Το μανιφέστο του ελεύθερου δημοσιογράφου

Είναι δύσκολο να θίξει κανείς σήμερα το ζήτημα της ελευθερίας του Τύπου χωρίς να καταγγελθεί για παραλογισμό, να κατηγορηθεί ότι είναι φασίστας [i], να θεωρηθεί νοσταλγός [ii] του Στάλιν.

Ωστόσο, η ελευθερία του Τύπου, είναι ένα από τα πρόσωπα της ελευθερίας και η επιμονή μας να την υπερασπιζόμαστε θα γίνει κατανοητή αν θελήσουμε να αναγνωρίσουμε πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος να κερδηθεί πραγματικά ο πόλεμος.

Ένας από τους καλούς κανόνες μιας φιλοσοφίας άξιας του ονόματός της είναι να μην αναλώνεται ποτέ σε μάταιους κλαυθμούς απέναντι σε μια κατάσταση που δεν μπορεί πια να αποφευχθεί. Το ερώτημα στην Ελλάδα [iii] δεν είναι πλέον σήμερα πώς μπορεί να διαφυλαχθούν οι ελευθερίες του Τύπου. Είναι πώς, απέναντι στην καταστολή αυτών των ελευθεριών, μπορεί να παραμείνει ελεύθερος ένας δημοσιογράφος. Τα μέσα είναι τέσσερα: διαύγεια, άρνηση, ειρωνεία και επιμονή.

Η διαύγεια προϋποθέτει την αντίσταση στο δέλεαρ του μίσους και την κουλτούρα του μοιραίου. Στον κόσμο που γνωρίζουμε, είναι βέβαιο ότι τα πάντα μπορεί να αποφευχθούν. Ο ίδιος ο οικονομικός, καπιταλιστικός [iv] πόλεμος, που είναι ένα ανθρώπινο φαινόμενο, μπορεί ανά πάσα στιγμή να αποφευχθεί ή να σταματήσει με ανθρώπινα μέσα. Αρκεί να γνωρίζει κανείς την ιστορία των τελευταίων ετών της ευρωπαϊκής πολιτικής για να έχει τη βεβαιότητα πως ο πόλεμος, ο όποιος πόλεμος, έχει προφανή αίτια. Αυτή η καθαρή ματιά στα πράγματα αποκλείει το τυφλό μίσος και την απελπισία. Ένας ελεύθερος δημοσιογράφος δεν απελπίζεται και παλεύει για αυτό που πιστεύει αληθινό σαν οι ενέργειές του να μπορούσαν να επηρεάσουν την εξέλιξη των γεγονότων. Δεν δημοσιεύει τίποτε που μπορεί να υποδαυλίσει το μίσος ή να αναμοχλεύσει την απελπισία.

Απέναντι στο διογκούμενο κύμα ανοησίας, είναι επίσης απαραίτητο να αντιτάξουμε κάποιες αρνήσεις. Όλοι οι περιορισμοί του κόσμου δεν μπορούν να κάνουν ένα καθαρό πνεύμα να γίνει ανέντιμο. Με τις λιγοστές γνώσεις που διαθέτουμε για τον μηχανισμό της πληροφόρησης είναι εύκολο να διασφαλίσουμε την αυθεντικότητα μιας είδησης. Ένας ελεύθερος δημοσιογράφος, το 2013 [v], πρέπει να αφιερώσει σε αυτό όλη την προσοχή του. Διότι, αν δεν μπορεί να πει όλα όσα πιστεύει, μπορεί να μην πει αυτό που δεν πιστεύει ή που θεωρεί αναληθές.

Μια ελεύθερη εφημερίδα κρίνεται εξίσου από αυτά που λέει και από αυτά που δεν λέει. Αυτή η αρνητική ελευθερία είναι, μακράν, η πιο σημαντική όλων. Διότι προετοιμάζει την έλευση της αληθινής ελευθερίας. Κατά συνέπεια, μια ανεξάρτητη εφημερίδα παραθέτει την πηγή των πληροφοριών της, βοηθά το κοινό να τις αξιολογήσει, απορρίπτει την προπαγάνδα, απαλείφει τα υβρεολόγια, πραΰνει με σχόλια την ομογενοποίηση των πληροφοριών και, με δυο λόγια, υπηρετεί την αλήθεια στο ανθρώπινο μέτρο των δυνάμεών της.

Και φτάνουμε έτσι στην ειρωνεία. Μπορεί κανείς να δεχθεί, θεωρητικά, πως ένα πνεύμα που θέλει και μπορεί να επιβάλει περιορισμούς είναι αδιαπέραστο στην ειρωνεία. Δεν βλέπουμε τη Μέρκελ, την τρόικα και τους εν Ελλάδι εντεταλμένους τους [vi], για να χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα ανάμεσα σε άλλα, να χρησιμοποιούν τη σωκρατική ειρωνεία. Η ειρωνεία παραμένει λοιπόν ένα άνευ προηγουμένου όπλο εναντίον των υπερβολικά ισχυρών.

Συμπληρώνει την άρνηση υπό την έννοια ότι επιτρέπει, όχι απλώς να απορρίπτουμε το ψευδές, αλλά να λέμε συχνά το αληθές. Ένας ελεύθερος δημοσιογράφος, το 2013 [vii], δεν συντηρεί πολλές ψευδαισθήσεις για την ευφυΐα αυτών που τον καταπιέζουν. Είναι απαισιόδοξος όσον αφορά τον άνθρωπο. Μια αλήθεια που διατυπώνεται σε δογματικό τόνο εννέα φορές στις δέκα λογοκρίνεται. Η ίδια αλήθεια ειπωμένη ευχάριστα δεν λογοκρίνεται παρά πέντε φορές στις δέκα. Ένας ελεύθερος δημοσιογράφος λοιπόν, το 2013 [7], είναι απαραίτητα ειρωνικός, αν και συχνά παρά τη θέλησή του. Η αλήθεια και η ελευθερία είναι απαιτητικές μετρέσες, έχουν λίγους εραστές.

