Για τα αστέρια που υπέκυψαν στην βαρύτητα και απέκτησαν τόση δύναμη που παγίδεψαν μέχρι και το φως, μίλησε στο κοινό της Στοκχόλμης ο διάσημος Βρετανός επιστήμονας Στήβεν Χώκιν.
«Όταν πέφτεις σε μαύρη τρύπα, δεν έρχεται το τέλος, η ύλη δεν παγιδεύεται αιώνια γιατί πιθανότητα φυλακίζεται σε άλλο σύμπαν, σε παράλληλη διάσταση», δήλωσε ο επιστήμονας και μάλιστα, ενίσχυσε τη νέα θεωρία του με αλληγορικό ηθικό δίδαγμα: «Εάν πέσετε σε μαύρη τρύπα, μην τα παρατήσετε, να πιστέψετε ότι υπάρχει διέξοδος».
Αψηφώντας όλους τους συναδέλφους του που έχουν καταλήξει ότι όταν η ύλη αφανίζεται από τεράστιες δυνάμεις βαρύτητας, χάνεται αμετάκλητα στην άβυσσο, ο Χώκινς διακήρυξε: «Κι όμως η ύλη δραπετεύει και οι μαύρες τρύπες, τελικά δεν είναι και τόσο μαύρες».
Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης (Guardian) υποδέχτηκαν τη νέα θεωρία από τον Στήβεν Χώκιν σχολιάζοντας ότι δικαιώνει κινηματογραφικό σενάριο, αυτό της ταινίας Interstellar, όπου ο πρωταγωνιστής Matthew Mc Conaughey βγαίνει σώος από την μαύρη τρύπα «Γαργαντούας».
«Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι' αυτό μισώ τους αδιάφορους».
Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα. Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει. Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν. Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη;
Μισώ τους αδιάφορους και γι'’ αυτό: γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ'’ αυτούς με ποιον τρόπο έφερε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι'’ αυτό που έκανε και ειδικά γι'’ αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου.
Είμαι ενταγμένος, ζω, νιώθω ότι στις συνειδήσεις του χώρου μου ήδη πάλλεται η δραστηριότητα της μελλοντικής πόλης, που ο χώρος μου χτίζει. Και μέσα σ’' αυτήν την πόλη η κοινωνική αλυσίδα δεν βαραίνει τους λίγους, μέσα σ’' αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη μοίρα, μα είναι ευφυές έργο των πολιτών. Δεν υπάρχει μέσα σ'’ αυτήν κανείς που να στέκεται να κοιτάζει από το παράθυρο, ενώ οι λίγοι θυσιάζονται, κόβουν τις φλέβες τους. Ζω, είμαι ενταγμένος. Γι’' αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν, μισώ τους αδιάφορους».
11 Φεβρουαρίου 1917
Ο Αντόνιο Γκράμσι (22 Ιανουαρίου 1891 — 27 Απριλίου 1937) ήταν Ιταλός φιλόσοφος, συγγραφέας, πολιτικός και πολιτικός επιστήμονας.
Όλο το πρωί, έψαχνα ένα καλό θέμα με ουσιαστικό περιεχόμενο σχετικά με τον αδιάφορο πολίτη (οξύμωρη έκφραση, σωστά;). Ήθελα να τον ορίσω, να τον εντοπίσω, να τον κάνω να συνειδητοποιήσει την άγνοιά του, ώστε να το δεχτεί και να αλλάξει. Ψάχνοντας έπεσα τυχαία σε αυτή τη πλήρη εκδήλωση απέχθειας και απελπισίας του Γκράμσι για τους αδιάφορους "πολίτες". Μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Με κάλυπτε σε πολλά σημεία. Και γι' αυτό τον λόγο την παραθέτω.
Υπάρχουν άτομα που δεν αισθάνονται την κοινωνική τους ευθύνη (που είναι η πρώτη αρετή του πολίτη εφόσον είναι κοινωνικά όντα), που αδιαφορούν. Αυτοί, οι αδιάφοροι για τα κοινά πολίτες, δεν είναι φιλήσυχοι, αλλά α-πολιτικοί, άρα άχρηστοι και ίσως επικίνδυνοι πολίτες. Είναι "αχρείοι", δηλαδή υπήκοοι, παθητικοί δέκτες που δεν ενδιαφέρονται για την πολιτεία, καθώς και για τα οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά και πολιτιστικά θέματα που την απασχολούν.
