Σπορά, φύτεμα, καλλιέργεια βερικοκιάς

Η βερικοκιά είναι δέντρο με γρήγορη καρποφορία και σε συνδυασμό με την πρωιμότητα και ωραιότητα του προϊόντος της έχει καταστεί ένα από τα προσφιλέστερα οπωροφόρα δέντρα.

Κατάγεται από την Κίνα και στην Ελλάδα ήρθε απ την Ιταλία κατά τον πρώτον αιώνα μ. X. και γι αυτήν μιλούν διάφοροι ιστορικοί, όπως ο Πλίνιος, ο Διοσκουρίδης και αργότερα ο Γαληνός (129—201 μ. X.).

Η βερικοκιά αντέχει τις χαμηλές θερμοκρασίες στην χώρα μας όπως και τις ψηλές του καλοκαιριού, όμως φοβάται πολύ τις απότομες ατμοσφαιρικές μεταβολές κατά την περίοδο της βλάστησης και περισσότερο σε αυτήν της ανθοφορίας, επειδή ανθίζει νωρίς -συχνά νωρίτερα και απ την αμυγδαλιά- με συνέπεια να κινδυνεύει απ τους παγετούς της άνοιξης που καταστρέφουν τα άνθη της. Οπότε το καλύτερο κλίμα για την καλλιέργειά της, είναι αυτό απ το οποίο απουσιάζουν οι παγετοί και οι ομίχλες της άνοιξης.

Έδαφος

Ως προς το έδαφος, έχει λίγες απαιτήσεις και μπορεί να δώσει καλά αποτελέσματα σε κάθε περίπτωση, όμως απ την σύσταση του, εξαρτάται η καρποφορία και ιδίως η ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος. Προτιμά εδάφη ελαφριά, που δεν κρατούν νερό και ασβεστώδη, ενώ πάει καλά και σε αμμώδη, σχιστολιθικά ή και χαλικώδη που δεν κρατούν νερά.

Η βερικοκιά, φοβάται την υγρασία παρά την ξηρασία. Σε εδάφη συμπαγή, ψυχρά που συγκρατούν υπερβολική υγρασία παρουσιάζει μεν ζωηρή βλάστηση αλλά μικρή παραγωγή και καρπούς κακής ποιότητας, άνευ αρώματος και γεύσεως, ενώ υποφέρει από προσβολές όπως της κομμίωσης και της σηψιρριζίας με αποτέλεσμα την απότομη ξήρανση.

Σπορά-πολλαπλασιασμός

Η βερικοκιά πολλαπλασιάζεται μόνο με σπόρο και εμβολιασμό. Τα φυτά από σπόρο είναι υγιέστερα και παράγουν καρπούς μεν μικρούς, αλλά γλυκούς και πολύ αρωματικούς. Επειδή όμως αποκλίνουν συνήθως προς τον άγριο τύπο, έχουν ανάγκη εμβολιασμού με την επιθυμητή ποικιλία.

Για την δημιουργία φυτών από σπόρο, πρέπει να χρησιμοποιούνται προερχόμενοι από ώριμους καρπούς και από δένδρα μέσης ηλικίας που είναι εύρωστα και απαλλαγμένα από ασθένειες. Αναλόγως τής χρησιμοποιούμενης ποικιλίας, οι επιλεγμένοι σπόροι βερικοκιάς σπέρνονται επί τόπου, μετά από προβλάστηση ή μη, εντός μικρών λάκκων, σε βάθος 4-5 πόντων και περιποιούμαστε τα δενδρύλλια μέχρι να μεγαλώσουν.

Μόνο ενοφθαλμισμός γίνεται για τον εμβολιασμό τής βερικοκιάς. Ή την άνοιξη με διατηρούμενα εμβόλια του προηγούμενου χρόνου, είτε τον Ιούλιο - Αύγουστο, με νέους οφθαλμούς απ τους βλαστούς του έτους, ή το φθινόπωρο με καμωμένους οφθαλμούς.

