμπλου (που έζησαν 9—10 αιώνες πριν απ' το χριστιανισμό) με το σταυρό στο λαιμό, δυσκολεύονται να πιστέψουν πως αυτούς τους σταυρούς τους φορούσανε ειδωλολάτρες, χίλια χρόνια πριν από το χριστιανισμό. Το ίδιο καταπληχτικά μοιάζουν με τους σημερινούς σταυρούς αυτοί που βρέθηκαν με τις ανασκαφές στις Μυκήνες και στην Καππαδοκία, και που χρονολογούνται από μια εποχή 1200—1300 χρόνια πριν το χριστιανισμό.

Είναι, λοιπόν, αναμφισβήτητο ότι στην αρχή η λατρεία του σταυρού δεν είχε καμιά σχέση με την αφήγηση της σταύρωσης του Ιησού και οι χριστιανοί τη δανείστηκαν από άλλες θρησκείες.

 [Γραφικό 68]

Απο το βιβλίο του Εμμανουήλ Γιαροσλάβσκι  ΠΩΣ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ, ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΕΣ 

Read More

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ: Το 1978 ΑΕΚ -ΠΟΡΤΟ 6-1

Σαν σήμερα πριν από 38 χρόνια η ΑΕΚ πέτυχε μια μεγάλη νίκη που προκάλεσε αίσθηση στην Ευρώπη. Η Νταμπλούχος Ελλάδας 1978 νίκησε 6-1 την Πόρτο στον πρώτο αγώνα του α' γύρου του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, με δύο γκολ του Ντούσαν Μπάγεβιτς και από ένα των Αρδίζογλου, Τάσου, Νικολάου και Μαύρου. Μια από τις πιο λαμπερές βραδιές της ΑΕΚ του μεγάλου προέδρου Λουκά Μπάρλου, μια ποδοσφαιρική παράσταση που έφερε στην ΑΕΚ χιλιάδες νέους οπαδούς.

Read More

Η πρώτη αεροπειρατεία στον κόσμο έγινε από νεαρούς Έλληνες την περίοδο του εμφυλίου...

Στις 14 Σεπτεμβρίου του 1948 το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Ελευθερία» στα περίπτερα έγραφε με έντονα, κεφαλαία γράμματα, «ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΝ ΩΔΗΓΗΘΗ ΒΙΑΙΩΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΕΡΒΙΑΝ».

 Ήταν η πρώτη καταγεγραμμένη αεροπειρατεία σε πτήση που εκτελούσε επιβατικό δρομολόγιο στον κόσμο. Δράστες ήταν 6 μαθητές της τάξης του Γυμνασίου από τη Θεσσαλονίκη, όλοι τους παιδιά αστικών οικογενειών και πρώην μέλη της Ε.Π.Ο.Ν. Στόχος τους να καταφέρουν να περάσουν μέσα από τη Γιουγκοσλαβία στο μέτωπο του Γράμμου και να ενωθούν με τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδος.

Πολεμικά σκάφη τύπου SPITFIRE σηκώθηκαν από το αεροδρόμιο των Ιωαννίνων για να αποτρέψουν την αεροπειρατεία στο επιβατικό της ΤΑΕ... 