Ο αδιάφορος για τα κοινά πολίτης αφήνει τις υποθέσεις που τον αφορούν να πάρουν τον κατήφορο της καταστροφής, μετατοπίζοντας τις ευθύνες της αποτυχίας στους συμπολίτες του και στους πολιτικούς. Ο ίδιος, αδρανής και αδιάφορος δεν είναι κοινωνικά υπεύθυνος ως πολίτης.
Επιπροσθέτως, ο μη συμμετέχων στα κοινά είναι συνήθως δειλός, παθητικός, ανεύθυνος και ευθυνόφοβος. Είναι άνθρωπος «παραιτημένος», ενσάρκωση της φιλοσοφίας του «δε βαριέσαι» και του «ωχ αδερφέ», θεατής και όχι πρωταγωνιστής της κοινωνικής σκηνής. Μέσω της πολιτικής του αδράνειας το άτομο αυτό αχρηστεύει τη θέληση, τη σκέψη και τα οράματά του. Δεν συντελεί και δεν εργάζεται για τη βελτίωση της κοινωνίας, ο άνθρωπος αυτός μετατρέπεται σε αντικείμενο και όχι υποκείμενο της ιστορίας. Μετατρέπεται σε «παράσιτο» που με τη συμπεριφορά του αποτελεί τροχοπέδη της δημοκρατίας. Αυτό το άτομο ανήκει στους «μηδέν πράττοντες», οι οποίοι συντελούν με την αδιαφορία τους, ώστε να μην επιλύονται τα οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά και πολιτιστικά προβλήματα της κοινωνίας, με αποτέλεσμα η κοινωνία να οδηγείται σε στασιμότητα και οπισθοδρόμηση. Το άτομο που προτάσσει το προσωπικό συμφέρον αντιμάχεται την κοινωνική πρόοδο, ευθύνεται για την κοινωνική καθυστέρηση. Παράλληλα λογίζεται ως αλλοτριωμένο, ασυνείδητο και ανεύθυνο.
Η ανευθυνότητα και η ανωριμότητα αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο στην αχρήστευση του πολίτη. Πολιτική είναι η τέχνη του «άρχειν» και του «άρχεσαι» και η τέχνη του να μετέχει κανείς αποτελεσματικά στα κοινά είτε σαν άρχων είτε σαν αρχόμενος. Ωστόσο, τα άτομα που δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν αυτή την ευθύνη, αυτοαφοπλίζονται, γίνονται υπήκοοι, έρμαια της όποιας εξουσίας.
Μη συμμετοχή στα κοινά, υποδηλώνει ηττοπάθεια, έλλειψη προβληματισμού, παθητική στάση απέναντι στα πάντα. Αδράνεια για τα κοινά, όμως, σημαίνει χάσιμο της ελευθερίας, αλλοτρίωση και τυποποίηση. Ταυτόχρονα, οι άνθρωποι, μη γνωρίζοντας πώς αλλιώς να καλυτερεύσουν τις συνθήκες ζώνης τους, πώς να αποφασίζουν οι ίδιοι για ό,τι τους αφορά, οδηγούνται σε πράξεις βίας και γίνονται αντικοινωνικοί.
Η άσκηση πολιτικής δεν είναι δικαίωμα μόνο, είναι και υπέρτατο χρέος και ιδίως στον αιώνα μας, «αιώνα των μαζών» και της ετεροκατεύθυνσης.
Μπροστά στις ερχόμενες εκλογές, δεν πρέπει να ξεφύγει από την προσοχή του λαού η προσπάθεια που θα κάνει η Χρυσή Αυγή να παίξει με αντιμνημονιακή ρητορεία για να εγκλωβίσει ανθρώπους μπουχτισμένους από την πολιτική των κομμάτων που κυβέρνησαν και στήριξαν μνημόνια. Η ρητορεία αυτή του φασιστικού μορφώματος είναι πέρα για πέρα κάλπικη.
Για παράδειγμα, ένας από τους βασικούς στόχους των μνημονίων είναι να ρίξουν ακόμα πιο κάτω την τιμή της εργατικής δύναμης για να έχουν τα αφεντικά μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους. Η Χρυσή Αυγή δεν περιμένει να εφαρμοστεί το μνημόνιο, αλλά στήνει δουλεμπορικά με το μανδύα των σωματείων ή των γραφείων εύρεσης εργασίας μόνο για Ελληνες, προκειμένου να τροφοδοτήσει τα αφεντικά με φτηνότερους εργαζόμενους.