Είναι προφανές πως αυτή η πνευματική στάση δεν μπορεί να συντηρηθεί αποτελεσματικά χωρίς ένα ελάχιστο επιμονής. Πολλά εμπόδια τίθενται στην ελευθερία της έκφρασης. Δεν είναι τα πιο σοβαρά που μπορούν να αποθαρρύνουν ένα πνεύμα. Γιατί οι απειλές, οι παύσεις, οι διώξεις έχουν γενικά στην Ελλάδα [viii] το αντίθετο από το ποθούμενο αποτέλεσμα. Πρέπει όμως να παραδεχτούμε πως υπάρχουν εμπόδια που αποθαρρύνουν: η σαθρή ανοησία, η οργανωμένη νωθρότητα, η επιθετική βλακεία, και αυτά είναι μόνο μερικά. Να το μεγάλο εμπόδιο επί του οποίου πρέπει να θριαμβεύσουμε. Η επιμονή είναι εδώ θεμελιώδης αρετή. Με τρόπο παράδοξο αλλά προφανή, τίθεται στην υπηρεσία της αντικειμενικότητας και της ανοχής.

Ιδού λοιπόν ένα σύνολο κανόνων για τη διατήρηση της ελευθερίας ακόμη και στους κόλπους της δουλείας. Και μετά; Θα ρωτήσει κάποιος. Μετά; Ας μη βιαζόμαστε. Αν κάθε Ελληνας [ix] θελήσει να προστατεύσει στη σφαίρα του ό,τι θεωρεί αληθές και δίκαιο, αν θελήσει να βοηθήσει με τον αδύναμο τρόπο του στην περιφρούρηση της ελευθερίας, να αντισταθεί στην εγκατάλειψη και να κάνει γνωστή τη βούλησή του, τότε και μόνο τότε αυτός ο πόλεμος θα κερδηθεί, με την ουσιαστική έννοια της λέξης. Η αρετή του ανθρώπου είναι να αντέξει απέναντι σε ό,τι τον ακυρώνει.

Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε από τον γαλλο-αλγερινό συγγραφέα, φιλόσοφο και δημοσιογράφο, βραβευμένο με Νόμπελ λογοτεχνίας, Αλμπέρ Καμύ (1913 – 1960). Τον Νοέμβριο του 1939, την εποχή που οι φωτιές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έχουν αρχίσει ήδη να κατακαίνε την Ευρώπη και ο Τύπος ήδη λογοκρίνεται, ο 26χρονος τότε Καμύ είναι αρχισυντάκτης της εφημερίδας Le Soir Republicain στη γενέτειρά του, το Αλγέρι, και συντάσσει το μανιφέστο του ελεύθερου δημοσιογράφου. Οι αποικιοκρατικές αρχές θα απαγορεύσουν τη δημοσίευσή του. Το κείμενο παρέμεινε ανέκδοτο ως το 2012, όταν εντοπίστηκε από μια συνεργάτιδα της εφημερίδας Le Monde, τη Μασά Σερί, στα Εθνικά Αρχεία των Υπερπόντιων Εδαφών στην Εξ-Αν-Προβάνς της Γαλλίας. Το δημοσίευουμε έχοντας αλλάξει ελάχιστες λέξεις. Τις πρωτότυπες τις βλέπετε στις υποσημειώσεις. Οποιεσδήποτε ομοιότητες με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι, άλλωστε, συμπτωματικές.

[i] η Μάτα Χάρι
[ii] ανηψιός
[iii] Γαλλία
[iv] -
[v] 1939
[vi] Χίτλερ
[vii] 1939
[viii] Γαλλία
[ix] Γάλλος

Πηγή: unfollow 

Read More

Νέος ισχυρός σεισμός στην Κρήτη

Νέος ισχυρός σεισμός 6 Ρίχτερ σημειώθηκε πριν λίγα λεπτά στην Κρήτη 00:39 πμ 119 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Ηρακλείου Κρήτης. Στον γεωγραφικό θαλάσσιο χώρο όπου τις τελευταίες 2 μέρες εκδηλώνεται έντονη δραστηριότητα.  Ο σεισμός έγινε αισθητός και στο Ηράκλειο. 

Μέχρι στιγμής δεν εχει αναφερθεί κάποια υλική ζημιά ή κάποιος τραυματισμός.

Read More

22ο αντιιμπεριαλιστικό πανελλαδικό διήμερο 5-7 Ιούλη, Χανιά- Σούδα

«ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΩΝ,

ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ»

To αντιιμπεριαλιστικό πανελλαδικό διήμερο της ΚΝΕ ταξιδεύει φέτος στα Χανιά της Κρήτης. Χιλιάδες νέοι και νέες θα κατασκηνώσουμε στους Αγίους Αποστόλους Χανίων. Θα ενώσουμε τη φωνή μας και θα διαδηλώσουμε ενάντια στην αμερικανονατοϊκή βάση της Σούδας, το βασικότερο στήριγμα του αμερικανικού 6ουστόλου που βρίσκεται στο χώρο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Σε ένα από τα πιο σημαντικά ορμητήρια των ιμπεριαλιστών που χρησιμοποιούν για να σφάζουν λαούς και να προωθούν τα συμφέροντά τους. Στη βάση που χρησιμοποιήθηκε για το μακέλεμα των λαών της Γιουγκοσλαβίας (1999), του Αφγανιστάν (2001), του Ιράκ (2003) και πιο πρόσφατα της Λιβύης (2011). Που ακόμα και ο τότε υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ παραδέχτηκε ότι«χωρίς τη βάση της Σούδας ο πόλεμος στο Ιράκ δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί».

Η βάση της Σούδας σήμερα αναβαθμίζεται στρατιωτικά με ευθύνη της κυβέρνησης, ενώ την ίδια ώρα οξύνονται οι ανταγωνισμοί μεταξύ μονοπωλιακών ομίλων και καπιταλιστικών κρατών στην ευρύτερη περιοχή και ενώ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ κλιμακώνουν την ιμπεριαλιστική επέμβαση ενάντια στο Συριακό λαό.