Η βερικοκιά καλλιεργείται σε οπωρώνες ή σε αυλές των οικιών, στις οποίες μάλιστα ευδοκιμεί και καλύτερα, λόγω της προστασίας που τυγχάνει από τους ανέμους και τους παγετούς. Στην συστηματική εκμετάλλευση οι αποστάσεις πρέπει να είναι 6-8 μ. αναλόγως τής ποιότητας του εδάφους, των χρησιμοποιούμενων υποκειμένων και των ποικιλιών.

Η βερικοκιά από σπόρο προσαρμόζεται στα πτωχά, ξηρά, ασβεστώδη και βαθιά εδάφη, αλλά τα αποκτώμενα δένδρα είναι περιορισμένης αναπτύξεως και αντοχής, ταυτόχρονα δε μικρής αποδοτικότατος.

Η αμυγδαλιά αποτελεί εξαιρετικό υποκείμενο για τα ξηρά, αλλά πλούσια και βαθιά εδάφη και τα δένδρα είναι εύρωστα, παραγωγικά και μακρόβια. Ο εμβολιασμός όμως της βερικοκιάς στη αμυγδαλιά, πρέπει να γίνει τον πρώτο χρόνο.

Η δαμασκηνιά από σπόρο είναι το καλύτερο υποκείμενο για τους βορειότερους τόπους, όπως και για τα συμπαγή, υγρά και πολύ ποτιζόμενα εδάφη. Από τις ποικιλίες αυτής, καλύτερη θεωρείται η κορομηλιά.

Κλάδεμα

Επειδή το χαμηλό σχήμα είναι προτιμότερο, το νέο δενδρύλλιο θα πρέπει να κοπεί στους 30-50 πόντους απ το έδαφος, σε σημείο που παρουσιάζει ζωηρούς και καλά διαμορφωμένους οφθαλμούς.

Το σχήμα τους δέντρου πρέπει να έχει σχήμα κυπέλου ή κανονικού, δηλαδή να αφήσουμε την φυσική του τάση. Για το σχήμα του κυπέλλου, τον επόμενο χρόνο, διατηρούνται μόνον 3-4 βλαστοί που βρίσκονται σε μικρές αποστάσεις, άλλα με διαφορετικές κατευθύνσεις.

Περιποιήσεις

Πρέπει να κάνουμε 2-3 σκαλίσματα διαδοχικά κατά την διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού για την συγκράτηση τής υγρασίας και την καταστροφή των αγρίων χόρτων. Κατά την εκτέλεση όμως αυτών πρέπει να καταβάλλεται μεγάλη προσοχή, ώστε να μη κόβουμε η τραυματίζουμε ρίζες ή τον κορμό του δέντρου, γιατί εξ αιτίας αυτού προκαλείται κομμίωση και συχνά η καταστροφή του.

Σε τόπους δροσερούς που διατηρούν σχετική υγρασία, η βερικοκιά μπορεί να ευδοκιμήσει χωρίς καθόλου ποτίσματα όταν είναι εμβολιασμένη σε αμυγδαλιά. Σε τόπους όμως ξηρούς, είναι απαραίτητα τα ποτίσματα ανά 15-20 μέρες, απ την άνθηση και μέχρι την ωρίμανση, αν θέλουμε να έχουμε εκλεκτής ποιότητας καρπούς.

Λίπανση

Η βερικοκιά είναι σχετικώς απαιτητική, ιδίως όταν μπει στη καρποφορία. Απ τα συνθετικά λιπάσματα συνιστάται ο τύπος 4-10-10 με 3-4 κιλά ανά δένδρο. Αν χρησιμοποιηθεί κοπριά, αυτή πρέπει να είναι απολύτως χωνεμένη και η αναλογία είναι 20-25 κιλά ανά δέντρο.

Οι κύριες λιπάνσεις, πρέπει να γίνονται πριν μπει ο χειμώνας και να συμπληρώνουμε την περίοδο των σκαλισμάτων την άνοιξη. Εξαιρετικά αποτελέσματα μπορούμε να έχουμε με την εφαρμογή χλωρής λίπανσης.