Αλλο παράδειγμα: Το μνημόνιο θέλει να επιβάλει σιγή ιχθύος στους τόπους δουλειάς, αλλάζοντας προς το χειρότερο τον συνδικαλιστικό νόμο, βάζοντας νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση. Η Χρυσή Αυγή σπεύδει να επιτεθεί σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, είναι το μαντρόσκυλο της εργοδοσίας στους τόπους δουλειάς και στη Ζώνη έστησε σωματείο με «απευθείας ανάθεση» από τους εργολάβους.
Το μνημόνιο έχει για «ιερή αγελάδα» την καπιταλιστική ανάκαμψη και το ίδιο λέει και η Χρυσή Αυγή, έστω κι αν μιλάει για εθνικό σχέδιο ανάκαμψης και προτεραιότητα στα ντόπια αφεντικά. Κομμάτι του συστήματος είναι η Χρυσή Αυγή και μάλιστα με «ειδική» αποστολή να τρομοκρατεί και να χτυπάει όποιον προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι.
Η επιστολή του Γιαγκούλα στον αρχηχό της χωροφυλακής
Ο λήσταρχος Γιαγκούλας ή «βασιλιάς των ορέων» έχει στο ενεργητικό του πολλούς φόνους αλλά και πολλές αγαθοεργίες. Όπως σχεδόν όλοι οι λήσταρχοι πίστευε ότι διορθώνει τις αδικίες, ότι τιμωρεί την εξουσία, τους προδότες και συγχρόνως βοηθά τους φτωχούς και αδικημένους.
Ο Γιαγκούλας ξεχώρισε για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς ήταν το θράσος του απέναντι στις διωκτικές αρχές. Κατά τη διάρκεια της «καριέρας» του δεν ήταν λίγες οι φορές που εξευτέλισε τη χωροφυλακή.
Η πρώτη μεγάλη προσβολή ήταν όταν ο Γιαγκούλας απέδρασε σιδηροδέσμιος, μέσα από το τρένο που τον μετέφερε στο Γκεντί Κουλέ στη Θεσσαλονίκη για να εκτίσει την ποινή του. Οι αρχές τον είχαν συλλάβει λίγο νωρίτερα, αλλά ο Γιαγκούλας κατάφερε να ξεγλιστρήσει μέσα από τα χέρια των χωροφυλάκων και να καμαρώνει για τον άθλο του. Η κινηματογραφική απόδραση του Γιαγκούλα έγινε θέμα στον τύπο της εποχής που έγραφε, ότι ο ληστής ξεγέλασε τους φύλακες. Τους έβαλε να πιουν κρασί, έκανε τον κοιμισμένο και όταν αυτοί αποκοιμήθηκαν ζαλισμένοι, εκείνος πήδηξε έξω από το τρένο. Οι αλυσίδες στα χέρια και στα πόδια δεν κατάφεραν να τον σταματήσουν.
Ο λήσταρχος που αγαπούσε την καλή ζωή Λέγεται ότι ο Γιαγκούλας ήταν ένας όμορφος άντρας που γοήτευε τις γυναίκες και του άρεσε η «καλή ζωή». Ήθελε πάντα να εντυπωσιάζει, να κλέβει την παράσταση και να συμμετέχει σε κοσμικά δρώμενα, όσο μπορεί να συμμετέχει ένας ληστής.
Επειδή ήταν επικηρυγμένος με σημαντικό ποσό και οι αρχές τον αναζητούσαν μανιωδώς, ο Γιαγκούλας συχνά μεταμφιεζόταν προκειμένου να μπορεί να κυκλοφορεί σε δημόσιους χώρους όπως οι αγαπημένες του ταβέρνες. Πολλές φορές ο ληστής συνδύαζε το φαγητό με τη «διασκέδαση» και το υψηλό ρίσκο. Μεταμφιεζόταν και πήγαινε να δειπνήσει ακριβώς δίπλα στα αποσπάσματα που τον κυνηγούσαν.
Καθώς έτρωγε άκουγε τους χωροφύλακες να καταστρώνουν τα σχέδια για τη σύλληψη του. Μια φορά μάλιστα ο Γιαγκούλας φεύγοντας από το εστιατόριο άφησε κάτω από το πιάτο του ένα χαρτάκι που έγραφε «βασιλεύς των Ορέων, Γιαγκούλας» κι έφυγε. Όταν ο εστιάτορας το βρήκε και το έδειξε στους κυνηγούς, εκείνοι έγιναν έξαλλοι. Έτρωγαν δίπλα στο θήραμά τους, που δημόσια τους χλεύαζε και τους γελοιοποιούσε.