 Ήταν η εποχή που ο ελληνικός Εμφύλιος μαίνονταν και η αριστερά διώκονταν βιαίως από τις κυβερνητικές δυνάμεις, ενώ οι δρόμοι για το βουνό ήταν αποκομμένοι. Με τη δικαιολογία ότι θα δώσουν εξετάσεις για το Πολυτεχνείο, οι πρώτοι αεροπειρατές της ιστορίας, οι Αλέξανδρος και Δημήτριος Κουφοδάκης (ετών 21 και 23 αντίστοιχα), Αχιλλέας Κλετιμλίδης (ετών 19), Αντώνης Βογιάζος (ετών 18), Γιώργος Κέλας (ετών 17) και Σπύρος Χειλμιάδης (ετών 18), κατέβηκαν αρχικά στην Αθήνα. Αυτή ήταν μόνο η αρχή από το παράτολμο και καινοφανές σχέδιό τους. Στις 12 Σεπτεμβρίου και ώρα 13:15, οι 6 νέοι θα επιβιβαστούν από το αεροδρόμιο του Ελληνικού σε ένα αεροσκάφος της TAE, (της πρώτης ιδιωτικής αεροπορικής εταιρείας – Τεχνικαί Αεροπορικαί Εκμεταλλεύσεις), με δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη. Μεταξύ των ονομάτων των 21 επιβατών, ήταν και αυτό του βουλευτή Ιωάννη Αποστόλου. H πρώτη ιδιωτική αεροπορική εταιρεία ήταν η Τ.Α.Ε, Τεχνικαί Αεροπορικαί Εκμεταλλεύσεις και πραγματοποιούσε το δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη. Κατά τη διάρκεια της πτήσης και ενώ το αεροπλάνο βρίσκονταν πάνω από τη Σκύρο, τέσσερις από τους νεαρούς εισέβαλαν στο πιλοτήριο και οπλισμένοι με σουγιάδες και ένα μπουκάλι γκαζόζας, ζήτησαν από τον πιλότο να αλλάξει προορισμό και να προσγειώσει το σκάφος στο Βελιγράδι. Ακολούθησε συμπλοκή στο πιλοτήριο με το συγκυβερνήτη, ενώ μέσα σε εκείνο το διάστημα ο ασυρματιστής πρόλαβε να αναφέρει το συμβάν. Η εντολή που έλαβε είναι να «επιστρέψει το αεροπλάνο πάση θυσία αμέσως εις Θεσσαλονίκην». Ταυτόχρονα, απογειώθηκαν πολεμικά σκάφη τύπου SPITFIRE για να αποτρέψουν την αεροπειρατεία, αλλά ήταν ήδη αργά. Το επόμενο μήνυμα που εξέπεμψε ο ασύρματος ήταν «Είμεθα προσγειωμένοι Όφτσε Πόλε 60 χλμ. Νοτιοανατολικά Σκοπίων». Πολεμικά σκάφη τύπου SPITFIRE σηκώθηκαν από το αεροδρόμιο των Ιωαννίνων για να αποτρέψουν την αεροπειρατεία στο επιβατικό της ΤΑΕ

Η επιστροφή του αεροσκάφους σε ελληνικό έδαφος σηματοδότησε μια σειρά από ανακρίσεις, από τον ίδιο τον υπουργό Αεροπορίας, ενώ επιρρίφθηκαν ευθύνες και στους πιλότους που δεν κατάφεραν να παραπλανήσουν τους αεροπειρατές και να προσγειώσουν το σκάφος σε ελληνικό έδαφος. Τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και προφυλακίστηκαν. Οι 6 νεαροί που κατάφεραν να φτάσουν με τρένο στα Σκόπια, δικάσθηκαν ερήμην και κρίθηκαν ένοχοι και καταδικάσθηκαν σε θάνατο. Διώξεις και φυλακές γνώρισαν και οι οικογένειές τους οι οποίες δεν γνώριζαν τίποτα για τις προθέσεις των παιδιών τους. Αποτέλεσμα της πρώτης αεροπειρατείας στον κόσμο ήταν η εντατικοποίηση των ελέγχων στα αεροδρόμια και η λειτουργία τους στο εξής σε αυστηρότερο πλαίσιο. Οι έξι νεαροί αεροπειρατές καταζητούνται (1948). Από τους 6 νεαρούς αεροπειρατές, ο πιο γνωστός σήμερα είναι ο Αντώνης Βογιάζος, σκηνοθέτης που δημιούργησε ένα σημαντικό ντοκιμαντέρ για την ιστορία της εθνικής αντίστασης και είναι μεταφραστής του έργου του Λένιν στα ελληνικά.



Το 1987 οι κρίσιμες στιγμές από την πρώτη αεροπειρατεία αναβίωσαν στη μεγάλη οθόνη από τον σκηνοθέτη Κώστα Κουτσομύτη, στην ταινία «Ο Κλοιός». Ο «Κλοιός» η ταινία του Κώστα Κουτσομύτη, βασισμένη στην πρώτη αεροπειρατεία σε πτήση επιβατικού δρομολογίου...


πηγή

Read More

Συνέντευξη - παρουσίαση χειροποίητων μηχανών Stirling με τον Ηλία Κεραμιδά (video-foto)

Βιογραφικό: Ο Ηλίας Κεραμιδάς έχει γεννηθεί στην Ανεμώτια Λέσβου το 1954. Στο Δημοτικό Σχολείο Ανεμώτιας έλαβε τις πρώτες του γραμματικές γνώσεις και αργότερα στο γυμνάσιο της Καλλονής. Μετέπειτα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου φοίτησε 6 χρόνια στη Σχολή Εργοδηγών Μηχανολόγων και Μηχανολογικού Σχεδίου για 2 χρόνια. Συγχρόνως εργαζόταν απο 1970 έως 1987 στη «Βιοχάλκο» ως Τεχνικός και από το 1987 έως το 2010 «Μινέρβα φαρμακευτική» με την ίδια ειδικότητα.