Παραγωγή

Η βερικοκιά εισέρχεται στην καρποφορία από το 3ο - 4ο έτος από τη φύτευσή της και την αυξάνει προοδευτικά για να φθάσει σε πλήρη ακμή παραγωγής το 12ο -16ο έτος, όταν σε ελεύθερο σχηματισμό και ευνοϊκές συνθήκες μπορεί να ξεπεράσει τα 100 κιλά. Συνήθως εξακολουθεί να παρουσιάζει πλούσιες αποδόσεις μέχρι το 35-40 έτος της ηλικίας της.

πηγή

Νίκος Μπογιόπουλος: Ο ναζισμός της Χρυσής Αυγής δεν «παραγράφεται» (ούτε κρύβεται)…

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 Μετά τις νέες φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν στην «Εφημερίδα των Συντακτών», που δείχνουν το πασίγνωστο, ότι δηλαδή οι ηγέτες της Χρυσής Αυγής είναι ναζί από κούνια, οι χρυσαυγίτες – με πρώτους τους εν διατεταγμένη υπηρεσία ανώνυμους «κουκουλοφόρους» του διαδικτύου – διατείνονται ότι οι φωτογραφίες αυτές δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη με το ατράνταχτο «επιχείρημα» ότι έχουν τραβηχτεί προς 30ετίας…

   Μέσα στην μαυρίλα τους και λόγω της κενότητας του εγκεφάλου τους, δεν καταλαβαίνουν ότι στην πραγματικότητα αυτό που λένε είναι το εξής:

   Πρώτον, ομολογούν ότι ο ναζισμός είναι έγκλημα - τόσο ειδεχθές και τόσο ρυπαρό ώστε η «λεβεντιά τους» τους αναγκάζει να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους αρνούμενοι τις πεποιθήσεις τους. Ένα έγκλημα, όμως, που λόγω παρέλευσης του χρόνου έχει… παραγραφεί. Έτσι ισχυρίζονται! Είδατε «λογική» οι «πατριώτες»; Αλήθεια, πότε θα μας ξεφουρνίσουν ότι έχουν «παραγραφεί» και τα εγκλήματα των ομοϊδεατών τους στο Δίστομο, στην Κάνδανο, στη Βιάνο; Μήπως, επειδή από τότε πέρασαν όχι τριάντα αλλά εβδομήντα χρόνια, έχει «παραγραφεί» και η απαίτηση της Ελλάδας για τις ναζιστικές επανορθώσεις και αποζημιώσεις της περιόδου της ναζιστικής κατοχής και των κατοχικών δανείων;

   Δεύτερον, λένε ότι ο Μιχαλολιάκος «δεν» είναι ναζί, γιατί στις φωτογραφίες που δείχνουν πόσο ναζί είναι, είχε ποζάρει πριν από τριάντα χρόνια. Συνεπώς, αν υπήρχαν πιο φρέσκιες φωτογραφίες, όχι πριν τριάντα, αλλά πριν από τρία ή και λιγότερα χρόνια, τότε το «επιχείρημά τους» περί «παραγραφής λόγω χρόνου» θα πήγαινε πάπαλα. Ε, λοιπόν, να μερικές, πιο… φρέσκιες φωτογραφίες. Όπως αυτή, με τον Μιχαλολιάκο μεταξύ των «ταγμάτων εφόδου» του:

   Κι αυτή:

   Λένε ότι η φωτογραφία του Κασιδιάρη με τη σημαία των «Ες – Ες» είναι μοντάζ…

   Δεν ξέρουμε αν η προηγούμενη φωτογραφία είναι μοντάζ, αλλά η παρακάτω, με τον Κασιδιάρη σταμπαρισμένο με την σβάστικα, είναι κι αυτή…μοντάζ;

   Ο Κασιδιάρης μόλις το 2011, στην εφημερίδα της Χρυσής Αυγής (20/4/2011), εξυμνούσε το «ανανεωτικό» και «πνευματικό» κίνημα του ναζισμού, εξυμνούσε τον… «ρομαντισμό» των «Ες – Ες» και των Άουσβιτς. Με το ίδιο χέρι πάνω στο οποίο έχει φιλοτεχνήσει τη σβάστικα – μόλις το 2011 - έγραφε: «Ποιο θα ήταν το μέλλον της Ευρώπης και ολόκληρου του σύγχρονου κόσμου, αν ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος (…) δεν σταματούσε την ανανεωτική πορεία του Εθνικοσοσιαλισμού; (…). Ο ρομαντισμός ως πνευματικό κίνημα και ο κλασικισμός θα υπερίσχυαν (…).  Είναι κι αυτή η «φωτογραφία»… μοντάζ;