Η ελληνική κυβέρνηση για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών μπλέκει τον ελληνικό λαό και τη νεολαίαστους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστικών οργανισμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Συμμετέχει στις ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων, διατηρεί τις στρατιωτικές ΝΑΤΟϊκές βάσεις, όπως της Σούδας, κάνει συμφωνίες και κοινά στρατιωτικά γυμνάσια με το Ισραήλ. Ο λαός και η νεολαία δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από αυτές τις συμμαχίες, όπως δεν κέρδισαν τίποτα όλα αυτά τα χρόνια. Γι’ αυτό δυναμώνουμε την πάλη για:

Να μην συρθεί η Ελλάδα στους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που ετοιμάζονται σε βάρος της Συρίας και του Ιράν, οι οποίοι θα έχουν τραγικές συνέπειες για τους λαούς της περιοχής και της χώρας μας.

Να υπάρξει άμεση απεμπλοκή, να μην τηρηθεί οποιαδήποτε «συμβατική υποχρέωση» και συμφωνία με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ που άμεσα ή έμμεσα εμπλέκει τη χώρα.

Να μη χρησιμοποιηθεί, να κλείσει τώρα η βάση της Σούδας και όλες οι στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα!

Να επιστρέψουν όλα τα ελληνικά στρατεύματα που βρίσκονται εκτός συνόρων.

Να ακυρωθούν τα στρατιωτικά γυμνάσια και όλες οι συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ.

Να δυναμώσει η πάλη για την αποδέσμευση από αυτούς τους σχεδιασμούς και το ΝΑΤΟ.

«Από τους πολέμους των εκμεταλλευτών…»

Στη Μέση Ανατολή, στην Ανατολική Μεσόγειο, στα Βαλκάνια έχουν βγει τα μαχαίρια ανάμεσα στα μονοπώλια των ΗΠΑ, ΕΕ, Κίνας, Ρωσίας και άλλων, για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των κοιτασμάτων πετρελαίου, φυσικού αερίου, για τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς, τα μερίδια των αγορών. Οι εκμεταλλευτές κάθε χώρας συμμαχούν και ανταγωνίζονται μεταξύ τους ανάλογα με τα συμφέροντά τους.

Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις, οι πόλεμοι που διεξάγονται για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών, είναι αποτέλεσμα των ανταγωνισμών τους, συνέχεια της «ειρηνικής» πολιτικής τους με στρατιωτικά πλέον μέσα.

«Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους καθώς ο γιος από τη μάνα» (Μπέρτολτ Μπρεχτ).Είναι υποκριτές όσοι μιλάνε για ειρήνη αλλά δε βγάζουν άχνα για τα μονοπώλια και τα κέρδη τους που οδηγούν στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Ο καπιταλισμός είναι που γεννάει κρίσεις, φτώχεια, πολέμους. Αυτός πρέπει να ανατραπεί σε κάθε χώρα.

Σήμερα τσακώνονται μονοπωλιακοί όμιλοι και καπιταλιστικά κράτη μεταξύ τους για το ποιος θα έχει τη λιγότερη χασούρα από την καπιταλιστική κρίση ενώ στρατιωτικές επεμβάσεις μικρές ή μεγάλες κλιμακώνονται. Αύριο ότι δε λύσουν σε συμφωνίες και συνόδους θα το λύσουν με τα όπλα πιο γενικευμένα από ότι τώρα, βουτώντας τους λαούς στο αίμα τους.

Σήμερα για τα κέρδη τους οι εκμεταλλευτές, μαζί με τις κυβερνήσεις και τις ενώσεις τους τσακίζουν τα δικαιώματά μας στη μόρφωση, τη δουλειά, τη ζωή, μας καταδικάζουν στην ανεργία, στην εργασιακή περιπλάνηση. Αύριο πάλι για τα συμφέροντα τους θα θελήσουν να μας κάνουν κρέας για τα κανόνια τους.

«… στην κατάργηση της εκμετάλλευσης»

Οι νέοι και οι νέες των εργατικών λαϊκών οικογενειών σηκώνουμε τη δική μας σημαία, τη σημαία του αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματά μας. Τη σημαία του αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για την εργατική λαϊκή εξουσία. Για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του. Για την αλληλεγγύη και την κοινή πάλη των λαών. Για το δικό μας μέλλον, για τις δικές μας ανάγκες στη ζωή.

Πάρε μέρος στο 22ο Αντιιμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ στα Χανιά, στις 5-7 Ιούλη!

Ενίσχυσε οικονομικά την ΚΝΕ για τη διοργάνωση του Διημέρου!



Βίντεο από το περσινό 21ο αντιιμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ στο Νεστόριο Καστοριάς

Read More

Χρήσιμες απαντήσεις σε βλάκες για το κλείσιμο της ΕΡΤ

Η βλακεία δεν έχει όρια, όπως όλοι γνωρίζουμε. Επίσης γνωρίζουμε ότι η υπομονή έχει όρια. Για να μην τα εξαντλήσετε, προσπαθήστε να αντιμετωπίσετε την βλακεία όπως της αξίζει: Τρολάρετέ την!

Παρακάτω προτείνονται ορισμένες απαντήσεις:

ΒΛΑΚΑΣ: Καλά την έκαναν και την έκλεισαν, όλοι με βίσμα είχαν μπει.

ΑΠΑΝΤ.: Καλά αυτούς τουλάχιστον τους διόρισαν. Εσύ που ψήφιζες τζάμπα τόσα χρόνια ΠΑΣΟΚ-ΝΔ δεν αισθάνεσαι λίγο μαλάκας;

ΒΛΑΚΑΣ: Και που υπήρχε δεν έβλεπα, οπότε δεν με νοιάζει.
ΑΠΑΝΤ.: Ούτε εγώ έχω δει το αγροτικό ιατρείο του χωριού σου, οπότε δεν με νοιάζει αν το κλείσουν.