Καταρχάς να σε ρωτήσω τι είναι οι μηχανές Stirling και που τις συναντάμε ;

Μηχανές θερμού αέρα κλειστού κυκλώματος οι οποίες χρειάζονται μια πηγή θερμότητες πχ ήλιο, φλόγα. για να τεθούν σε λειτουργία. Εφευρέτης υπήρξε ο Σκοτσέζικος  Dr Robert Stirling(1790-1878). Ο R. Stirling ήταν ένας μηχανικός που έζησε την εποχή των ατμομηχανών. Επειδή όμως τα υλικά για τους λέβητες των ατμομηχανών δεν ήταν αντοχής οι λέβητες εσκάγανε και σκότωναν κόσμο. Ο R. Stirling μελέτησε και κατασκεύασε μια μηχανή η οποία λειτουργεί με θερμό αέρα και όχι με ατμό που ήταν μέχρι τότε. Επειδή όμως οι μηχανές αυτές τυγχάνουν λεπτομερούς σχεδιασμού και για το λόγο ότι παράλληλα εφευρέθηκε το disiel δεν έτυχαν συστηματικής παραγωγής. Η ΝΑΣΑ απ όσο γνωρίζω έχει χρησιμοποιήσει και χρησιμοποιεί μηχανές σε αποστολές στο διάστημα.

Μηχανή Stirling σε κίνηση
κατασκευή του Ηλία Κεραμιδά

Τι  στάθηκε αφορμή για να ξεκινήσεις να ασχολείσαι με τις εν λόγω μηχανές;

Αφορμή στάθηκε όταν είδα μια μηχανή που λειτουργούσε με την θερμοκρασία του σώματος 36,6 . Η δουλεία μου ήταν η κατασκευή και συντήρηση μηχανών βιομηχανίας φαρμάκων και ήθελα στον προσωπικό μου ελεύθερο χρόνο να δημιουργήσω μηχανές που λειτουργούσαν με την αρχή του Stirling για προσωπική μου ευχαρίστηση.

Έχεις κατασκευάσει κάποια μηχανή Stirling κι αν ναι τότε ποια ήταν η πρώτη σου κατασκευή;

H πρώτη μου κατασκευή ήταν ένα ελικόπτερο.

Συνολικά μου πήρε ένα μήνα για να κατασκευαστεί. Αποτελείται από αλουμίνιο και Πλέξιγκλας τα οποία κατασκεύασα. Με δυσκόλεψε πάρα πολύ ο σχεδιασμός διότι δεν ήξερα τις μοίρες που χρειάζεται για δουλέψει η μηχανή. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο ανακάλυψα ότι τα έμβολα μεταξύ τους χρειάζονται να είναι σε 90 μοίρες. Και υπάρχει σφόνδυλος που αποταμιεύει ενέργεια για τους νεκρούς χρόνους. Η αύξηση των στροφών εξαρτάται από την θερμοκρασία του αέρα που είναι εγκλωβισμός μέσα στα έμβολα.

Ποιες ήταν οι μετέπειτα κατασκευές σου;

Επειδή το ελικόπτερο δεν πετάει λόγο βάρους από τα υλικά κατασκεύασα και τρία αυτοκίνητα τα οποία κινούνται. 

Επίσης κατασκεύασα μια μηχανή Stirling “τύπου V”. Οι κινητήρες σχηματίζουν το γράμμα V και από εκει προέρχεται η ονομασία. 

Βίντεο με την κατασκευή του Ηλία Κεραμιδά

Έχεις προβάλλει κάπου τα έργα σου; Αποσκοπείς σε οικονομικό όφελος;

Μόνο στο yοutube. Έχω κανάλι (StirlingEngines) που ανεβάζω τις κατασκευές και υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται από  όλο το κόσμο και εκδηλώνουν ενδιαφέρον με σχόλια και μηνύματα. Όχι δεν πουλάω τις κατασκευές επειδή έχουν συναισθηματική αξία που νομίζω δεν κοστολογείται.

Διάφορες άλλες χειροποίητες κατασκευές και συλλεκτικά αντικείμενα του Ηλία Κεραμιδά

Διάφορες χειροποίητες κατασκευές: Το καρότσι χρησιμοποιείται
και για τη τοποθέτηση ζάχαρης σε φακελάκια. 