   Η φωτογραφία με τον χρυσαυγίτη βουλευτή Ηλιόπουλο να ποζάρει με τατουάζ το «Sieg Heil!» (σσ: «Ζήτω η νίκη»), σύνθημα τόσο ναζιστικό και τόσο εθνικοσοσιαλιστικό που αποτελούσε τον καθεαυτό χαιρετισμό των Ναζί που καθιερώθηκε από τον Χίτλερ και απαγορεύτηκε στη Γερμανία, μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με τις παραγράφους 86 και 130 του γερμανικού Ποινικού Κώδικα, είναι… μοντάζ;

   Τα προ επταετίας εξώφυλλα της Χρυσής Αυγής, αφιερωμένα στους λατρεμένους της Χίτλερ και Ρούντολφ Ες, είναι κι αυτά… μοντάζ;  

Αριστερά: Η «Χρυσή Αυγή» (τεύχος 132, Μάιος – Ιούνιος 2007) ξεχειλίζει από τη λατρεία της για το Χίτλερ και το ναζισμό. Δεξιά: Ο λατρεμένος της Χρυσής Αυγής, ο ναζί εγκληματίας Ρούντολφ Ες, «κοσμεί» το εξώφυλλό της (Ιούλιος 2006)…

   Αλήθεια, πόση υποκρισία μπορούν να κρύψουν πίσω από το δάχτυλό τους όσοι παριστάνουν ότι «δεν ξέρουν» τι είναι η Χρυσή Αυγή; Αλήθεια ποιος μπορεί να μη βλέπει πόση «λεβεντιά» υπάρχει πίσω από την τακτική των χρυσαυγιτών να αποκηρύσσουν υποκριτικά τον ίδιο τον εαυτό τους;

   Θα το επαναλάβουμε: Ένας πατενταρισμένος φασίστας, ο Αμερικανός ποιητής Εζρα Πάουντ, είχε πει κάποτε ότι «αν δεν κάνεις θυσίες για τις Ιδέες σου, τότε  ή εσύ δεν αξίζεις ή οι ιδέες σου». Είναι προφανές τι ισχύει με τους χρυσαυγίτες που το παίζουν ουρσουλίνες ενώ είναι ναζί. Δεν αξίζουν φράγκο. Ούτε αυτοί, ούτε οι ιδέες τους.

   Θα το επαναλάβουμε: Οι ναζί δεν έχουν θέση στην κοινωνία των ανθρώπων. Αλλά η απαλλαγή της κοινωνίας από τους ναζί δεν θα γίνει δια νόμου. Θα γίνει με το πολιτικό και ιδεολογικό τους «Στάλινγκραντ». Που σημαίνει: Να φτάσει η ατιμία τους παντού. Να ξεγυμνωθούν στα μάτια όλης της κοινωνίας. Για να μην μπορούν να κυκλοφορήσουν πουθενά. Για να τους ξεράσει ο τόπος. Για να ντρέπονται που υπάρχουν. Για να τους αναγκάσει η πλειοψηφία του λαού και το κίνημά του να κρυφτούν στα λαγούμια τους. Και να θαφτούν εκεί.  

ΠΗΓΉ

ΚοllektivA: Η σημερινή ηθική, η σημερινή δικαιοσύνη, είναι αυτή που είναι και σε κάθε εκμεταλλευτικό σύστημα

Οι  -«κάθε πολιτική προέκταση του ονόματος είναι εντελώς συνειδητή»- όπως δηλώνουν, «γεννήθηκαν» το 2009 και νονός τους συγκροτήματος ήταν ο μεγάλος Μάνος Ξυδούς. Έξι μουσικοί και φίλοι απαρτίζουν μια ιδιαίτερη μπάντα που έχει άποψη, έχει λόγο και ξεχωριστά πράγματα να παρουσιάσει. Στις 3/07 παρουσιάζουν το 2ο άλμπουμ τους «Η Μπαλάντα της Φυλακής» στο KooKoo και μιλούν στο in.gr.