ΒΛΑΚΑΣ: Ωραία, τόσο καιρό την πληρώναμε τζάμπα. Τώρα θα ξεφουσκώσει ο λογαριασμός της ΔΕΗ.
ΑΠΑΝΤ.: Αλήθεια ε; Και που σκοπεύεις να επενδύσεις αυτά που θα γλιτώσεις από την ΕΡΤ;

ΒΛΑΚΑΣ: Αφού ήταν παπαγαλάκια της κυβέρνησης, τι σε νοιάζει;
ΑΠΑΝΤ.: Ενδιαφέρομαι για την ισορροπία της φύσης και αγαπώ τα σπάνια πτηνά.

ΒΛΑΚΑΣ: Για το Άλτερ γιατί δεν έγιναν τα ίδια και τώρα φωνάζουν όλοι;
ΑΠΑΝΤ.: Γιατί δεν μπορούν να φανταστούν τη ζωή τους χωρίς Μπήλιω Τσουκαλά.

ΒΛΑΚΑΣ: Ήταν κοπρόσκυλα και δεν δούλευαν. Όπως όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν όλα.
ΑΠΑΝΤ.: Και μετά ποιον θα έχεις να βρίζεις;

ΒΛΑΚΑΣ: Αφού είπε η κυβέρνηση ότι θα την ξανανοίξει, πως κάνουν έτσι;
ΑΠΑΝΤ.: Ε, άμα το είπε η κυβέρνηση θα γίνει. Έχεις δίκιο, μαλακία μου που αγχώνομαι.

ΒΛΑΚΑΣ: Καλά εσύ δεν έκραζες την ΕΡΤ για τη Γιουροβίζιον;
ΑΠΑΝΤ.: Καλά εσύ δεν αγχωνόσουν αν θα πλασαριστεί ο Αγάθωνας στην πεντάδα;

ΒΛΑΚΑΣ: Στον ιδιωτικό τομέα απολύονται χιλιάδες κάθε μέρα. Δεν βλέπω κανέναν να ασχολείται με αυτούς.
ΑΠΑΝΤ.: Καλά εσύ δεν μου έλεγες ότι σε έπρηζα πέρυσι με τους Χαλυβουργούς;

 

πηγή: http://2310net.wordpress.com   Αναδημοσίευσή απο: http://aristeramitilini.blogspot.gr

Read More

Γιατί φοβάμαι Χούντα. Του Κώστα Βαξεβάνη

Ξέρω πως αυτό το άρθρο θα σχολιαστεί και ίσως να γίνει και η αιτία για να μου αποδοθούν κατηγορίες πεσιμισμού, απαισιοδοξίας, αιρετικού λόγου ή αδυναμίας να κρίνω πώς έχουν τα πράγματα. Ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει.Θεωρώ πως μερικές φορές ο φόβος είναι πιο χρήσιμος από την άγνοια κινδύνου και ο φόβος πως τα πράγματα ισχύουν στη χειρότερη πλευρά τους πιο πολιτικός από οποιαδήποτε politically correct ανάλυση.

Η Δημοκρατία δεν απειλείται και δεν πέφτει, αν δεν ξεφτιλιστεί. Δεν εξαφανίζεται με αυτοματισμό, αν δεν φανεί περιττή στα μάτια του κόσμου. Δεν κυριαρχούν σωτήρες, αν πρώτα η Δημοκρατία δεν έχει δείξει ανίκανη να λύσει τα προβλήματα που δημιουργεί η λειτουργία της. Η Δημοκρατία πέφτει αν δείξει πως είναι ανίκανη και περιττή.

Ας δούμε τι γίνεται στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Η Δημοκρατία αδυνατεί να επιλύσει οποιοδήποτε πρόβλημα στην ελληνική κοινωνία. Η Δημοκρατία που διαχειρίζεται η τρικομματική κυβέρνηση έχει επιλέξει τα χειρότερα σενάρια για τις ζωές όλων μας. Δεν χρειάζεται ανάλυση. Νομίζω πως διαφωνούμε μεταξύ μας στο αν αυτό είναι αναγκαίο ή όχι. Όπως και να το χαρακτηρίσουμε, όμως, υπάρχει. Η Δημοκρατία μας εμφανίζεται όλο και πιο ανίκανη να λύσει τα προβλήματα. Ακόμη και αυτοί που χειροκροτούν την «γερμανική επιβολή» ως Δημοκρατία, θα συμφωνήσουν πως δεν μπορούν να ψηφίσουν Μέρκελ στις επόμενες ελληνικές εκλογές.

Η Δημοκρατία μας επίσης, κάθε ημέρα εμφανίζεται και πιο περιττή. Αχρείαστη, με υποκατάστατα λειτουργίας. Ο κοινοβουλευτισμός περιορίζεται σε εκλογή Κοινοβουλίου και όχι απαραίτητα στον τρόπο λειτουργίας του. Αφήνω κατά μέρος τα σκανδαλώδη που διανθίζουν τη δράση του (όσοι διαβάσετε το HOT DOC που είναι στα περίπτερα θα δείτε πως λειτουργούν ως μαφιόζοι για να μην δικαστεί ποτέ υπουργός και για τίποτα) και πάω στο συνεχές κλάδεμα κάθε θεσμικής ουσιαστικής λειτουργίας.