Χαρταετοί: που αιωρούνται στην οροφή.
Τα βαρίδια δημιουργούν κλίση που δίνει την εντύπωση πως κινούνται μόνοι τους.

Αλευρόμυλος: Ο Η. Κεραμιδάς τον θυμόταν στη μηχανή του θείου του "Μηχανικέλι" όπου και δούλευε σε ηλικία 10 ετών. Τον δημιούργησε με πολύ κόπο και εξαιρετικής αισθητικής λεπτομέρειες. Σήμερα βρίσκεται στο πατρικό του σπίτι. 

Διάφορα παλιά αντικείμενα: Γραμμόφωνο ανάμεσα σε οικογενειακές εικόνες

Κουτί πυρομαχικών: Ενθύμιο του πατέρα του Η. Κεραμιδά απο τον πόλεμο.
Σήμερα έχει μετατραπεί σε ένα υπέροχο χώρο φύλαξης ποτών.

Γκιουγιούμ: Περιείχε χλιαρό νερό και τοποθετούνταν πάνω σε σόμπα με ξύλα. Βρισκόταν στο καφενείο του Η. Κεραμιδά στην κεντρική πλατεία της Ανεμώτιας. 
Διακρίνονται χτυπήματα που προέρχονται από κοντακιές όπλων. Δεν γλύτωσε κι αυτό απο την μανία των "μπουραντάδων" που χτυπούσαν τους θαμώνες μέσα στο καφενείο του Ηλία Κεραμιδά που ήταν στέκι Αριστερών.

Ευχαριστώ πολύ τον Ηλία Κεραμιδά που δέχτηκε να παραχωρήσει συνέντευξη για να παρουσιάσουμε τις μοναδικές πολύτιμες μηχανές που δημιουργεί και τα άγνωστα αντικείμενα που συλλέγει στο σπίτι του. 

Για την συνέντευξη-παρουσίαση-καταγραφή, Σταύρος Ι. Μαντατής, Απόφοιτος Α.Ε.Α.Η.Κ. και Διαδικτυακού Προγράμματος Δημοσιογραφίας της Ακαδημίας των Πολιτών και σπουδαστής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Read More

Αγροτικοί Σύλλογοι αναγκαίοι όσο ποτέ

Γράφει: ο Σταύρος Μαντατής*

Γενικά στοιχεία για τις Πρωτοβάθμιες Αγροτικές Οργανώσεις

Αρχικά θα πρέπει να γίνουν ορισμένες διευκρινήσεις προκειμένου να μπορέσουμε να κατανοήσουμε κάποιες ουσιώδες διαφορές. Πολλοί είναι εκείνοι που συγχέουν την έννοια του Αγροτικού Συλλόγου ("Σύλλογος") με εκείνη του Αγροτικού Συνεταιρισμού ("Συνεταιρισμός").  Ο "Σύλλογος" είναι μια πρωτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, είναι μια σύμπραξη αγροτών που αποσκοπούν στην διεκδίκηση των συμφερόντων τους. Από την άλλη ο "Συνεταιρισμός" είναι μια ένωση παραγωγών που αποσκοπούν στην ενίσχυση της παραγωγικής δραστηριότητας τους, είναι μια οικονομική μονάδα. Πιο απλά, ο "Σύλλογος" διαπραγματεύεται καλύτερες τιμές και γενικότερα καλυτέρευση του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων της υπαίθρου. Ενώ ο "Συνεταιρισμός" πουλάει αγροτικά προϊόντα από τα οποία επιφέρει  στους μετόχους «μέρισμα ανάλογο της προσφοράς τους».

Στις δεδομένες πολιτικές και οικονομικές συνθήκες που διαμορφώνονται στον Πρωτογενή Τομέα της Ελλάδας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης,  οι "Συνεταιρισμοί" κατά κανόνα αποτελούν χρεωμένες και χρεοκοπημένες επιχειρήσεις.   

Με "Ποιους" και Ποιους Αγροτικούς Συλλόγους χρειαζόμαστε;

Η βαθύτερη αιτία δημιουργίας των Αγροτoκτηνοτροφικών Συλλόγων[i] προέκυψε και ανατροφοδοτείται από τις οικονομικές ανισότητες όσο αφορά την επιστροφή του παραγόμενου πλούτου στους παραγωγούς του.

Για το λόγο αυτό και επειδή οι αγρότες δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση ένα ενιαίο κοινωνικό στρώμα με κοινά συμφέροντα, υπάρχει και διαφοροποίηση μεταξύ τους.