«Η Μπαλάντα της Φυλακής» είναι ο τελευταίος σας δίσκος, στον οποίο διακρίνεται έντονα το θεατρικό στοιχείο. Πώς θα καταφέρετε να το αποδώσετε αυτό live στο KooKoo στις 3 Ιουλίου αλλά και στις εμφανίσεις σας γενικότερα;

"Αυτό είναι αλήθεια. «Η Μπαλάντα της Φυλακής» είναι ένα concept άλμπουμ, φτιαγμένο με θεατρική δομή. Δηλαδή κάθε τραγούδι απεικονίζει μια σκηνή, όλο το έργο χωρίζεται σε τέσσερεις πράξεις, υπάρχουν ηχογραφημένα θεατρικά μέρη και sound design, που κάνουν το θεατρικό στοιχείο πολύ έντονο. Στις 3/07 θα κάνουμε μια πρώτη παρουσίαση. Είναι ένα live που γίνεται –όπως αναφέρουμε στο δελτίο τύπου- με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου. Πιο πολύ το σκεφτόμαστε ως ένα μεγάλο (σαρωτικό μάλλον) πάρτι όπου θα βρεθούμε με τους φίλους μας και θα παίξουμε τα τραγούδια του δίσκου. Δεν θα το παρουσιάσουμε όμως ως ενιαίο θεατρικό έργο. Αυτό απαιτεί πολλή δουλειά, την οποία ήδη έχουμε ξεκινήσει να κάνουμε, όμως δεν εκτιμάμε ότι θα είμαστε έτοιμοι πριν τα Χριστούγεννα. Οπωσδήποτε θα χρειαστούμε την αποφασιστική συμβολή ορισμένων πολύ ταλαντούχων φίλων καλλιτεχνών, με τους οποίους ήδη μιλάμε και γίνονται βήματα. Τι KollektivA θα ήμαστε αλλιώς;;" 

Λίγους μήνες νωρίτερα, είχατε δηλώσει πως αυτός ο δίσκος «είναι ίσως το πιο τολμηρό ελληνόφωνο έργο που έχει κυκλοφορήσει μετά την μεταπολίτευση». Τώρα που βρισκόμαστε λίγο πριν την παρουσίασή του πώς τον χαρακτηρίζετε;

"Μμμμμμ.. Η δήλωση αυτή έγινε υπό την ανυπομονησία για την κυκλοφορία ενός φρέσκου έργου που ήταν έτοιμο ήδη να παραδοθεί στο κοινό του, οπότε περιέχει κάποιο υπέρμετρο ενθουσιασμό. Πιστεύουμε ότι μόνο η ιστορία κρίνει τελικά κάθε έργο και είναι λάθος να προτρέχουμε. Όμως εμείς δεν μπορούμε παρά ολόψυχα να πιστεύουμε στη δουλειά μας. Πόσο μάλλον τώρα, που δεχόμαστε και μηνύματα επιβεβαίωσης. Και για να μην σπεύσουν να μας κατηγορήσουν για εγωισμό και έπαρση, ας τονίσουμε –αν θες- στην δήλωση μας αυτή, το «ίσως» και το «ελληνόφωνο». Βυθισμένοι καθώς είμαστε ως λαός στην υποκουλτούρα και την συμβιβασμένη «τέχνη» της αποχαύνωσης, δυστυχώς δεν θα επιχειρηματολογήσει κάποιος εύκολα ενάντια στο τολμηρό του εγχειρήματός μας. «Η Μπαλάντα της Φυλακής» είναι ένα τολμηρό εγχείρημα. Και είναι τολμηρό γιατί σε περίοδο κρίσης, σε εποχή που θα έπρεπε να ψάχνουμε το «ραδιοφωνικό χιτ», που θα έπρεπε να ελαχιστοποιούμε το κόστος παραγωγής και το χρόνο παράδοσης του παραγόμενου προϊόντος, που θα έπρεπε να πλασάρουμε εύπεπτα single-άκια, εμείς επιλέγουμε να παρουσιάσουμε ένα ενιαίο, φιλόδοξο έργο, που με καλλιτεχνικούς όρους φτάνει στην ουσία της κοινωνικής και πολιτικής επικαιρότητας. Παράλληλα, χρησιμοποιώντας τις πιο σύγχρονες τεχνικές και μέσα ηχογράφησης και συνεργαζόμενοι με κορυφαίους τεχνικούς του χώρου, επαναπροσεγγίζουμε τον rock ήχο και τον επανατοποθετούμε στην αντεπίθεση, παρουσιάζοντας μια καθόλου φτηνή παραγωγή, υλοποιημένη στα πρότυπα μεγάλων παραγωγών του εξωτερικού." 