Η επιστολή του Γιαγκούλα
Κατά τη διάρκεια της αναζήτησης του Γιαγκούλα από τις αρχές έφτασαν στα αφτιά του ληστή φήμες ότι οι χωροφύλακες κακομεταχειρίστηκαν κάποιους χωρικούς. Πρακτική που ήταν συνηθέστατη κατά την καταδίωξη ληστών. Ο «βασιλιάς των ορέων» εξοργίστηκε και έστειλε στον αρχηγό της χωροφυλακής μια επιστολή, όπου σε αρκετά κατανοητά ελληνικά του εξηγούσε γιατί κανένας βοσκός δεν επρόκειτο να τον προδώσει. Με το γνωστό του θράσος μάλιστα τον απειλούσε και τον έλεγε άνανδρο.
Η επιστολή ήταν η εξής:
«Τί πιέζεις τους εργατικούς ανθρώπους και τους κτηνοτρόφους αφού βρε κωλογαλονάδες γαμώ τ’ αστέρια σας και όλη την οικογένειά σας, αφού σας στέλλω είδηση όπου περνώ και δεν έρχεστε να πολεμήσωμε. Τί φταίγει ο κόσμος ο εργατικός και τους κακοπιέζεις; Έλα εσύ ρε αρχίδι και γίνε τσομπάνος και αν θέλης πρόδωσέ με. Την μίαν την βραδυάν θα με προδώσεις, την άλλη την βραδυάν θα σε κόψω σαν τ’ αρνάκι. Από σήμερα και εντεύθεν να ξεύρης εάν κακοποιήσεις τους ανθρώπους θα σε κάνωμε στρατοκαρτέρια και θα σε πελεκήσωμε με τα σπαθιά μας. Τ’ άντερα σου θα σου τα κάνωμε κοκορέτσι και θα σου τα δώσουμε να τα φας. Κι αυτή τη στιγμή σε καλούμε να έλθης βρε αρχίδι να έλθης να πολεμήσωμε εδώ απάνω εις τον άγιον Προφήτην Ηλίαν, ΦΩΤΗΣ ΓΙΑΓΚΟΥΛΑΣ
Δεν είναι βέβαιο ότι ο αρχηγός φοβήθηκε, αλλά οπωσδήποτε έπιασε το νόημα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι το κομμένο κεφάλι του Γιαγκούλα, από τη χωροφυλακή που χλεύαζε, βρίσκεται στο εγκληματολογικό μουσείο στην Αθήνα ...
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - Θετικά μηνύματα και έλλειψη του... κάτι διαφορετικού...
Συμπαγής ομάδα, με καλά και πολλά τρεξίματα, σωστές αλληλοκαλύψεις, δουλειά και προσπάθεια σε όλους τους χώρους. Οι απαιτήσεις του παιχνιδιού αυτές ήταν, αφού η ΑΕΚ έτσι το αντιμετώπισε, δηλαδή ως τεστ ανασταλτικών ζητουμένων.
Η έλλειψη φαντασίας στη δημιουργία, οι συνεργασίες που δεν βγήκαν, η απουσία του ποδοσφαιριστή που θα έκανε το κάτι διαφορετικό ήταν όμως εξίσου εμφανείς. Μην ξεχνάμε όμως... Δεν είναι μέσα ο Ντιέγο, ο Μάνταλος και (ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ, ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ) ο Λούκα. Έχουμε δρόμο μπροστά μας, ΟΠΟΤΕ ΝΙΚΗ με τον Πλατανιά έστω με ΜΙΣΟ - 0. Και προχωράμε...
ΥΓ. Ικανός με τη μπάλα χαμηλά ο Μπαρόχα, δείγμα άκρως θετικό. Καλή προσπάθεια από τον Μαρμπόσα, δείχνει να παίρνει το μήνυμα ότι η θέση στην ενδεκάδα δεν είναι εξασφαλισμένη. Εξαιρετικές και καθοριστικές επεμβάσεις από τον Ανέστη.