Από την πρώτη στιγμή που προέκυψε το θέμα «ΕΡΤ» επιμένω, πως αυτό που κυρίως αποδεικνύεται είναι η κατάργηση της Δημοκρατίας. Τι εννοώ; Η κυβέρνηση πέρασε για τις ΔΕΚΟ (όχι μόνο για την ΕΡΤ) Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που αφορούν την κατάργησή τους. Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, είναι η προσωρινή ανάθεση της Νομοθετικής Εξουσίας (που έχει η Βουλή) στην Εκτελεστική Εξουσία (την κυβέρνηση). Δηλαδή ένας μη ψηφισμένος νόμος εφαρμόζεται σε απρόβλεπτες και επείγουσες καταστάσεις και επικυρώνεται εκ των υστέρων από τη Βουλή. Τον τελευταίο χρόνο, η κυβέρνηση κυβερνά με νόμους που περνά με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου χωρίς να υπάρχει επείγουσα ή απρόβλεπτη κατάσταση. Κάθε φορά που υπάρχει κοινωνική ή εσωκοινοβουλευτική αντίδραση για κάποιο μέτρο, αυτό περνά αυτόματα για να αποφευχθούν οι αντιδράσεις και οι κλυδωνισμοί. Στο μεσοδιάστημα ως την ψήφισή του, τα media έχουν προετοιμάσει τον κόσμο ή έχουν επέλθει τόσα πολλά ακόμη ανάλογα μέτρα, που η κοινή γνώμη αποκτά τον ρόλο του τρομαγμένου τερματοφύλακα πριν το πέναλτι.

Ίσως αυτό φαντάζει μια υπερβολή. Δηλαδή μπορεί να χαρακτηριστεί αισχρός πολιτικαντισμός, αλλά όχι και απραξία της Δημοκρατίας. Θα μου επιτρέψετε να αναφέρω ένα ιστορικό παράδειγμα. Μετά από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Γερμανία δημιουργήθηκε το Κράτος της Βαϊμάρης. Η Γερμανική Δημοκρατία δηλαδή, η οποία προσπαθούσε να διαχειριστεί την διάλυση της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, την ταπεινωτική ήττα και την ανάγκη για τη δημιουργία μιας Δημοκρατίας. Το 1930 η Γερμανική Δημοκρατία σπαρασσόταν και αδυνατούσε να λύσει πολλά από τα προβλήματα των Γερμανών. Μια ασταθής κυβέρνηση Συμμαχίας κυβερνούσε τη χώρα. Ανάμεσα στις αδυναμίες ήταν και αυτή του να νομοθετήσει. Έτσι η κυβέρνηση θεώρησε καλό, στο όνομα της σταθερότητας και της διακυβέρνησης της Γερμανίας, να ενεργοποιήσει το άρθρο 48 του Συντάγματος, που της έδινε το δικαίωμα να νομοθετεί με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, σε περιπτώσεις ανάγκης.(Σας θυμίζει κάτι;)

Επί τρία χρόνια ο Καγκελάριος Χίντεμπουργκ υπέγραφε νόμους που δεν ψηφίζονταν από το Κοινοβούλιο. Η κοινοβουλευτική λειτουργία έγινε περιττή. Ο κόσμος καταλάβαινε πως τον κοροϊδεύουν και πως η Δημοκρατία όχι μόνο ήταν υποκριτική, αλλά δεν μπορούσε να λύσει κανένα από τα προβλήματα που είχε δημιουργήσει η κατάρρευση της Γερμανικής Αυτοκρατορίας. Έτσι το 1933, ο Χίτλερ κατάφερε να πάρει την εξουσία (με εκλογές και όχι με πραξικόπημα όπως νομίζουν πολλοί) καταδεικνύοντας αυτή την υποκρισία και την μη λειτουργία της Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία κατέρρευσε όταν έγινε ανίκανη και περιττή.

Ακόμη και στην Ελλάδα του ‘60 που έγινε το πραξικόπημα, χρειάστηκε η Δημοκρατία να φανεί αδύναμη να αντιμετωπίσει το παρακράτος και οι πολιτικοί να εμφανιστούν ως μαριονέτες που αρκεί κάποιος να τους πληρώσει πολλά για να κάνουν μια αποστασία όπως αυτή του 1965. Ο Παπαδόπουλος δεν ήρθε με εκλογές, αλλά αν δεν είχε αυτοξευτελιστεί η Δημοκρατία, ούτε θα ερχόταν, ούτε θα έμενε.

Σήμερα ζούμε μια Δημοκρατία σε αυτή την κατάσταση. Ο θεσμός του Κοινοβουλίου έχει ξεφτιλιστεί. Η Δημοκρατία είναι απαξιωμένη και φαίνεται όλο και περισσότερο αχρείαστη, περιττή. Το Κοινοβούλιο «δείχνει» να μην χρειάζεται και η συνεχής επίκληση «κινδύνων» κάνουν την αυταρχική διακυβέρνηση να φαίνεται όλο και πιο δικαιολογημένη.

Η κατάσταση αυτή θα χειροτερεύει. Για να σταθεί, μια αυταρχική κυβέρνηση θα παράγει όλο και περισσότερο αυταρχισμό. Για να αποκτά την επίφαση της δημοκρατικής νομιμότητας, θα μετατίθεται σε όλο και πιο ακραίες θέσεις για να ψαρεύει ψήφους από το χώρο που γοητεύει η Χρυσή Αυγή. Τα κόμματα της συγκυβέρνησης, κενά πολιτικά και χρήσιμα μόνο για την επιβίωση της κυβέρνησης, θα αποδέχονται όλα τα συντηρητικά μέτρα για να διατηρείται η κυβέρνηση και να επιβιώνουν πολιτικά οι ηγέτες τους. Έτσι, θα βοηθούν όλο και περισσότερο στην συντηρητική στροφή διατηρώντας την λεκτική διαφοροποίηση. Το χειρότερο είναι πως περισσότερο αυτά παρά ο Σαμαράς, θα επισείουν την ανάγκη μη εκλογών, ξέροντας πως οι εκλογές μπορεί να σημάνουν το τέλος.

Έτσι, με τη μέθοδο του Χίτλερ ή του Παπαδόπουλου, η Δημοκρατία ως ανίκανη, περιττή, ατιμασμένη, δεν θα έχει λόγο να υπάρχει. Σε όλα αυτά που περιγράφω, φαίνεται να απουσιάζει ένας βασικός παράγοντας που μπορεί να τα ανατρέψει όλα. Είναι η θέληση του κόσμου και η απόφαση να τα ανατρέψει. Αυτό για να γίνει πρέπει τα κόμματα της αντιπολίτευσης ή οι παραπλανημένοι της συμπολίτευσης να ξεκαθαρίσουν τους κινδύνους στον κόσμο και να απαιτήσουν η ανατροπή των αντιδημοκρατικών μέτρων να γίνει τώρα. Και ελπίζω να είναι ο λόγος που θα αποδειχθώ πολύ κακός προφήτης.