Στο Δελτίου Τύπου για το άλμπουμ σας η «Μπαλάντα της Φυλακής» διαβάζουμε μεταξύ άλλων, «Το ανατρεπτικό σενάριο προσεγγίζει εκ νέου απαξιωμένες έννοιες όπως η ηθική και η δικαιοσύνη, αμφισβητώντας ταυτόχρονα τα αδιέξοδα και το μοιραίο.» Θα ήθελα την τοποθέτησή σας για τους όρους: «ηθική» και «δικαιοσύνη» σήμερα στην ελληνική πραγματικότητα.

"Βαρύ θέμα.. Κοίτα, η ηθική και η δικαιοσύνη, όπως επίσης και η πολιτική, η θρησκεία, η τέχνη είναι μορφές κοινωνικής συνείδησης και αλλάζουν όταν αλλάζει και η βάση της κοινωνίας, δηλαδή η οικονομία, οι παραγωγικές σχέσεις. Ως μορφές κοινωνικής συνείδησης, λοιπόν, η όποια μεταβολή σήμερα σε σχέση με χτες (ή αύριο σε σχέση με σήμερα), πάντα έχει τη βάση της στις ανάγκες της κοινωνικής - σε τελευταία ανάλυση οικονομικής - ανάπτυξης και πάντα είναι αναπόσπαστη από την κοινωνική εξέλιξη. Εκεί είναι το κλειδί της μεταβολής και όχι πχ στην όποια «ανθρώπινη φύση». Οι ηθικές αντιλήψεις, η έννοια του δίκαιου κάθε άλλο παρά υπεράνω της κοινωνίας είναι. Γι’ αυτό και στη «Μπαλάντα της Φυλακής» αμφισβητούμε και τα αδιέξοδα και το μοιραίο. Η σημερινή ηθική, λοιπόν, η σημερινή δικαιοσύνη, είναι αυτή που είναι και σε κάθε εκμεταλλευτικό σύστημα: Είναι εκείνη που υπηρετεί τα συμφέροντα των ισχυρών, εκείνων που έχουν την εξουσία στα χέρια τους. Ασφαλώς μπορεί ο καθένας να διαφοροποιηθεί από αυτή, να έχει ένα κάποιο δικό του σύστημα αξιών, ηθικής και δικαιοσύνης, κόντρα σε αυτό που υπερισχύει. Κάτι τέτοιο αφενός θα ήταν εξαίρεση, αφετέρου δεν θα αναιρούσε τα ισχύοντα πλαίσια ηθικής και δίκαιου. Χώρια που θα ήταν μάλλον στείρο αν δε συνδεόταν με διαφοροποίηση στο ευρύτερο πεδίο της πολιτικής και ιδεολογίας. Τέτοια διαφοροποίηση εντοπίζεται συνήθως στους εργαζόμενους, στους ανθρώπους που πραγματικά είναι δέσμιοι στη σημερινή πραγματικότητα. Σε εκείνους απευθυνόμαστε εξάλλου και εμείς." 

Μάνος Ξυδούς: τι σημαίνει αυτό το όνομα για εσάς και επιπλέον θα ήθελα να μου αναφέρετε τα συγκροτήματα/ ερμηνευτές της εγχώριας μουσικής σκηνής που σας έχουν επηρεάσει.