Σε "εθνοπρεπη" σάιτς και μπλογκς είναι δεκάδες οι "ειδήσεις" και οι "πληροφοριες ανωνύμων αναγνωστών για βιαιότητες λαθρομεταναστών"οι οποίες κατά την αναδημοσιευση τους πάντα θα υπενθυμίζουν το άγρυπνο πατριωτικο καθήκον όλων να προστατευθει το ελληνικό γονίδιο από την επέλαση των "ημιαγρίων ξένων".
- "Τι; Δεν ακουσες πως όταν φτάνουν με τα φουσκωτά αφοδεύουν έξω από τις εκκλησίες μας; Άσε που κουβαλάνε ελονοσίες και δεν μας το λένε " μου λέει ο πρώτος φοβισμένος κάτοικος του νησιού στην προσπάθεια του να με αποτρέψει να βρεθώ στον προσφυγικό καταυλισμό....
- "Όχι, δεν αφοδεύουν έξω! Σπάνε τις πόρτες των εκκλησιών μας και τα κάνουν μέσα!" μου λέει ο δεύτερος που είπα να ρωτήσω για να μάθω τι συμβαίνει...
- "Εγώ ξέρω και θα σου πω γιατι το έγραψαν στο Ίντερνετ: μπουκάρουν, αφοδεύουν και τις ακαθαρσίες τις απλώνουν πάνω στις εικόνες" μου λέει τρίτος που δεν τον ρώτησα αλλά ήθελε ντε και καλά να με ενημερώσει. Και εμένα και όσους περισσότερους μπορούσε!
Όταν υποχρεώθηκα να ακούσω και τον τέταρτο, και μάλιστα οργισμένο πια κάτοικο του νησιού, για το πως οι "λαθρομετανάστες δεν μαγαρίζουν μόνο τις εικόνες μας, αλλά σπάνε και τους σταυρούς στα ξωκλήσσια από όπου περνούν...σαν τους τζιχαντιστες εκεί πέρα στη Συρία", εεεε μόνο τότε διαπίστωσα -για μια ακόμη φορά- ότι μπορεί ο σωματικός αυνανισμός, παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα, να μην κουφαίνει ή τυφλωνει, ο "κοινωνικος αυνανισμός" όμως όχι μόνο κουφαίνει και τυφλώνει, αλλά και κατά την...κορύφωσή του γεννά τέρατα!
Το περιστατικό της ...μυρωδάτης ραδιοαρβύλας είναι πέρα για πέρα αληθινό: γιατι το έζησα η ίδια, Ιούνη μήνα στη Λέσβο, παρουσία πολλών και μάλιστα -όπως αργότερα διαπίστωσα- το εν λογω ρατσιστικό γαϊτανάκι φημών αναδημοσιευόταν -σε διαφορες βερσιον!- για ημέρες σε δεκάδες "πατριωτικα" σάιτς και μπλογκς.
Η ιστορία ήταν πέρα για πέρα ψεύτικη: αφού -'οπως διαβεβαίωσε ο δήμος - οι τοπικοί εκκλησιαστικοί παράγοντες δεν βρήκαν εκκλησία ή ξωκλήσι στο νησί παραβιασμένο, μαγαρισμένο με ακαθαρσίες, η λεηλατημένο.
Η "είδηση"/ανάρτηση ωστόσο ήταν πέρα για πέρα επιτυχής: αφού και like πήρε, και share έκανε, και τον φόβο δημιούργησε σε πολλούς "κωφούς" και "τυφλούς" στο νησί, οι οποίοι όχι μόνο πίστεψαν την "είδηση", αλλά και την "μπόλιασαν" όπως βόλευε καλύτερα με έξτρα φοβικές δόσεις, και την έσπειραν με την σειρά τους όπως μπορούσαν γρηγορότερα σε νεα "κουφα" αυτιά, η "τυφλά" ματια!
Στο διαδίκτυο σε διαφορα "εθνοπρεπή" σάιτς και μπλογκς είναι δεκάδες οι αναδημοσιεύσεις "ειδήσεων", που δεν διασταυρώθηκαν ποτέ ή οι αναρτήσεις "τσεκαρισμένων πληροφοριών" ανωνύμων αναγνωστών, οι οποίες πάντα στο τέλος θα υπενθυμίζουν το άγρυπνο πατριωτικό καθήκον όλων να προστατευθεί το ελληνικό γονίδιο από την επέλαση των "ημιαγρίων" ξενων! (σ.σ. βλέπε επισυναπτομενους τίτλους που "τρέχουν" τους τελευταίους μήνες) Και όσο οι πατριδολάγνοι επιδίδονται ακούραστα στον διαδικτυακό αυνανισμό, η...εκσπερμάτωση φημών κατά των προσφύγων που αναζητούν προσωρινό καταφύγιο στη χώρα μας, θα γεννούν νέους "κωφούς" που θα ακούν μόνο ιστορίες για αγρίους και θα φοβούνται και την σκιά τους, και νέους "τυφλούς" που θα βλέπουν δίπλα τους μόνο εχθρούς και τέρατα!