Οι διαφοροποιήσεις μεταξύ μεγαλοαγρότη και μικρομεσαίου δεν είναι σε μερικές δεκάδες στρέμματα, όπως μπορεί κάποιος να πιστεύει, αλλά στην ιδιοκτησία, τις οικονομικές απολαβές που δέχονται και στην φορολόγηση. Για παράδειγμα ο μεγαλοαγρότης, που μπορεί να είναι και στέλεχος (αγροτικής) εταιρίας, ελέγχει και επωφελείται από τα μέσα παραγωγής (κατά κύριο λόγο την γη) και μισθώνει την εργατική δύναμη εργατών γης. Έτσι ο μικρομεσαίος αγρότης ο οποίος φορολογείται με βάση τα «τεκμήρια διαβίωσης» με 20% και καλείται να πληρώσει 75% προκαταβολή φόρου (για το 2016), δεν μπορεί να έχει τα ίδια συμφέροντα με κάποιον μεγαλοαγρότη που έχει αφορολόγητο όριο, απασχολεί εργαζόμενους και έχει μεγάλα εισοδήματα. Δεν γίνεται ο μικρομεσαίος αγρότης, που έχει καταργηθεί γι’ αυτόν η επιστροφή Ε.Φ.Κ πετρελαίου και του πετσοκόβουν τις επιδοτήσεις, να έχει τα ίδια συμφέροντα με κάποιον μεγαλοαγρότη που έχει μεγάλες εκτάσεις γης και οι επιδοτήσεις του καταβάλλονται με βάση τα «δικαιώματα» (και όχι την παραγωγή που έχει) ή πολύ περισσότερο με κάποιον που έχει αφορολόγητο πετρέλαιο και 50% μείωση στην τιμή του ρεύματος.

Συνεπακόλουθο και λογικό επομένως είναι να δημιουργούνται και διαφορετικές κατευθύνσεις στο αγροτικό κίνημα. Αυτό σημαίνει, για παράδειγμα ότι το αίτημα για προοδευτική φορολόγηση για το επιπλέον  του αφορολογήτου ορίου αγροτικό εισόδημα, με συντελεστή 45% για τους μεγαλοαγρότες και μεγαλοεπιχειρηματίες του αγροτικού τομέα, να μην βρίσκει σύμφωνους όλους τους αγρότες. [ii]

Βεβαίως, ο χαρακτήρας του κάθε Συλλόγου προσδιορίζεται από τους σκοπούς που αναφέρονται στο Καταστατικό του. Για παράδειγμα ο Αγροτικός Σύλλογος στον οποίο ανήκω, σκοπεύει: «Στην ταξική συνειδητοποίηση του αγρότη, στην ενίσχυση και ενδυνάμωση των δημοκρατικών του αρχών» (παρ. 2α, άρθρο 3, Καταστατικού Αγροτικού Συλλόγου Ανεμώτιας). Αν και οι παραπάνω διατάξεις δεν αφήνουν πολλά περιθώρια «παρερμηνείας» (ως προς τους σκοπούς) πάντα υπάρχει ο κίνδυνος οι Α.Σ. να μην εκπληρώνουν σωστά την αποστολή τους. Έτσι δημιουργούνται Σύλλογοι διεκδικητικοί από την μια, και Σύλλογοι συμβιβασμένοι από την άλλη, που αδιαφορούν για τα κοινωνικά προβλήματα. Για παράδειγμα υπάρχουν Σύλλογοι οι οποίοι στις κατευθύνσεις τους, καμιά φορά και χωρίς να το συνειδητοποιούν απολύτως, απαλλάσσουν τους κυβερνητικούς φορείς (Κεντρική Κυβέρνηση και Περιφερειακή Διοίκηση / ΟΤΑ) από την ευθύνη παροχής των υπηρεσιών τους. Πρωτοστατούν να συγκεντρώνονται χρήματα π.χ. για την επισκευή δρόμων, οικοδομημάτων και γενικά οτιδήποτε έχει κοινοτικό γνώρισμα και περιεχόμενο και υποχρεούται να παρέχουν οι Αρχές Διοίκησης, την ίδια στιγμή που οι φόροι δεν έχουν αντισταθμιστικό χαρακτήρα. Σιγά σιγά μετατρέπονται σε Συλλόγους που μοιάζουν περισσότερο με «φιλανθρωπικά ιδρύματα» και οι δράσεις τους αναγάγουν τον έρανο και τον εθελοντισμό σε «ύψιστη κοινωνική προσφορά» και ουσιαστικά επιβαρύνουν οικονομικά κι άλλο τους δημότες μιας και τους επιβάλουν να πληρώσουν για αυτά που έχουν ήδη πληρώσει!