Ο Μάνος ήταν ο πρώτος που πίστεψε ολόψυχα σε μας. Μας βοήθησε όπως μπορούσε και δε ζήτησε ποτέ τίποτα. Δεν κρύβουμε ότι ακόμα και τώρα, 5 χρόνια μετά, υλοποιούμε κατευθύνσεις που μαζί με το Μάνο είχαμε συζητήσει. Ο Μάνος ήταν δάσκαλος, φίλος και συνάδελφος. Η απώλειά του ήταν ένα μεγάλο πλήγμα. Ως προς τις επιρροές μας θα έλεγα ότι μουσικά έχουμε κυρίως επηρεαστεί από σχήματα του εξωτερικού. Βέβαια οι Τρύπες, ο Άσιμος, ο Λοΐζος, ο Σαββόπουλος, ο Μαρκόπουλος, ο Μικρούτσικος, ο Σιδηρόπουλος, ο Θεοδωράκης έχουν αφήσει τις μουσικές τους μέσα μας. Μάλλον πρέπει να προσθέσουμε και τον Τσιτσάνη, τον Βαμβακάρη και το Ζαμπέτα και ελπίζω να μην ξεχνάω κάποιον. Επίσης στιχουργικά, ρόλο- καταλύτη έχουν παίξει οι μεγάλοι μας ποιητές, όπως ο Ρίτσος, ο Λειβαδίτης, ο Ελύτης, ο Βάρναλης και άλλοι." 

Για ποιο πράγμα αισθάνεστε περήφανοι ως μπάντα μέχρι σήμερα;

"Προσπαθούμε να μην κάνουμε επιλογές που θα μας οδηγήσουν σε κάποιο αποτέλεσμα για το οποίο θα ντρεπόμαστε. Παράλληλα έχουμε κάνει στο παρελθόν πράγματα για τα οποία είμαστε πραγματικά περήφανοι, όμως το ευρύ κοινό δεν είχε πάντα την ευκαιρία να τα παρακολουθήσει. Αυτό δεν μας στενοχωρεί. Όσο κάνει βήματα το γκρουπ, τόσο ο κόσμος θα ψάχνει παλιότερες δουλειές μας. Θα αναφέρω ενδεικτικά τις παραστάσεις «Κολεκτιβοποίηση Τώρα» και «Αντίθετα Μπροστά», όταν προσπαθούσαμε να υψωθούμε πάνω από το μπόι μας, πολύ συχνά με άγνοια κινδύνου. Η συμμετοχή μας στη δημιουργία του πολιτικού μιούζικαλ «Το Ταγκό της Κρίσης». Η παραγωγή της συλλογής νέων συγκροτημάτων "Unsigned United". Επίσης η παραγωγή της συλλογής αντιφασιστικού τραγουδιού «Μία Απάντηση» που κυκλοφορήσαμε πέρυσι. Ακόμα η σύνθεση της πρωτότυπης μουσικής για τη θεατρική παράσταση «Ο Φώντας». Οπωσδήποτε η τιμή που μας έκανε κατ’ εξαίρεση ο Tom Morello και μας έδωσε άδεια να διασκευάσουμε το τραγούδι του "Road I Must Travel". Τέλος, όλος ο τρόπος δουλειάς και παραγωγής, καθώς και το τελικό αποτέλεσμα για τη «Μπαλάντα της Φυλακής»." 

Είστε ένα πολυπληθές γκρουπ. Πώς επιτυγχάνεται η ενότητα της μπάντας και τι θα μπορούσε να προκαλέσει τριγμούς σε αυτή;

"Είμαστε μια συλλογικότητα 6 μουσικών και πολύ καλών φίλων που μοιράζονται κοινές μουσικές αναφορές και κοινά οράματα. Έχουμε ξεφύγει από το στενό πλαίσιο της αυστηρά επαγγελματικής συνεργασίας (αν αυτό υπήρχε ποτέ). Ασφαλώς –όπως σε κάθε οικογένεια- υπάρχουν τριγμοί και σεισμοί και καταποντισμοί καμιά φορά. Αλλά η ενότητα επιτυγχάνεται αν ο καθένας φέρει τον εαυτό του στη θέση του άλλου έχοντας ξεκάθαρο ότι η συλλογικότητα είναι ανώτερη του ατομισμού. Πλέον είναι αργά για ανατροπή αυτής της ισορροπίας. Έχουν επέλθει και συγγένειες στη μέση... Άσε!" 