H AEK πραγματοποίησε πολύ καλή εμφάνιση στο 2ο ημίχρονο της φιλικής αναμέτρησης με την Κορόνα Κίελτσε επί πολωνικού εδάφους και επικράτησε με 2-0. Xαμένο πέναλτι, γκολάρα και δοκάρι ο Βάργκας. Γκολ και ασίστ ο Κρισάντους, ο οποίος κέρδισε το πέναλτι της Ένωσης.
Ο Τραϊανός Δέλλας παρέταξε την ομάδα του απέναντι στην πρωτοπόρο του Πολωνικού πρωταθλήματος, Κορόνα Κίελτσε, με τους Ανέστη, Βασιλαντωνόπουλο, Αρθο, Κολοβέτσιος, Πεταυράκη, Σιμόες, Γιόχανσον, Πλατέλλα, Μπαρμπόσα, Αραβίδη και Τζεμπούρ, με τον Αλγερινό φορ να παίρνει θέση στον άξονα, πίσω από τον προωθημένο Αραβίδη.
Η ΑΕΚ στο πρώτο μέρος είχε την υπεροχή, πάτησε σε αρκετές περιπτώσεις την αντίπαλη περιοχή, όμως δεν κατάφερε να τελειώσει ιδανικά φάσεις που δημιούργησε κυρίως με προσπάθειες του Βασιλαντωνόπουλου και του Πλατέλλα από τη δεξιά πλευρά.
Η σημαντικότερη στιγμή των κιτρινόμαυρων στο πρώτο ημίχρονο έγινε στο 44ο λεπτό, όταν μετα από σέντρα του Βασιλαντωνόπουλου από δεξιά, ο Σιμόες έπιασε την κεφαλιά μέσα από την περιοχή, στέλνοντας την μπάλα στην αγκαλιά του Οτσάινα.
Βελτιωμένη στο 2ο μέρος η ΑΕΚ
Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε για την ελληνική ομάδα με τους Μπαρόχα, Σβάρνα, Λαμπρόπουλο, Τζανετόπουλο, Γροντή, Ανάκογλου, Σιμόες, Γκάλο, Βάργκας, Ζόριτς, και Κρισάντους να συνθέτουν την 11άδα. Ο Δέλλας έβαλε τον Βάργκας πίσω από τον Κρισάντους και η Ένωση άρχισε να αποδίδει πολύ καλύτερα συγκριτικά με το πρώτο 45λεπτο. Στο 64' ο Κρισάντους ανατράπηκε εντός περιοχής και κέρδισε πέναλτι, όμως ο Βάργκας που ανέλαβε να το εκτελέσει, δεν κατάφερε να νικήσει τον Οτσάινα.
Στο 70' μετά από κάθετη πάσα του Ανάκογλου ο Κρισάντους βρέθηκε σε πλάγια θέση απέναντι στον Οτσάινα και με πλασέ στην απένατι γωνία άνοιξε το σκορ για τους κιτρινόμαυρους. Τρία λεπτά αργότερα ο Κρισάντους από σκόρερ έγινε δημιουργός, καθώς τροφοδότησε τον Βάργκας κι αυτός αφού προσποίθηκε με πλασέ "κρέμασε" τον Οτσάινα κάνοντας το 2-0 για την Ένωση.
Στο 82' οι Κρισάντους, Ζόριτς και Βάργκας συνεργάστηκαν άψογα αλλά το σουτ του τελευταίου κατέληξε στο αριστερό δοκάρι του Οτσάινα, φάση που αποτέλεσε την τελευταία καλή στιγμή στην αναμέτρηση.
Για τα αστέρια που υπέκυψαν στην βαρύτητα και απέκτησαν τόση δύναμη που παγίδεψαν μέχρι και το φως, μίλησε στο κοινό της Στοκχόλμης ο διάσημος Βρετανός επιστήμονας Στήβεν Χώκιν.