Αγνή / ”Απολιτίκ” Στάση ή βαθιά πολιτική;

Το ζήτημα αυτό είναι βαθιά πολιτικό και ας διατρανώνουν ορισμένοι πως δεν είναι. Επειδή είναι πολιτική στάση να θίξεις τα «κακώς κείμενα» της Ε.Ε. και των ελληνικών εκφραστών τους. Επειδή είναι πολιτική πράξη να επιλέξεις να αγωνιστείς για τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα όπως και επιδεκτικά να εθελοτυφλείς. Έτσι, όταν οι εργαζόμενοι δέχονται την φορολόγηση και τα συνεπακόλουθα των Μνημονίων αυτό που κρίνεται στην ουσία είναι η στάση του καθενός από εμάς χωριστά μέσα και έξω σε κάθε Σύλλογο.  Στην ουσία πάλι εμφανίζονται οι δυο κατευθύνσεις που με βάση αυτές μπορεί κάποιος να χαρακτηριστεί σε ποια συγκλίνει ή υιοθετεί: Η μία μέσα από συλλογικές αποφάσεις υπερασπίζεται τα συμφέροντα των μικρομεσαίων αγροτών ενώ ή άλλη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καταλήγει να υπηρετεί τα μονοπώλια, τα καρτέλ, το ίδιο το σύστημα που ευθύνεται για την οικονομική κρίση.

Οι Α.Σ. μπορούν εν δυνάμει να αποτελέσουν μαχητικές κοιτίδες που θα δώσουν με τις δράσεις τους, προοπτικές και ζωή στην ύπαιθρο. Βασική προϋπόθεση είναι η μαζική συμμετοχή και τήρηση του Καταστατικού. Μπορούν, σε συμμαχία με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα, να αποτελέσουν κομμάτι ενός μαχόμενου μετώπου ρήξης. Το προηγούμενο διάστημα (Δεκεμβρίου-Φεβρουαρίου) των μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων, φανέρωσε αυτές τις δυνατότητες. Φανέρωσε τη διάθεση συμμετοχής που με οργανωμένο και ταξικά προσανατολισμένο στόχο έθετε αιτήματα που ανταποκρίνονται στις σημερινές ανάγκες.  (Φορολογία σε κάθε πραγματικό εισόδημα, Καμιά αύξηση στις ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΓΑ. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες, Κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων περιορισμών της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής κ.α)

«Στα δύσκολα τα καλύτερα παιδιά πιάνουν δουλειά…».

Γι’ αυτό, επιδιώκεται με κάθε τρόπο η δημιουργία κλαδικών σωματείων που σύμφωνα με το αντικείμενο τους θα διαχωρίζουν τον αγροτικό κόσμο σε κτηνοτρόφους, γεωργούς, αλιείες, μελισσουργούς, αμπελουργούς κλπ και όχι η συμπόρευση όλων ενιαία και ενωτικά σε έναν Αγροτικό Σύλλογο. Κάτι τέτοιο επιχειρήθηκε με τον Ν. 4015/2011 ο οποίος αποσκοπεί ξεκάθαρα στη διάλυση των Αγροτικών Συνδικαλιστικών Οργανώσεων και προωθείται σύμφωνα με τις διατάξεις που εκπορεύονται από την Ε.Ε. και την Κ.Α.Π. Ο διαχωρισμός των παραγωγών, το μόνο που εξυπηρετεί είναι στην διαιώνιση της άνισης κατανομής του παραγόμενου πλούτου, στην εξασφάλιση των εγγυήσεων στους δανειστές πως η αφαίμαξη του εισοδήματος (με την υψηλή φορολογία) και στον Πρωτογενή Τομέα θα γίνει χωρίς αντιδράσεις. Είναι φανερό πως τέτοιοι νόμοι (που διαχωρίζουν τους αγρότες ανά είδος εκμετάλλευσης) προσβλέπουν στη  διάσπαση του αγροτικού κόσμου.