Υ.Γ. Με φοβίζει περισσότερο ότι ακόμη και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει μπει στο ρόλο κλητήρα. Παρά τις περιορισμένες αρμοδιότητές του, θα μπορούσε, όταν -όπως συμβαίνει πάντα- ενημερώθηκε για τα Προεδρικά Διατάγματα που πρέπει να υπογράψει, να προειδοποιήσει πως δεν θα το κάνει για την αποφυγή πολιτικής κρίσης. Δεν το έκανε.

πηγή: koutipandoras

Read More

Το Μ.Α.Σ. κοντά στους απολυμένους της ΕΡΑ Ηρακλείου

Έξω απο τα γραφεία της ΕΡΤ στο Ηράκλειο βρέθηκαν φοιτητές που συσπειρώνονται στο Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών και στον σύλλογο φυσικού του Πανεπιστημίου Κρήτης. Οι φοιτητές βρέθηκαν στον χώρο για να δείξουν έμπρακτα την ταξική αλληλεγγύη τους και να περιφρουρησουν την κατάληψη. Είχαν μάλιστα και την ευκαιρία να μιλήσουν απο τα μικρόφωνα της ΕΡΑ. 

Νωρίτερα και στις 12:00 είχε πραγματοποιηθεί κινητοποίηση των φοιτητών και πορεία στα "λιοντάρια" και στο κέντρο του Ηρακλείου για να γνωστοποιηθεί αλλά και για να καταγγελθεί απόφαση της κοσμητείας της σχολής θετικών και τεχνολογικών επιστημών του Πανεπιστημιου Κρήτης να δώσει συνέχεια στην δίωξη 12 φοιτητών του τμήματος φυσικής.

Οι σπουδαστές μεταξύ των άλλων τόνισαν τόσο απο την ΕΡΑ όσο και απο την κινητοποίησή τους ότι: Το γεγονός αυτό δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, αλλά αποτελεί εφαρμογή, στην παιδεία, του δόγματος "Νόμος και Τάξη" που προωθεί η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ ενάντια στο Λαϊκό κίνημα. Προχωράει σε ποινικοποίηση και καταστολή κινητοποιήσεων, απαγόρευση διαδηλώσεων και επιστράτευση απεργών. έτσι και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει στόχο να μετατρέψει τα ΑΕΙ ΤΕΙ σε ανώνυμες εταιρίες και την  παιδεία σε εμπόρευμα, στο οποίο θα έχουν οι λίγοι και εκλεκτοί, η υλοποίηση των στόχων της προϋποθέτει ιδρύματα στα οποία δεν θα κουνιέται φύλλο. 

Ρεπορτάζ: web radioanemotia

Read More

Ισχυρός σεισμός στο Ηράκλειο Κρήτης και έντονη σεισμική δραστηριότητα

Σεισμός 6 της κλίμακας Ρίχτερ πραγματοποιήθηκε στις 19:11, 113 χιλιόμετρα νοτίος του Ηρακλείου.
Ο διάρκεια του σεισμού ήταν αρκετά μεγάλη και αναστάτωσε τους Κρητικούς.  Μέχρι στιγμής δεν έχουν αναφερθεί ζημιές και τραυματισμοί πολιτών.
μετασεισμοί έγιναν   στις 20:22 (4,7 Ρίχτερ) στον θαλάσσιο χώρο στο Τυμπάκι στην νότια πλευρά της Κρήτης. Για οτιδήποτε νεότερο θα σας ενημερώνουμε με ρεπορτάζ.

Πηγές για τους σεισμούς στον ελλαδικό χώρο: http://www.geophysics.geol.uoa.gr/stations/maps/recent.html
http://www.seismoi-live.gr/

Read More

Για εκείνους που χάνουν σκόπημα το "σήμα" σχετικά με την ΕΡΤ και τα ΜΜΕ

Όσο περνούν οι μέρες και εξελίσσεται ο αγώνας των εργαζομένων στην ΕΡΤ ενάντια στο κλείσιμο της κρατικής τηλεόρασης, όσο στηρίζουν αυτόν τον αγώνα άλλοι κλάδοι εργαζομένων, ακόμα και με δικές τους απεργιακές κινητοποιήσεις, ανοίγει όλο και πιο πολύ η συζήτηση γύρω από την ενημέρωση, αλλά και τους αγώνες των εργαζομένων γενικότερα.

Στο επίκεντρο των συζητήσεων αυτών βρίσκεται και το θέμα της κατεύθυνσης των αγώνων, της κατεύθυνσης που πρέπει να έχει το εργατικό και λαϊκό κίνημα, ώστε και να μπορέσει να ανακόψει την αντιλαϊκή επίθεση, αλλά και να ανοίξει δρόμους για ριζοσπαστικές αλλαγές.

Σε αυτό το πλαίσιο δοκιμάζονται και στην πράξη οι θέσεις πολιτικών κομμάτων και μπορούν να βγουν συμπεράσματα για το κατά πόσον όλες οι θέσεις οι οποίες πλασάρονται ως φιλολαϊκές, όλες οι θέσεις οι οποίες προβάλλονται από φορείς που δείχνουν στήριξη στον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ, είναι πράγματι υπέρ του λαού ή κατά πόσον αποτελούν παραλλαγές της κυβερνητικής πολιτικής με πιο …δημοκρατικό πρόσωπο.