Έχετε την πολυτέλεια να θεωρείτε τους εαυτούς σας επαγγελματίες/εργαζόμενους στο χώρο της μουσικής και αν ναι, ποιες υποχωρήσεις ή παραχωρήσεις είστε διατεθειμένοι να κάνετε;

"Έχουμε την κατάκτηση μετά από πολλά χρόνια, πολλή δουλειά, απίστευτη οικονομική αιμορραγία και πολύ κόπο, να θεωρούμε τους εαυτούς μας επαγγελματίες και εργαζόμενους στο χώρο της μουσικής, χωρίς να επιβιώνουμε όμως από αυτό, χωρίς να συμπληρώνουμε αρκετά ένσημα από αυτό και όντας ακόμα αναγκασμένοι να κάνουμε κι άλλες δουλειές. Αυτό το τελευταίο έχει και τη θετική πλευρά ότι μας προσγειώνει. Δεν μας αφήνει να αντιληφθούμε την ύπαρξή μας ξέχωρη από των υπόλοιπων εργαζόμενων. Υποχωρήσεις αν θέλαμε να κάνουμε θα τις είχαμε κάνει. Είναι στάση ζωής μας να κρατάμε σταθερή πορεία. Φυσικά δεν γίνονται όλα όπως τα θέλουμε πάντα, αλλά είναι κι αυτό ένα τίμημα. Από την άλλη, δεν έχουμε αυταπάτες. Ο ρομαντισμός ισορροπεί μια χαρά με το ρεαλισμό." 

Όπως αναφέραμε και παραπάνω, στις 03/07 θα σας δούμε live στο KooKoo. O επόμενος καιρός τι φέρνει για τους KollektivA;

"Να μας δείτε και να σας δούμε. Μας αρέσει πολύ όταν ο κόσμος επικοινωνεί μαζί μας. Όταν μας λέει τη γνώμη του ή απλά μας λέει ένα γεια. Διαβάζουμε τα mail των φίλων μας και απαντάμε καθημερινά. Λειτουργούμε πάντα βάζοντας στο επίκεντρο το κοινό και την επικοινωνία μαζί του. Μετά το Kookoo έχουμε προγραμματίσει την ηχογράφηση του άλμπουμ στα Αγγλικά, όπως μας έχει ζητηθεί. Ταυτόχρονα θα κάνουμε πολλά live μέχρι το Σεπτέμβρη, για τα οποία μπορεί οποιοσδήποτε να ενημερώνεται μέσα από τις σελίδες μας στο Internet, κυρίως στα www.kollektiva.net και www.facebook.com/KollektivA.gr που ανανεώνονται καθημερινά. Από Οκτώβρη ετοιμάζουμε την ολοκληρωμένη παρουσίαση για την «Μπαλάντα της Φυλακής» και ίσως μουσική για κάποια θεατρική παράσταση... θα δούμε." 

Θέλω να σας ευχαριστήσω και να κλείσουμε με ένα δικό σας μήνυμα προς το κοινό σας και τους αναγνώστες γενικότερα.

"Όταν διαβάζω συνεντεύξεις άλλων και υπάρχει αυτή η ερώτηση στο τέλος, συνήθως την προσπερνάω. Αλλά θέλω να κλείσω με μια φράση του Oscar Wilde: «Η ανυπακοή, στα μάτια όποιου έχει διαβάσει ιστορία, είναι η προπατορική αρετή του ανθρώπου. Από την ανυπακοή γεννήθηκε η πρόοδος, από την ανυπακοή και η επανάσταση». Να είστε όλοι καλά και να βρισκόμαστε. Ευχαριστούμε πολύ!" 

Συνέντευξη: Τζωρτζίνα Ντούτση 

ΙnfoOι KollektivA θα ανέβουν στη σκηνή του Kookoo Live Music Bar (Ιάκχου 17, Γκάζι) για την επίσημη παρουσίαση του τελευταίου τους άλμπουμ "Η Μπαλάντα της Φυλακής" (οι πόρτες ανοίγουν στις 22:00. Είσοδος: 10 ευρώ με μπύρα/κρασί)

πηγή