Η παρουσία των «καλοθελητών», απόλυτα δικαιολογημένα απαξιώνει στη συνείδηση του κόσμου την ιδέα του Συνδικαλισμού και των Συλλογικών / Ομαδικών δράσεων. Ήδη από την δεκαετία του ’80 οι εργατοπατέρες με τις κρυφές συμφωνίες κάτω και πάνω από το τραπέζι (νόμιμα) φρόντιζαν να τα έχουν καλά με τις κυβερνήσεις και τις εκάστοτε εξουσίες για να τυγχάνουν ειδικής μεταχείρισης. Παραδείγματα προσωπικού οφέλους πάρα πολλά… Γι’ αυτό και οικονομικές απολαβές των Συλλόγων δεν θα πρέπει να προέρχονται από τράπεζες και κρατικούς οργανισμούς που μπορούν να χειραγωγήσουν και να ελέγξουν τους Συλλόγους και να τους καταστήσουν όργανα εξυπηρετήσεις πολιτικών ή οικονομικών συμφερόντων. Οι Α.Σ πρέπει να είναι οικονομικά ανεξάρτητοι από Κόμματα και Εταιρείες.

Τι πραγματικά πληρώνουν και θα πληρώσουν οι Αγροτοκτηνοτρόφοι;

Ενδεικτικά με τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο 3ο Μνημόνιο και στη νέα ΚΑΠ της Ε.Ε. 2015 - 2020:

Επιδοτήσεις

Όπως ψηφίστηκε στο 3^ο Μνημόνιο προβλέπεται η φορολόγηση της Βασικής Ενίσχυσης (12.000 ευρώ). Ήδη υπάρχει η αυστηροποίηση από φέτος στα κριτήρια καταβολής των Συνδεδεμένων Ενισχύσεων τόσο σε ζωικό όσο και σε φυτικό κεφάλαιο. Έως το 2019 θα μειωθούν κατά 60%.

Φορολογικό

Μετά από πολυήμερες κινητοποιήσεις κερδήθηκε (το χαμηλό βάση των αναγκών) αφορολόγητο όριο των 8.670 ευρώ. Αντί για 9.500 με προσαύξηση 3.000 ευρώ για κάθε παιδί, που ήταν αίτημα της Συντονιστικής Επιτροπής των μπλόκων. Ο υπολογισμός του φόρου δεν γίνεται για το πραγματικό καθαρό εισόδημά, αλλά με βάση τα «τεκμήρια διαβίωσης» που έχει όλος ο κόσμος. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, όμως, τα καλύπτουν γιατί έχουν αφορολόγητο όριο. Ζευγάρι μισθωτών έχει μέχρι τώρα 2 x 9.550 = 19.100 ευρώ αφορολόγητο και σωστά το έχει και πρέπει να μεγαλώσει. Έτσι, αν ένας αγρότης έχει ένα σπίτι 80 τ.μ., ένα αυτοκίνητο κ.λπ., θα φορολογηθεί σαν να έχει καθαρό, φορολογητέο εισόδημα τουλάχιστον 12.000 ευρώ, ανεξάρτητα από το ποιο είναι το πραγματικό του εισόδημα. Οπότε, για το 2016 θα πληρώσει 2.400 ευρώ φόρο (12.000 x 20%) και για το 2017 θα πληρώσει 3.120 ευρώ φόρο (12.000 x 26%). Κι αυτό ακόμα κι αν το φορολογητέο εισόδημά του είναι μηδενικό! Η αύξηση σε 24% του συντελεστή ΦΠΑ στα νησιά από 16% που είναι σήμερα θα κάνει ακόμα πιο δύσκολη την αγορά αγροτοεφοδίων, ζωοτροφών και θα αυξήσει το κόστος παραγωγής.

Ασφαλιστικό

Αύξηση έως το 2022 στο 27,20% του εισοδήματός οι εισφορές για την ασφάλιση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την Αγροτική Εστία. Από την 1^η Ιανουαρίου 2017 καταργούνται οι ασφαλιστικές κατηγορίες και το ποσό της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς υπολογίζεται ως ποσοστό επί του φορολογητέου εισοδήματος. Το κατώτατο ασφαλιστέο μηνιαίο εισόδημα ορίζεται ως το ποσό που αναλογεί στο 70% του εκάστοτε προβλεπόμενου κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών. Σήμερα ο κατώτερος μισθός είναι 586 ευρώ το μήνα από το οποίο προκύπτει κατώτερο ετήσιο φορολογητέο εισόδημα για τους αγρότες το ποσό των 4.922 ευρώ.