Αρκετό καιρό πριν από σήμερα, όσο ακόμα φούντωνε η σεναριολογία για το ακριβές μέλλον της κρατικής τηλεόρασης, το ΚΚΕ με Ερώτησή του στη Βουλή ξεκαθάριζε ότι η «συρρίκνωση και απαξίωση της ΕΡΤ δε γίνεται για λόγους εξοικονόμησης, αλλά για να αδειάσει ο χώρος ώστε να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους τα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια και ραδιόφωνα. Να συγκεντρωθούν τα ΜΜΕ ακόμα ταχύτερα στους λίγους επιχειρηματικούς ομίλους» και τόνιζε: «Αυτές οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η στρατηγική που ακολουθείται, οδηγεί σε μια ΕΡΤ ιδιωτικοποιημένη, στήριγμα των μεγάλων επιχειρηματιών στο χώρο των ΜΜΕ και ενταγμένη ακόμα περισσότερο στην επιδίωξη του κράτους και των κυβερνήσεων για την ιδεολογική - πολιτική χειραγώγηση του λαού, παρά τις προσπάθειες δημοσιογράφων και άλλων εργαζομένων που δεν υποτάσσονται στην κυρίαρχη προπαγάνδα, πολιτική και ιδεολογία».

Ο χαρακτήρας, λοιπόν, των επιδιώξεων για την ΕΡΤ είναι συγκεκριμένος και ενταγμένος στη στρατηγική κυβέρνησης - ΕΕ - πλουτοκρατίας για έξοδο από την καπιταλιστική κρίση προς όφελος των μονοπωλίων, που προϋποθέτει αφ' ενός τσάκισμα των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων και αφ' ετέρου παραχώρηση στους μονοπωλιακούς ομίλους νέων πεδίων για να ξεκλειδώσουν τα συσσωρευμένα κεφάλαιά τους και να κάνουν επενδύσεις.

Αυτό το σχεδιασμό εξυπηρετεί και το κλείσιμο και η αναδιάρθρωση της ΕΡΤ, καθώς κομμάτι των δραστηριοτήτων της κρατικής τηλεόρασης, υποδομές, αρχειακό υλικό κ.λπ. θα παραδοθούν σε επιχειρηματίες, ενώ ακόμα μεγαλύτερη θα είναι η εμπλοκή των μονοπωλιακών ομίλων και στον τομέα της ενημέρωσης. Ταυτόχρονα, φυσικά, μόνιμη επιδίωξη της αστικής τάξης είναι ο έλεγχος και η αξιοποίηση των ΜΜΕ ως εργαλείων πολιτικής και ιδεολογικής χειραγώγησης του λαού από το αστικό κράτος.

Φυσικά, είτε μέσω της αναδιάρθρωσης της σημερινής κρατικής τηλεόρασης είτε με τη δημιουργία της νέας ΕΡΤ, οι εργαζόμενοι που θα παραμείνουν ή που θα προσληφθούν, αντίστοιχα, θα δουλεύουν με χειρότερες εργασιακές σχέσεις, με μισθούς-ψίχουλα και με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

Αυτός ο σχεδιασμός είναι βαθιά ενταγμένος στη στρατηγική της εξουσίας της πλουτοκρατίας για έξοδο από την καπιταλιστική κρίση και η προώθησή του δεν εξαρτάται από το ένα ή το άλλο «μείγμα διαχείρισης».

Σε αυτό το πλαίσιο, η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για τα ΜΜΕ και την ενημέρωση δε διαφοροποιείται στρατηγικά από εκείνη των άλλων κομμάτων που θέλουν τη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Αλέξης Τσίπρας, στην ομιλία του σε πρόσφατη εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ για τα ΜΜΕ, ξεκαθαρίζει ότι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων, ούτε την ύπαρξη μονοπωλιακών ομίλων ΜΜΕ. Από αυτό αν ξεκινήσει κανείς, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί πως όλες οι άλλες κορόνες του ΣΥΡΙΖΑ, περί «κοινωνικής τηλεόρασης» και «συνεργατικών δημοσιογραφικών καναλιών», είναι για να χαϊδέψουν αυτιά και όχι για να αλλάξουν ριζικά το σύστημα των ΜΜΕ.

Κεντρική ιδέα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η θέση που διατύπωσε σε αυτήν την εκδήλωση ο Α. Τσίπρας. Είπε συγκεκριμένα: «Εμείς οραματιζόμαστε ένα μοντέλο κοντά στο BBC, δηλαδή μια δημόσια τηλεόραση που θα ασκεί τεκμηριωμένη κριτική στην κυβέρνηση. Ενώ η εσωτερική τρόικα οραματίζεται ένα μοντέλο σύγχρονης ΥΕΝΕΔ, που θα λιβανίζει την κυβέρνηση και θα ασκεί λογοκρισία στην αντιπολίτευση».

Ο Α. Τσίπρας επικαλείται το βρετανικό BBC, το οποίο είναι ένας ημιαυτόνομος δημόσιος οργανισμός - συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα - και η λειτουργία του χρηματοδοτείται από ετήσιο τηλεοπτικό τέλος που πληρώνουν όλοι όσοι χρησιμοποιούν οποιοδήποτε μέσο για να έχουν τηλεοπτική εικόνα (νοικοκυριά, επιχειρήσεις, οργανισμοί κ.λπ.).

Η ιστορία του BBC έχει αποδείξει ότι ακόμα και όταν ασκούσε δριμεία κριτική σε κάποια βρετανική κυβέρνηση – πράγμα που δεν ισχύει εξ ορισμού – δεν το έκανε από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, αλλά από τη σκοπιά της αστικής τάξης, για να διαφυλάξει τα συμφέροντα του βρετανικού καπιταλισμού.

Σε καμία φάση της ιστορίας του το BBC δεν ήταν και δεν είναι ταξικά ανεξάρτητο. Όπως όλα τα αστικά ΜΜΕ, έτσι και το BBC, έτσι και η κρατική τηλεόραση στην Ελλάδα, αποτελούν ιδεολογικούς μηχανισμούς της αστικής τάξης, είτε μέρους της (δηλαδή συγκεκριμένων επιχειρηματιών), είτε του συλλογικού καπιταλιστή, δηλαδή του κράτους.