Λοιπά Χαράτσια…

Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στο κρασί: Με επιβάρυνση 0,20 ευρώ/λίτρο οίνου, ανεξάρτητα κατηγορίας και αξίας. Οι πρώτες συνέπειες έχουν αναδειχτεί, αφού οι πωλήσεις στο εσωτερικό της χώρας έχουν μειωθεί, ενώ από τις 160.000 αμπελουργικές εκμεταλλεύσεις που είναι καταγεγραμμένες στο Αμπελουργικό Μητρώο, μόνο οι 27.000 προέβησαν σε ψηφιακή υποβολή Δήλωσης Συγκομιδής, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΚΕΟΣΟΕ.

ΕΝΦΙΑ στα αγροκτήματα από το 2017: Υπολογισμός της αντικειμενικής αξίας κάθε αγροτεμαχίου, βάσει της οποίας θα υπολογιστεί και ο συμπληρωματικός ΕΝΦΙΑ τον επόμενο χρόνο.

Αύξηση στον Φόρο υπεραξίας 15% στο κέρδος από πώληση χωραφιών από 1η-1-2017 και μετά: σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 41 του ΚΦΕ, επιβάλλεται φόρος υπεραξίας με συντελεστή 15% στο κέρδος που προκύπτει ανάμεσα στην τιμή κτήσης και την τιμή πώλησης κάθε ακινήτου.

Ενώ παραμένουν οι μεγάλες εισφορές υπέρ ΕΛΓΑ (που σπάνια αποζημιώνει), τα χαράτσια για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ, τις αρδευτικές γεωτρήσεις, τους ΓΟΕΒ και ΤΟΕΒ, τα ψεκαστικά, τις σταβλικές εγκαταστάσεις, την ηλεκτρονική σήμανση των ζώων κ.α.

Οι ”ατομικές” λύσεις καταρρέουν

Έπειτα από όσα, ενδεικτικά, αναφέρθηκαν γίνεται ακόμα περισσότερο αναγκαία η ύπαρξη συλλογικών, ομαδικών προσπαθειών που όχι μόνο θα βάζουν στην ημερήσια διάταξη αυτά τα ζητήματα, αλλά θα προβάλλουν και τις αιτίες τους. Κανένας αγρότης μόνος του δε θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτό το οργανωμένο σχέδιο και για το λόγο αυτό χρειάζεται να αντιπαραθέσει ένα «συλλογικό οργανωμένο σχέδιο». Εδώ εμφανίζεται ο ρόλος των Αγροτικών Συλλόγων και η πρόκληση να μπορέσουν να εκλαϊκεύσουν αυτά τα προβλήματα ώστε να γίνουν κατανοητά. Δεν μπορούν να εκβιάσουν, να απειλήσουν και να υποχρεώσουν κανέναν να ακολουθήσει, εάν δεν είναι πρόθυμος. Είναι ξεκάθαρα θέμα συνείδησης και πως ο καθένας διαλέγει σε αυτόν το πόλεμο να πέσει «αμαχητί» ή να παραμείνει στις «επάλξεις». 

*Σταύρος Ι. Μαντατής, Σεπτ. 2016

Πρόεδρος Αγροτικού Συλλόγου Ανεμώτιας (www.asanemotias.wordpress.com)

Αντιπρόσωπος στην Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου

---

[i] Στην Ελλάδα με το νόμο για τις «Αγροτικές Συνδικαλιστικές Οργανώσεις» (Ν.1361/1983) το κράτος αναγνώρισε το δικαίωμα στο συνδικαλισμό των αγροτοκτηνοτρόφων. Για θέματα που δε ρυθμίζονται με το νόμο αυτόν, εφαρμόζονται συμπληρωματικά οι σχετικές διατάξεις του Νόμου 1264/1982 «για τον εκδημοκρατισμό του Συνδικαλιστικού Κινήματος και την κατοχύρωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων» και αν δεν προβλέπεται και σ' αυτόν ειδική ρύθμιση, οι διατάξεις του Αστικού Κώδικα. Οι Αγροτικοί Σύλλογοι σήμερα δεν επιδιώκουν καμία νομική και κρατική νομιμοποίηση για να καθορήσουν την ύπαρξη και την λειτουργία τους. Αποσκοπούν αποκλειστικά και μόνο στην αναγνώριση στις συνειδήσεις των αγροτών.

[ii] Στα καταστατικά των Α.Σ. δεν αναφέρεται απαγόρευση στους μεγαλοαγρότες να είναι μέλη των Συλλόγων. Είναι διαμορφωμένα έτσι ώστε να επιτρέπουν την ένταξη ανεξαρτήτως κοινωνικών και οικονομικών κριτηρίων και στην βάση της συμφωνίας με  τους σκοπούς και τις επιδιώξεις της μικρομεσαίας αγροτιάς. 

Read More