Ας αφήσει, λοιπόν, ο Α. Τσίπρας τα περί ανεξάρτητης ενημέρωσης, τα οποία εξάλλου επικαλείται και η σημερινή κυβέρνηση για να δρομολογήσει την αναδιάρθρωση της κρατικής τηλεόρασης.

Αν δεν υπάρξει ρήξη με τα μονοπώλια, που έχουν την εξουσία, το κράτος και όλους τους μηχανισμούς του, ούτε οι «συνεργατικές», «κοινωνικές» ή «ημικρατικές» τηλεοράσεις θα προβάλλουν στο λαό την αληθινή φιλολαϊκή διέξοδο, το δρόμο της ταξικής σύγκρουσης για την ανατροπή της εξουσίας της πλουτοκρατίας. Αλλά αυτό θέλει και ο ΣΥΡΙΖΑ, μιας και ο ίδιος μέρος αυτού του συστήματος είναι.

Λέει στην ίδια ομιλία ο Α. Τσίπρας: «Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ταυτόχρονα το πλαίσιο που θα επιτρέψει σε συνεργατικά – δημοσιογραφικά εγχειρήματα να αναλάβουν πρωτοβουλίες για να εμπλακούν στο χώρο της ενημέρωσης. Αυτό θα δώσει νέα πνοή στο χώρο και θα δημιουργήσει τη δυνατότητα για πραγματική πολυφωνική έγκυρη ενημέρωση μακριά από οικονομικές εξαρτήσεις και εξυπηρετήσεις συμφερόντων».

Και λέει λίγο παρακάτω ο Α. Τσίπρας: «Πρόβλεψη για παροχή αδειών τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας και σε μη εμπορικές επιχειρήσεις, όπως κοινωνικές οργανώσεις και φορείς. Οι τελευταίες θα δοθούν σε κοινωνικές οργανώσεις και φορείς που θα συμμετέχουν σε ειδικό διαγωνισμό. Θα αποκτώνται, επίσης, για πέντε χρόνια και θα είναι ανακλητές από το ΕΣΡ. Αντίστοιχη πρόβλεψη και για περιφερειακούς τηλεοπτικούς σταθμούς. Ο στόχος είναι ο δυισμός μεταξύ κερδοσκοπικής και κοινωνικής τηλεόρασης να διατηρηθεί και εδώ».

Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για «δυισμό», δηλαδή για παράλληλη ύπαρξη μονοπωλιακών ομίλων - ιδιοκτητών ΜΜΕ και «συνεργατικών - δημοσιογραφικών εγχειρημάτων» που τάχα δε θα έχουν «οικονομικές εξαρτήσεις», για παράλληλη ύπαρξη «κερδοσκοπικής και κοινωνικής τηλεόρασης».

Όμως τον ΣΥΡΙΖΑ διαψεύδει η ίδια η πραγματικότητα, γιατί όταν κουμάντο κάνουν τα μονοπώλια, ακόμα και να υπάρξουν άλλες φωνές, αυτές δεν πρόκειται να είναι κυρίαρχες.

Η φωνή που κυριαρχεί είναι η φωνή της τάξης που σήμερα έχει την εξουσία. Μήπως σήμερα δεν υπάρχουν «συνεργατικά – δημοσιογραφικά εγχειρήματα», τόσο στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση, όσο και στα έντυπα και ιδιαίτερα στα διαδικτυακά ΜΜΕ; Τόσοι και τόσοι δημοσιογράφοι έχουν ανοίξει και από ένα σάιτ. Μήπως είδαμε πουθενά το απαύγασμα της αντικειμενικής ενημέρωσης; Μήπως είδαμε πουθενά κανένα από αυτά τα σάιτ να μην είναι πηγμένο στις διαφημίσεις διαφόρων επιχειρήσεων; Ή μήπως δεν έχουν αυτά τα σάιτ ή τα ραδιόφωνα ξεκάθαρη γραμμή, με βάση την οποία φιλτράρουν και προβάλλουν τις ειδήσεις, επιδρούν στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης υπέρ ή κατά συγκεκριμένων πολιτικών; Μια ματιά στο διαδίκτυο αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Επίσης, σήμερα υπάρχουν κοινωνικές οργανώσεις και φορείς που διαθέτουν ραδιόφωνα και εφημερίδες. Δεν είναι όμως αυτές που δίνουν τον τόνο, δεν είναι αυτές που διαμορφώνουν συνείδηση στην πλειοψηφία του λαού. Η όποια θετική φωνή για το λαό καταπνίγεται από τη δικτατορία των μονοπωλίων. Την κοινή γνώμη τη διαμορφώνουν οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι των ΜΜΕ, που αναπαράγουν την κυρίαρχη προπαγάνδα, που βομβαρδίζουν τη συνείδηση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων με την κυρίαρχη ιδεολογία.

Αν, λοιπόν, κανείς θέλει να μιλήσει πραγματικά για ενημέρωση αντικειμενική, για ενημέρωση που θα αναδεικνύει τα πραγματικά προβλήματα του λαού και θα αναδεικνύει και τον υπαίτιό τους, που θα προβάλλει τη λαϊκή αγωνία και τους λαϊκούς αγώνες, πρέπει να απαιτήσει την κατάργηση των μονοπωλιακών ομίλων των ΜΜΕ και την παροχή ενημέρωσης από φορέα κρατικό - λαϊκό και όχι κρατικό - ιδεολογικό μηχανισμό στα χέρια της εξουσίας των μονοπωλίων.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες για την αστική «αντικειμενική ενημέρωση» και τον αστικό «πλουραλισμό», γιατί τα όριά τους καθορίζονται από τα όρια διατήρησης και αναπαραγωγής του καπιταλιστικού συστήματος.

Μόνο με την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, του κράτους της και των μηχανισμών τους, μόνο αν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα έχουν στα χέρια τους την εξουσία, την οικονομία και όλους τους μηχανισμούς, μπορούν να έχουν πραγματικά αντικειμενική ενημέρωση για το λαό.

Του Μανώλη Αντωνίου

Aναδημοσίευση από: 902.gr

Read More